تهدید دوباره محیطبانان پارک ملی گلستان در ماه مبارک رمضان
رییس پارک ملی گلستان گفت: شکارچیان غیرمجاز در پارک ملی گلستان پس از درگیری با محیطبانان روزهدار پارک ملی گلستان و تهدید به مرگ از منطقه گریختند.
به گزارش گلستان 24، ماه مبارک رمضان سال گذشته جواد سلیاری رییس اسبق پارک ملی گلستان در مصاحبه با نیلکوه از تهدید به مرگ محیطبانان این پارک توسط شکارچیان غیرمجاز در لحظه افطار و متواری شدند آنها خبر داده بود.
مدیر پارک ملی گلستان نیز در گفتوگو با خبرنگار نیلکوه با اشاره به اینکه شکارچیان غیرمجاز در پارک ملی گلستان پس از درگیری با محیطبانان روزهدار پارک ملی گلستان و تهدید به مرگ از منطقه گریختهاند گفت: این حادثه روز گذشته در منطقه سولگرد پارک ملی گلستان رخداده است دو نفر از شکارچیان متخلف که در پی شکار قوچ و میش بودند با اسلحه شکاری خود محیطبان بدون سلاح را تهدید به مرگ کردند و از منطقه گریختند.
وی افزود: محیطبانان پارک ملی گلستان به هنگام گشت در منطقه سولگرد پارک ملی گلستان با این شکارچیان برخورد کردند که با مشاهده آنان علاوه بر فرمان ایست مجبور شدند برای متوقف کردن آنان تیراندازی هوایی کنند.
به گفته رییس پارک ملی گلستان، هر دو شکارچی متخلف در منطقه سولگرد که به سلاح تک لول مجهز بودند، اسلحه خود را به سمت یکی از محیطبانان بدون سلاح گرفت و با توجه به توپوگرافی منطقه متواری شدند.
سلیمان زاده خاطرنشان کرد: خوشبختانه تلاش محیطبانان پارک ملی گلستان سبب شده تا آنان نتوانند شکار کنند.
وی تصریح کرد: محیطبانان پارک ملی گلستان دو شکارچی مختلف را شناسایی کردند و قرار است با هماهنگی دستگاه قضایی و نیروی انتظامی نسبت به دستگیری آنان اقدام شود.
گفتنی است ابوالفضل جلالی یکی از محیطبانان پارک ملی گلستان در اول سال 91 در منطقه سولگرد توسط شکارچیان غیرمجاز زخمی شد که پسازاین سالها هنوز بیش 50 ساچمه اسلحه شکاری این متخلفان در بدن این محیطبان وجود دارد.
به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی نیلکوه» پارک ملی گلستان در 30 کیلومتری شرق شهرستان زیبای گالیکش و در منتهیالیه حوزه استحفاظی استان گلستان (به سمت خراسان شمالی) قرار دارد.
این پارک نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک تا قبل از سال 1336 از شکارگاههای شناختهشده و پرآوازه کشور محسوب میشد و به جنگل گلستان مشهور بود.
در 19 مرداد سال 1336 به نام منطقه حفاظتشده ˈ آلمه وایشکیˈ تحت حفاظت و حمایت کانون شکار ایران قرار گرفت.
پارک ملی گلستان که با وسعت 91 هزار و 895 هکتار تحت حفاظت قرارگرفته در سال 1977 بهعنوان ذخیرهگاه زیستکره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (MAB) یونسکو اهداء شد و تاکنون نیز جایگاه خود را در خانواده ذخیرهگاههای زیستکره جهان حفظ کرده است.
این پارک در شرق استان گلستان و در حدفاصل استانهای گلستان و خراسان شمالی قرار دارد که مدیریت آن در اختیار شهرستان گالیکش است.
پارک ملی گلستان پناهگاهی کمنظیر برای حیاتوحش است که 1362 گونه گیاهی که یکپنجم فلور گیاهی ایران را شامل میشود.
همچنین تاکنون 69 گونه پستاندار، 150 گونه پرنده، سه گونه دوزیست و 24 گونه از خزندگان در این پارک شناساییشدهاند که نشان از اهمیت حیاتی این پارک دارد.
این پارک شامل درهها و چشم اندازهای متنوع، منابع آبی متعدد نظیر رودخانهها، نهرها و چشمهها و آبشارها است و از تنوع زیستی و ارزشهای اکوتوریستی بالایی برخوردار است.
پوشش گیاهی این پارک شامل بلوط، بلند مازو، ممرز، انجیلی، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، اوری، توسکای قشلاقی، کلهو، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل و ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیرخشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروانکش، گون، چوبک، درمنه، خارشتر و ارس است.
جاده ترانزیتی و بینالمللی تهران به مشهد مقدس نیز از وسط این پارک ملی عبور میکند./نیلکوه
ارسال نظر