«اکبرجوجه»؛ نام غذا یا رستوران؟! / چگونه این نام، برند شد؟ + تصاویر
ایجاد جادهی جدید موجب بود که مشتریان اکبرجوجه روز به روز بیشتر می شدند و کار پخت غذا از روزی ۲۰ پرس به ۲۰۰۰ پرس افزایش یافت.
ایجاد جادهی جدید موجب بود که مشتریان اکبرجوجه روز به روز بیشتر می شدند و کار پخت غذا از روزی ۲۰ پرس به ۲۰۰۰ پرس افزایش یافت.
به گزارش گلستان 24 ، «اکبرجوجه» نامی آشنا برای مسافرانی است که به شمال سفر کرده اند، اما اکبر جوجه نام غذا است یا رستوران؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که اکبرجوجه هم نام غذاست، هم نام آشپز و هم رستوران.
در سالهای گذشته غذایی به نام اکبرجوجه در منوی غذایی آشپزی ایرانی وجود نداشت اما در سال ۱۳۳۰ در یکی از قهوهخانههای بین راهی گلوگاه این غذا ابداع شد.
قصه به وجود آمدن اکبرجوجه بدین شرح است که در سال ۱۳۲۳ در گلوگاه، جوانی با جثه نحیف و لاغر به نام «علیاکبر کلبادینژاد»، به همراه همسرش «صنمبر عظیمی» در مکانی اجارهای در گلوگاه که کنار جاده بینشهری بود، قهوهخانهای برپا کردند.
آنها برای کسب در آمد در این قهوه خانه با کمترین امکانات مشغول پختن صبحانه و غذای بین راهی بودند، صبحانهای که شامل چای، پنیر محلی، کره گوسفندی، تخممرغ محلی، املت و نانهای خوشمزه و معروف به کمبه می شد.
قرار گرفتن قهوهخانه در مسیر جاده مشهد از یک سو و از سوی دیگر کیفیت و کمیت عالی و قیمت منصفانه غذاهای اکبر، دلیلی بود برای اینکه رانندگان کامیون و اتوبوس، ناهار را در این قهوهخانه میل کنند.
حاج اکبر و خانمش به دلیل استقبال مشتریان، شروع به پخت غذاهایی از قبیل چلو جوجه و چلو تخممرغ کردند.
معروفترین غذایی که در این قهوهخانه عرضه میشد، چلوجوجه مخصوص رانندگان بود و بقیه غذاها برای افرادی با درآمد کم و شاگرد شوفرها بود اما مقدار عرضهی غذا به حدی بود که کارگران را به راحتی سیر میکرد.
اکبرجوجه، جوجههایی بود که بعد از یک روز در آب و لیمو خواباندن با روغن سرخ میشد و به همراه برنج زعفرانی و مقدار زیادی رب انار شیرین در اختیار مشتری قرار میگرفت.
صنمبر عظیمی، همسر حاج اکبر کم رونق بودن کار و کاسبی را با پخت نان محلی و رب انار و فروش آنها به مشتریها جبران میکرد و به دلیل چرب بودن غذا، حاج اکبر، رب انار را که برای هضم غذای چرب مناسب است، به عنوان دسر پیشنهاد کرد.
لقب اکبرجوجه به دلیل طبخ جوجه و قد و قامت کوچک اکبرآقا بود که خود مشتریان این لقب را برای اکبر انتخاب کرده بودند.
آغاز عرضهی این غذا حدود سال ۱۳۳۰ بود، در سال ۱۳۴۲ حاج اکبر و همسرش به دلیل انتقال جاده قدیم به جاده جدید و محدود بودن مکان، تصمیم به جابهجایی گرفتند و مکان دیگری در جاده امروزی که مسیر ارتباطی استانهای مازندران و گلستان است را انتخاب کردند.
ایجاد جادهی جدید موجب بود که مشتریان اکبرجوجه روز به روز بیشتر می شدند و کار پخت غذا از روزی ۲۰ پرس به ۲۰۰۰ پرس افزایش یافت.
در نتیجه اکبر و همسرش برای راحتی و آسایش مشتریان و رونق کار خود تصمیم به ساخت رستوران بزرگتری گرفتند.
با ساختن ساختمان جدید و محبوبیت این غذا، دیگهای بزرگ جای قابلمههای کوچک را گرفتند و از این زمان بود که اکبرجوجه به حالت امروزی درآمد.
هماکنون فرزندان و نوادههای اکبرکلبادینژاد با تاسیس ۱۷ شعبه در شهرستانهای گلوگاه، ساری، گرگان، بابل، آمل، نوشهر،خلیلشهر، قائمشهر، گرمسار، چالوس، بهشهر، بابلسر، ایزدشهر، سرخرود، محمودآباد و کلارآباد مشغول فعالیت هستند.
فرزند ارشد حاج اکبر، «حمیدرضا کلبادینژاد (مدیر کنونی شعبه ساری)» در سال ۱۳۶۴ اکبر جوجه را رسماً ثبت کرد و با تأسیس اولین شعبه اکبرجوجه در سال ۱۳۷۰ در ساری و فرزند دیگرش «سیروس کلبادینژاد» با تاسیس شعبه گرگان در سال ۱۳۷۱ و ثبت اکبرجوجه در بخش «ثبت اختراعات» راه و هدف علیاکبر کلبادینژاد و صنمبر عظیمی را ادامه داده اند.
هم اکنون اکبرجوجه شعبه مرکزی را «اسماعیل کلبادینژاد» فرزند دیگر حاج اکبر مدیریت می کند.
گزارش از ایمان فضلعلی
ارسال نظر