شاید خودشان قصد قتل بابک زنجانی را دارند! / رامبد جوان: جنجال‌ها را به ‌رسمیت نمی‌شناسم

به گزارش گلستان24؛ روزنامه های صبح امروز دوشنبه 30شهریور 1394 به موضوعاتی همچون دیدار جانبازان با رهبر معظم انقلاب، مطالبات کمیسیون برجام از آمانو، خسارت اجرایی نشدن برجام، ادامه حاشیه سازی سیاسی برای مداحان، اظهارات دادستان درباره طرح قتل بابک زنجانی و محاکمه رسمی جهرمی پرداخته است.

تصمیمات جدید برای افزایش کیفیت خودروهای داخلی

روزنامه دولتی ایران در خبری از چگونگی برخورد با خودروهای بی کیفیت نوشت: «امیرحسین قناتی» مدیرکل صنایع خودرو و نیرو محرکه وزارت صنعت، معدن و تجارت درگفت‌و‌گو با «ایران» درباره اقداماتی که ستاد تحول، بهبود در بهره‌وری و کیفیت در صنعت خودرو از زمان تشکیل (نیمه اول شهریور) تاکنون انجام داده است گفت: هدف از تشکیل ستاد تحول، بهبود در بهره‌وری و کیفیت در صنعت خودرو برای برنامه‌ریزی کوتاه مدت به منظور افزایش سطح رضایت مشتریان و کاهش شکایت مردم است. از این رو به صورت متناوب جلسات تخصصی با حضور خودروسازان، استادان دانشگاه، قطعه سازان و مسئولان کیفیت برگزار شد تا ضمن احصای تمام ایرادهای صنعت خودرو، برای آن راهکارهای اجرایی تنظیم شود.

وی افزود: تا پایان هفته جاری جلسات تخصصی ستاد مذکور به پایان می‌رسد و پس از آن تکالیف شرکت‌های خودروسازی برای ارتقای کیفی محصول، خدمات پس از فروش و رضایت مردم ابلاغ می‌شود. پس از ابلاغ، خودروسازان دو ماه فرصت دارند برنامه‌های عنوان شده را اجرایی کنند.

قناتی متذکر شد: برنامه‌هایی که برای خودروسازان در حال تنظیم است سختگیرانه است، اما تمام آنها با توجه به شرایط خودروسازان و قطعه سازان قابلیت اجرا دارد. این برنامه ضمانت اجرا دارد و خودروسازان به هیچ عنوان نمی‌توانند آن را نادیده بگیرند. اگر به هر دلیلی خودروسازان برنامه‌ها را عملیاتی نکنند، مشمول جریمه مالی سنگین خواهند شد، همچنین در رتبه ‌بندی خودروسازان بشدت این امر تأثیر‌گذار است. بدین جهت شرکت‌های خودروسازی برای رضایت مردم و به حداقل رسیدن شکایت‌های مردم باید عزم خود را جزم کنند.

هر روز تأخیر ١٠٠ میلیون دلار ضرر

روزنامه اصلاح طلب شرق در گفتگو با مشاور رئیس جمهور به ضررهای تاخیر در اجرای برجام پرداخته و این ضرر را ناشی از بررسی های برجام در مجلس توسط نمایندگان ملت عنوان کرده:

«من درباره عملکرد نمایندگان محترم نمی‌توانم قضاوت کنم. متأسفانه برخی نمایندگان مجلس فکر می‌کنند این شیوه‌ها مؤثر است، اما اگر همان نمایندگان بدانند که صد میلیون دلار در روز یعنی چه ضرری! قطعا وارد حاشیه‌سازی برخی جریان‌های سیاسی نمی‌شوند. من بعید می‌دانم نماینده‌ای این ضرر را متوجه شود، اما همچنان در دام حاشیه‌سازی‌های برخی جریانات مشخص قرار بگیرد. من امیدوارم چنین نماینده‌ای در کمیسیون برجام نباشد که این ضرر را متوجه شود، اما همچنان بر حاشیه‌ها پای بفشارد». این را ترکان، مشاور ارشد رئیس‌جمهور در گفت‌وگو با «شرق» می‌گوید. کمیسیون برجام چند هفته‌ای است با دعوت از افراد و جریانات مختلف، بررسی برجام را آغاز کرده است.  بررسی‌ای که به عقیده ترکان نباید وارد حاشیه‌های سیاسی شود و به عقیده او همین الان هم دیر است. 

دغدغه نمایندگان مختلف مجلس قابل درک است، اما نمایندگان محترم باید بدانند این مسئله امروز با شرایط اقتصادی کشور پیوند خورده است. اولا همه نمایندگان، مخالف با اجرای برجام نیستند، تنها تعدادی از نمایندگان محترم مجلس با اجرای برجام مخالف‌اند. در این بین، برخی از انتقادها جناحی و سیاسی است. 

بی‌گمان نوع برخورد برخی از نمایندگان محترم مجلس در به‌تأخیرانداختن بررسی برجام در کمیسیون ممکن است به اهدافی که ما از توافق‌نامه برجام داشته‌ایم، ضربه وارد ‌کند. کمیسیونی که برای این کار تشکیل شده است باید اهداف خود را براساس سریع‌تر و اصولی عمل‌ کردن بگذارد و اصلا وارد حاشیه نشود.

من درباره عملکرد نمایندگان محترم نمی‌توانم قضاوت کنم. متأسفانه تعداد کمی نمایندگان مجلس فکر می‌کنند این شیوه‌ها مؤثر است، اما اگر همان نمایندگان بدانند که صد میلیون دلار در روز یعنی چه ضرری! قطعا وارد حاشیه‌سازی برخی جریان‌های سیاسی نمی‌شوند. من بعید می‌دانم نماینده‌ای این ضرر را متوجه شود، اما همچنان در دام حاشیه‌سازی‌های برخی جریانات مشخص قرار بگیرد. من امیدوارم چنین نماینده‌ای در کمیسیون برجام نباشد که این ضرر را متوجه شود، اما همچنان بر حاشیه‌ها پای بفشارد.

 

تحریم بی‌تردید فسادهای مالی گسترده را رقم زد. بابک زنجانی و حامیان بابک زنجانی را پدید آورد. من درباره اثرات تحریم‌ها حرف برای گفتن بسیار دارم. هنوز هم کسانی هستند که از اثرات تحریم‌ها مشغول کاسبی‌اند. ‌ 

مجلس باید مراقب حاشیه‌سازی‌های عده‌ای در گوشه‌وکنار باشد. شاید برخی نخواهند توافق اجرا شود و تحریم‌ها پایان یابد. شاید برخی نخواهند به رانتی که برایشان فراهم شده پایان دهند. مجلس باید فارغ از حاشیه‌سازی‌های سیاسی کارش را تمام کند.

نقش نومحافظه‌کاران در شورش ۸۸

روزنامه اصولگرای وطن امروز در یادداشتی به بررسی  فرمایشات رهبر بزرگوار انقلاب درباره حق‌الناس بودن رأی مردم پرداخته است: تحلیلگران و ناظران سیاسی که شورش سال 88 را تحلیل و مطالعه کرده‌اند، هر کدام به دلایلی بر نقش بازیگران جبهه اصلاحات تأکید بیشتری ورزیده‌اند. البته هیچگاه نقش نومحافظه‌کاران و شاخص این جریان را هم نادیده نگرفته‌اند. اما گویی در آن حوادث، اصلاح‌طلبان بیش از نومحافظه‌کاران مجازات شده‌اند. در ادبیات ژورنالیستی و سیاسی، اصطلاح «فتنه‌گران» به جریان تندرو اصلاحات اشاره دارد و «ساکتان فتنه» هم در برگیرنده میانه‌روهای اصلاح‌طلب و کل جریان نومحافظه‌کاری است. از این جهت در ادبیات سیاسی نقش مهم «نومحافظه‌کاران» تنها به «ساکتان فتنه» تقلیل یافت. در حالی ‌که واقعیت بیش از این بود. یعنی بسیاری از مشهوران به ساکتان، خود از رهبران و فعالان اصلی شورش 88 بودند.

 

خاستگاه نومحافظه‌کاری در طبقات ممتاز و الیگارشیک و به تعریف عام در اشرافیت است. لذا بر همین اساس بود که کتاب «شورش اشرافیت بر جمهوریت» با نشان دادن ماهیت شورش سال 88، به مطالعه آن پرداخت. در حقیقت در این شورش سیاسی رخ داده، نوعی تقسیم کار بین بازیگران وجود داشت. تأمین ایدئولوژی و بسیج اجتماعی به جریان اصلاحات واگذار شده بود، زیرا آنها به دلیل گرایش‌های چپ و نیز داشتن تجربیاتی در دهه 70 این کار را بهتر می‌توانستند انجام دهند. می‌دانیم خاصیت الیگارشیک در جریان تندرو اصلاحات در قیاس با محافظه‌کاران و جریان میانه‌رو اصلاحات ناچیز است. لذا آنها در تهیه سلاح ایدئولوژیک و جذب طبقه متوسط شهری موفق‌تر بودند اما نقش لابی‌های در سطوح بالا، حمایت‌های مالی و سخت‌افزاری، هدایت تشکیلاتی و رهبری و اخذ تصمیمات مهم با طبقه الیگارشی و بویژه نومحافظه‌کاران بود. نتیجه چنین تقسیم کاری آن بود که اقدامات جریان تندرو اصلاحات بیشتر به چشم آمد، در حالی ‌که نقش مهم‌تر الیگارشی و نومحافظه‌کاران به این دلیل که دور از چشم ‌انظار و رسانه‌ها بود چندان به چشم نیامد. لذا گذشته از لابی‌ها و نفوذهای این جریان طبیعی می‌نمود در آن شورش‌ها چشم‌ها سوی دیگری را رصد کنند.

اما چنانکه در کتاب «شورش اشرافیت بر جمهوریت» به طور مبسوط توضیح داده شده، «فتنه» ماهیتی کاملا الیگارشیک داشت. یعنی اصل نزاع بر سر این بود که طبقه ممتاز شکل‌گرفته بعد از انقلاب در صدد شکستن قواعد مردم‌سالاری و جمهوریت برآمد و تلاش کرد با بهانه «تقلب» در انتخابات از پذیرش آرای عمومی سر باز زند. 

امروز از آن حوادث 6 سال گذشته است و هدایت‌گران نومحافظه‌کار که به طور عمده در پشت صحنه نقش هدایت را برعهده داشته‌اند، به اقتضای زمان و شرایط جدید سیاست نوتری را برگزیده‌اند. آنها با اشاره به فرمایشات حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، رهبر حکیم انقلاب که بار دیگر، اخیرا به حق‌الناس بودن رأی مردم تأکید کردند تفسیر جهت‌دار خود را دنبال می‌کنند. در این سیاست و روش جدید می‌توان نکات زیر را مشاهده کرد.

 

یک- آنها از پذیرش خطای راهبردی سال

88 می‌گریزند و به اشتباه خود اقرار نمی‌کنند. آنان در این شیوه تلاش می‌کنند به صورت تلویحی مدعی شوند این حکم رهبری، جدید است و از سال 92 به بعد صورت گرفته است(!) حتی این زخم را نیز برجا می‌گذارند که بر ادعای خود در سال 88 تأکید کنند. یعنی این حکم را در واکنش به تقلبی(!) که سال 88 رخ داد ترسیم و تفسیر کنند. با این سیاست یک چرخش دیگر نیز صورت می‌گیرد. در آن سال شخص رهبری متهم به این پدیده می‌شد اما امروز به دلیل آنکه مقابله با آن شیوه را ممکن نمی‌دانند، تلاش می‌کنند بازوهای اجرایی و نزدیک به ایشان را متهم سازند و حتی از این طریق ایشان را تضعیف کنند.

دو- هدف دیگر نومحافظه‌کاران این است که برعکس تجربه‌ای که از آنها سراغ داریم و سال 88 به اوج خود رسید، خویش را طرفدار آرای عمومی نشان دهند و ضمانت این کار را هم اعتقادات دینی و ولایت‌پذیری‌شان بیان کنند. در حالی ‌که شورش نومحافظه‌کاران علیه «رأی مردم» یا همان «حق‌الناس» نشان از این دارد که نخستین افرادی که باید این سخن را در اعماق دل می‌پذیرفتند، آنها بودند.

سه- اینکه آرای عمومی «حق‌الناس» است از قابل‌فهم‌ترین استدلال‌های دینی است که عقل سلیم به استقبال آن می‌رود. اما این منطق شمولیت دارد و دلبخواهی نیست تا در جایی که نتیجه به سود ما خاتمه یافت به مثابه «نؤمن ببعض» آن را علم کنیم و زمانی که شکست خوردیم به مثابه «نکفر ببعض» آن را انکار کنیم و به بهانه‌های گوناگون برای برهم زدن بازی متوسل شویم.

 

در واقع مراحل پیشرفت و وحدت در ایران زمانی به نقاط سرنوشت‌ساز خود می‌رسد که این آموزه را با تمام وجود بپذیریم و به آن عمل کنیم. همچنین اگر در گذشته خلاف آن عمل کرده‌ایم، شجاعت بیان آن را داشته باشیم و ضمن توبه از آن، با عذرخواهی از پیشگاه رهبر بزرگوار انقلاب و مردم، درصدد جبران باشیم.

آزادراه تهران- شمال از ابتدا «کج» بود

روزنامه اصلاح طلب اعتماد گفتگویی با عباس آخوندی وزیر راه را منتشر نموده است: «آزادراه تهران‌ـ شمال از همان ابتدا یک راه کج بود که برای تعداد زیادی از دولت‌ها مشکل‌آفرین شد. البته ما برنامه‌ریزی‌های لازم در این زمینه را انجام داده‌ایم تا این کار با سرعت بیشتری تکمیل شود.» این دومین بار است که وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم برای پروژه‌های معطل مانده دولتی از کلمات خاص استفاده می‌کند که نشان از عدم مدیریت صحیح بر پروژه‌های ذکر شده دارد. وی در همان ابتدای وزارتش بر بخش حمل و نقلی کشور مسکن مهر را «مزخرف» خواند تا نشان دهد عدم مدیریت صحیح موجب شده تا پاشنه آشیل دولت نهم و دهم به یکی از معضلات دولت بعد تبدیل شود.

گو اینکه آزادراه تهران- شمال نیز بیش از دو دهه است که دولت‌های مختلف را به خود دیده و هنوز به نتیجه نرسیده است و حالا وزیر راه دولت یازدهم قصد ندارد چنین پروژه‌ای را به سرمایه‌گذاران خارجی معرفی کند و درباره آن رسما می‌گوید: «آزادراه تهران- شمال، کج متولد شده است و پروژه‌هایی که اینچنین باشند، چندین دولت را به خود مشغول می‌کنند و ما هم به دنبال این نیستیم که پروژه‌های بی‌معنی را در صحنه‌های بین‌المللی مطرح کنیم.»

 

عباس آخوندی البته در مورد آخرین وضعیت حضور شرکت‌های هواپیمایی هم گفت:  برآورد کشور را از نیاز به هواپیما به شرکت‌های ایرباس و بویینگ ارایه کرده‌ایم. همچنین برای ورود هواپیماهایی با برد کوتاه هم با سایر شرکت‌ها مذاکراتی داشته‌ایم. در صنعت هوانوردی به هیچ‌وجه مشمول تحریم نخواهیم بود و می‌توانیم از این تحریم کنونی خارج شویم، در این خصوص مذاکراتی هم با شرکت‌های سازنده هواپیما انجام شده است. 

 

برداشت وجه از حساب شخصی سپرده گذاران

روزنامه اصلاح طلب قانون گزارشی از تخلف یک موسسه مالی در کیش را منتشر کرده است: « هم کلاهبرداری می‌کنند و هم تهدید، افرادی که رفته‌اند تا پول‌شان را از موسسه تازه مجوز گرفته کیش بگیرند..» موسسات مالی و اعتباری غیر مجاز این روزها جولان زیادی در اقتصاد می‌دهند. حالا هم خبر‌ها  حاکی از کلاهبرداری یک موسسه مالی و اعتباری در کیش است که به تازگی مجوز پذیره‌نویسی گرفته و در همین مدت کوتاه توانسته سیل عظیمی از شاکیان را گرد خود جمع کند . اما داستان از چه قرار است ؟ یک نمونه از تخلفات این موسسه  آن است که از حساب شخصی در حدود 4 میلیارد و 200 میلیون تومان برداشت کرده است.

 

وقتی آن شخص حساب خود را چک کرده و متوجه این اتفاق شده از مسئولان آن موسسه مالی و بانک مربوطه توضیح خواسته است.  به گزارش «قانون » عین نقل قول از فردی که در جریان کامل این کلاهبرداری قرار دارد آن است که : « آن فرد  پیش رئیس بانک رفته  و به او گفته‌اند ما برای جبران این برداشت به شما وام می‌دهیم.  حتی سند خانه هم به او داده اند.  گفته اند ببخشید!  این مبلغ  را معاون بانک ما برداشت کرده و لطفا اجازه بدهید خانه را بفروشد تا ما بتوانیم پول شما را پس بدهیم!» داستان این کلاهبرداری به همین جا ختم نشده است. بعد از وعده پرداخت وام دو میلیارد و 500 میلیون تومانی اتفاق عجیب‌تری افتاده است. راوی داستان این کلاهبرداری در ادامه به «قانون» توضیح می‌‌دهد: « قرار بود به این شخص وام 2 میلیاردو 500 میلیون تومانی تعلق گیرد. برای پرداخت این وام از او وثیقه 15 میلیارد تومانی گرفتند،اما فقط 500 میلیون تومان وام به آن فرد تعلق گرفت. چرا ؟ به دلیل آنکه این افراد دو میلیارد دیگر از حساب شاکی برداشت کرده و به او گفته‌اند با این مبلغ می‌خواهیم پول دیگر طلبکاران را بدهیم. برای شما جبران می‌کنیم.»

مالباختگان بعد از این اتفاق  به وزیر اقتصاد، علی طیب‌نیا شکایت برده‌اندوحتی بانک مرکزی نیز در جریان کامل این موضوع قرار گرفته است. پرسش اساسی آن است؛ موسسات مالی‌ای که یک «غیر مجاز» هم  پسوند نام عریض و طویل آنها  قرار دارد،  این قدرت کذایی را از کجا آورده که می‌تواند کلاهبرداری روی کلاهبرداری انجام دهد ؟ آیا به این دلیل نیست که از قوانین هراسی ندارد؟ قوانین برخورد با موسسات مالی غیر مجاز ضعیف است یا دلیل قوی دیگری برای این کلاهبرداری‌ها در روز روشن وجود دارد؟  

 

این روزها غلامحسین اژه‌ای و دادستانی نیز درگیر حل معضل موسسات مالی و اعتباری غیر مجاز شده‌‌اند. به گفته دادستانی برای حل آن نیز کارگروهی تشکیل شده که نتایج آن شاید یک یا دو ماه هم طول بکشد. اقتصاد هم با این اتفاق ناگوار دست به گریبان است و مردمی که نمی‌دانند دارایی از دست رفته‌شان  را چه زمان و از چه کسی باید پس بگیرند .  

 

شورای نظارت بر صدا و سیما منحل می شود؟!

روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد در سرمقاله خود سعی نموده شورای نظارت بر صدا و سیما را بی نتیجه بداند: مسلما یکی از مشکلات کلیدی که نظام سیاسی کشورمان را رنج می‌دهد و آن را آسیب‌پذیر نموده بحث «نظارت» است. به نظر نمی رسد هیچ مسئول سالم و منصفی و هیچ ناظر عاقلی این موضوع بدیهی را رد نماید. در کشورمان ده ها نهاد نظارتی که در راس آن مجلس شورای اسلامی می باشد قرار دارد اما همچنان مقوله «نظارت» تعطیل و یا در بهترین حالت ضعیف است.

جدا از مسائل ساختاری که توانسته دست و پای نهادهای نظارتی را ببندد به نظر می‌رسد کسانی که در این عرصه حضور دارند بعضاً کمترین آشنایی را با «نظارت» و نحوه اجرای آن دارند. البته این گزاره در صورتی درست می‌باشد که بحث‌های مورد اشاره از قبیل رفاقت، مصلحت اندیشی بی دلیل، جناح بازی و ... مطرح نباشد.

حتما تا به حال نام «شورای نظارت بر صدا و سیما» به گوش‌تان خورده است.همان طور که از نام آن پیداست وظیفه این شورا نظارت بر بزرگترین و ملی‌ترین رسانه کشور است اما آیا تا به حال از این شورا خروجی خاصی دیده‌اید؟! بنده که روزی 12 ساعت اخبار را رصد می‌نمایم تا به حال به خاطر ندارم شورای فوق تذکر یا تشری ملموس به تلویزیون زده باشد.

در آخرین نمونه از اقدامات و افتخارات مشعشع این شورا می‌توان به نحوه ورود آن به بحث چگونگی پخش جلسات کمیسیون برجام مجلس از تلویزیون اشاره نمود.حتما به خاطر دارید وقتی در جلسات کمیسیون برجام نوبت به حامیان و موافقان برجام رسید چگونه صدا و سیما رویکرد خود را تغییر داد و دوربین‌های خود را از مجلس جمع نمود. این رفتار متناقض از تلویزیون تا مدتها در سرتیتر اخبار و رسانه‌ها قرار داشت اما از شورای به اصطلاح نظارت بر صدا و سیما صدایی برنخاست. تنها روز گذشته یکی از اعضای آن در گفتگو با خبرگزاری ایرنا گفت: «نحوه پرداخت به جلسات کمیسیون ویژه برجام به گونه‌ای بود که احساس می شد صدا و سیما جانب یک طرف یعنی منتقدان برجام را بیشتر گرفته است.» 

 

همان طور که ملاحظه می‌نمایید این عضو محترم فقط «احساس» نموده‌اند که رفتار خوبی از جانب تلویزیون صورت گرفته است.این درحالیست که اگر نظارت در کشورمان نهادینه بود و به شکل اصولی و تخصصی اجرا می شد اکنون می بایست مدیران صدا وسیما به این شورا پاسخگو می بودند نه اینکه پس از چند روز بالاخره یکی از اعضای شورای نظارت «احساس» کند در کار تلویزیون مشکلی داشته است!

بعد تحریر: آیا به راستی بهتر نیست این شورا منحل شود تا دیگر حتی احساسی هم پیدا نشود؟!