بررسی محتوایی روزنامه های پنج شنبه؛
5 راهکار آمریکایی برای نفوذ در ایران / اتهام به مذهب برای محروم کردن زنان !
روزنامه های پنج شنبه 16مهر 94 به عناوینی چون مخالفت صریح رهبر انقلاب با مذاکره با آمریکا، نوبل برای ظریف، هشدار درباره روضه های سیاسی!، توهین تکراری به ظریف، آخوندی نشد زنگنه بشه، عارف بر مسند ریاست و روزهای داغ برجام اختصاص یافته است.
به گزارش گلستان24، روزنامه های پنج شنبه 16مهر 94 به عناوینی چون مخالفت صریح رهبر انقلاب با مذاکره با آمریکا، نوبل برای ظریف، هشدار درباره روضه های سیاسی!، توهین تکراری به ظریف، آخوندی نشد زنگنه بشه، عارف بر مسند ریاست و روزهای داغ برجام اختصاص یافته است.
مذاکره با آمریکا یعنی باز کردن راه نفوذ
روزنامه کیهان با انعکاس بیانات روز گذشته رهبر انقلاب در جمع فرماندهان و کارکنان نیروی دریایی سپاه پاسداران نوشت: رهبر معظم انقلاب و فرمانده کل قوا در دیدار با فرماندهان نیروی دریایی سپاه با بیان این که مذاکره با آمریکا ممنوع است و ضمن اشاره به همراهی و همکاری آمریکا و جریان صهیونیستیِ ضد بشریت، تأکید کردند: مذاکره با آمریکا به معنای باز کردن مسیر برای نفوذ در عرصههای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی کشور است.
دشمنان به دنبال تغییر محاسبات مسئولان و تغییر افکار مردم بهویژه جوانان هستند و همه باید هوشیار و بیدار باشند.
حضرت آیتالله العظمی خامنهای در این دیدار با اشاره به اهمیت موضوع امنیت دریا گفتند: آمادگیها باید همواره بهگونهای باشد که براساس دستور قرآنی، در دشمن ایجاد رعب کند و جرأت تجاوز را از او بگیرد، زیرا اگر خاکریزها قابل نفوذ باشند، دشمن نفوذ خواهد کرد.
فرمانده کل قوا با تأکید بر اینکه ما هیچگاه شروعکننده جنگ نخواهیم بود، افزودند: اما طبیعت دشمن همواره خوی تجاوز و نفوذ است، بنابراین باید تواناییهای علمی و تجهیزاتی در قالب نوآوریها، روزبهروز افزایش یابند.
رهبر انقلاب اسلامی حمله به بیمارستان در افغانستان و کشتار مردم در سوریه، عراق، یمن، فلسطین و بحرین را نمونههایی از فجایع قدرتهای استکباری و بیرحمی و سنگدلی آنها دانستند و خاطرنشان کردند: امروز بزرگترین خطر برای دنیا، نفاق و ریا و دروغگویی مدعیان حقوق بشر است.
در چنین شرایطی جمهوری اسلامی، به توفیق الهی علاوه بر جلوگیری از نفوذ دشمن در داخل، در بسیاری از موارد مانع از عملی شدن نقشهها و برنامههای دشمن در منطقه شده است.
ایشان با تأکید بر اینکه ناکامیهای دشمن در داخل و در منطقه، به برکت هوشیاری و آمادگی و عزم جوانان انقلابی و اقتدار جمهوری اسلامی در منطقه بوده است، خاطرنشان کردند: بر همین اساس بیشترین تلاش و برنامهریزی قدرتهای استکباری، برای دشمنی با نظام اسلامی ایران است و ادعای آمریکا برای مذاکره با ایران نیز در همین چارچوب و برای نفوذ است.
رهبر انقلاب اسلامی با انتقاد از عدهای سهلانگار و سهلاندیش در داخل که متوجه ابعاد و عمق این موضوع نیستند، افزودند: در کنار این افراد سهلاندیش، بیخیالان جامعه و افرادی هم هستند که به مصالح و منافع ملی کشور هیچ اهمیت و توجهی ندارند.
حضرت آیتالله العظمی خامنهای با اشاره به طرح برخی مسائل از جانب افراد سهلاندیش و سهلانگار درخصوص مذاکره با آمریکا، گفتند: این افراد میگویند چگونه است که حضرت علی علیهالسلام و حضرت امام حسین علیهالسلام با دشمنان خود مذاکره کردند اما اکنون با مذاکره با آمریکا مخالفت میشود؟
ایشان در پاسخ به این شبهه افزودند: چنین تحلیلی درخصوص مسائل تاریخ اسلام و مسائل کشور، نهایت سادهاندیشی است زیرا حضرت علی علیهالسلام با زبیر و حضرت امام حسین علیهالسلام با عمربنسعد، مذاکره به معنای امروز یعنی معامله نکردند بلکه هر دوی این بزرگواران به طرف مقابل خود نهیب زدند و آنها را نصیحت به خداترسی کردند.
رهبر انقلاب اسلامی گفتند: متأسفانه عدهای برای توجیه مذاکره جمهوری اسلامی ایران با شیطان بزرگ، با نگاهی عوامانه، اینگونه مسائل را در روزنامهها، سخنرانیها و فضای مجازی مطرح میکنند، که کاملاً اشتباه است.
حضرت آیتالله العظمی خامنهای با تأکید بر اینکه ایران هیچ مخالفتی با اصل مذاکره با کشورها، اعم از اروپایی و غیراروپایی ندارد، خاطرنشان کردند: اما در مورد آمریکا موضوع متفاوت است زیرا آنها تعریفی که از مذاکره با جمهوری اسلامی ایران کردهاند، به معنای نفوذ و باز کردن راه برای تحمیل است.
ایشان با اشاره به همراهی و همکاری آمریکا و جریان صهیونیستیِ ضد بشریت، تأکید کردند: مذاکره با آمریکا به معنای باز کردن مسیر برای نفوذ در عرصههای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی کشور است.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به مذاکرات اخیر هستهای گفتند: در این مذاکرات، طرف مقابل، تلاش داشت، از هر فرصتی برای نفوذ استفاده کند و حرکتی بر خلاف منافع ملی کشور انجام دهد، البته مذاکرهکنندگان ایرانی، حواسشان جمع بود، اما بالاخره آمریکاییها در جاهایی فرصت پیدا کردند و یک حرکت مضر برای منافع ملی انجام دادند.
حضرت آیتالله العظمی خامنهای گفتند: مذاکره با آمریکا ممنوع است زیرا این مذاکره نه تنها هیچ نفعی ندارد بلکه ضررهای بیشماری نیز دارد.
رهبر انقلاب گفتند: شرایط کنونی از لحاظ فعالیتها و تلاشهای دشمنان جمهوری اسلامی که ما بر آنها احاطه اطلاعاتی نیز داریم، مقطع مهمی است زیرا آنها به دنبال تغییر محاسبات مسئولان و تغییر افکار مردم درخصوص مسائل انقلابی، دینی و مصالح ملی کشور هستند.
ایشان با تأکید بر اینکه در موضوع تغییر افکار مردم، هدف اصلی جوانها هستند، جوانان را به هوشیاری بیش از پیش فراخواندند و افزودند: البته به لطف خداوند جوانان ما در دانشگاهها و همچنین در نیروهای مسلح بیدار و پای کار هستند و من از این جهت هیچ نگرانی ندارم.
سخنگوی دولت جا خورد عضو حزب منحله ماستمالی کرد!
کیهان: عضو حزب منحله مشارکت به شکلی ناشیانه درز داده شدن نامه 4 وزیر به رئیسجمهور درباره خط رکود و بیاعتمادی مردم به توافق هستهای را ماستمالی کرد.
صفایی فراهانی در مصاحبه با روزنامه اعتماد مدعی شد وزرا میخواستند جامعه را مطلع کنند و تنها کارکرد نامه این است که همه بدانند امسال اتفاق خاصی در اقتصاد نمیافتد. آنها میخواستند به دلواپسان توجه بدهند که در چه شرایطی هستیم.
برخلاف این ادعا، سخنگوی دولت در سخنانش که تیتر روزنامههای متعدد شد، تصریح کرده بود؛ از دیدن انتشار این نامه جا خوردم.
تلاش برای عادیسازی انتشار این نامه قابل تأمل در حالی است که تحلیلگران - حتی در سطوح حامیان دولت- تأکید کردهاند محتوای نامه و اصرار بر انتشار آن از سوی نویسندگان حاکی از نگرانیهای شدید درباره سیاستگذاری تکبعدی دولت و جریان متنفذ آن در رویکرد مذاکره به غرب و واگذاشتن باقی مسئولیتهای دولت است.
همزمان با ادعای صفایی فراهانی، روزنامه شرق از قول موسی غنینژاد اقتصاددان نوشت، 4 وزیر در قالب اپوزیسیون دولت ظاهر شدهاند.
شرق موسی غنینژاد را «اقتصاددان راستگرا که بسیار نزدیک به مشاور اقتصادی رئیسجمهور است» معرفی کرد و از قول وی نوشت: «چهار وزیری که به رئیسجمهور نامه نوشتهاند در مقام اپوزیسیون به ایفای نقش در هیئت دولت پرداختهاند و عملکرد مافوق خود در بخش اقتصاد را زیر سؤال بردهاند. در هیچ کجای دنیا رسم نیست وزیرانی با نوشتن نامه مشکلات اقتصادی را نزد افکار عمومی ببرند و به رئیسجمهور خود هشدار دهند که اوضاع بحرانی است رئیسجمهور بارها در سخنان خود گفته دولت سیاست تکرقمی کردن تورم را ادامه میدهد و خط قرمزش استقراض از بانک مرکزی است. این کلام عالیترین مقام قوه مجریه، در حقیقت مانیفست اقتصادی دولت است که اگر افرادی نمیتوانند خود را با آن هماهنگ کنند، بهتر است استعفا دهند.» غنینژاد با بیان کلماتی تند خطاب به چهار وزیر امضاکننده این نامه سرگشاده، گفته است: «اینکه وزرای نفت و مسکن و همچنین رئیس سازمان مدیریت و برنامهریزی پای این نامه را امضا نکردهاند، بر ابهامات میافزاید و نشان میدهد برخی وزرا تاب اصلاح ساختار اقتصادی کشور را ندارند و میخواهند با فشار افکار عمومی دولت را به سمتی ببرند تا سیاستهای انبساطی در پیش گیرد و با تزریق منابع به طور موقت بخش تولید را راه بیندازد.
5 راهکار والاستریت ژورنال برای تغییر ساختار ایران
کیهان: روزنامه والاستریت ژورنال در گزارشی 5 راهکار برای تغییر ساختار نظام جمهوری اسلامی به دولت آمریکا ارائه کرد.
در این مقاله با عنوان «یک نقشه راه برای تغییر نظام در تهران» آمده است که: «توافق هستهای که باراک اوباما با ایران به امضاء رسانید، در آمریکا طرفدار چندانی ندارد. تقریباً دوسوم آمریکاییها با این توافق مخالف هستند و اکثر کاندیداهای ریاست جمهوری حزب جمهوریخواه نیز قول دادهاند تا از همان روزی که این سمت را بر عهده میگیرند، این توافق را برهم زنند. اما با توجه به اینکه چین، فرانسه، آلمان، روسیه و انگلیس نیز این توافق را امضاء کردهاند، نمیتوان بسیاری ار تحریمهای بینالمللی را به راحتی بازگرداند. به قولی دیگر، برخی از مولفههای برجام در سالهای آینده میتواند سیاست ایران را شکل دهد. اوباما تصور میکند که مشروعیت بخشیدن به نظام ایران و سرازیر کردن پول به داخل ایران میتواند باعث تغییر رفتار تهران شود. با توجه به سرکوبهای موجود در داخل ایران، لفاظیها علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی و حمایت از تروریسم، نمیتوان انتظار داشت که رفتار ایرانیها تغییر کند. تغییر تنها زمانی حاصل میشود که توازنی را با حمایت از جریان مخالفان علیه جمهوری اسلامی ایجاد نماید.»
والاستریت ژورنال در ادامه مینویسد دستیابی به چنین تغییری به بیش از امید نیاز دارد و این کار نیازمند نقشه است. پیشنهاد راهبردی وی برای مقابله با تهدید جمهوری اسلامی تقویت تلاشهای «دیپلماسی عمومی» آمریکا است.
این روزنامه آمریکایی در نخستین پیشنهاد خود موضوع ادعایی نابرابری زن و مرد در ایران را پیش کشیده است. نویسنده با تشویق دولتمردان آمریکا برای خلق روشهایی جهت تشویق بیحجابی در میان زنان ایرانی، مینویسد: فعالان حاضر در میدان پیش از این به شکل خلاقانه و تحریکآمیزی به زنان ایران به عنوان شهروند درجه دوم پرداختهاند. به عنوان مثال، کمپین «آزادی یواشکی من» در فیسبوک از زنان ایرانی میخواهد تا با حجاب اجباری از طریق ارسال عکسهای بدون حجاب در ملأعام مخالفت کنند.
والاستریت ژورنال در دومین راهکار خود نیز به زنان پرداخته و ادامه میدهد: فدراسیونهای ورزشی از قبیل کمیته بینالمللی المپیک باید نظام ایران را به خاطر تبعیض علیه زنان و راه ندادن آنها به ورزشگاهها تنبیه نمایند. تقبیح دولتمردان ایرانی در ملأعام میتواند ادعای آنها در خصوص اینکه ایران مستعدترین کشور در خاورمیانه برای پیشرفت است را تضعیف نماید.
در سومین پیشنهاد، نویسنده وال استریت ژورنال با تاکید بر تولید نهادهای موازی برای تغییر در نظام سیاسی ایران میافزاید: پارلمانی آنلاین ایجاد گردد که در آن ایرانیها بتوانند بحث سیاسی کنند. این پیشنهاد میتواند این امکان را برای ایرانیها فراهم آورد تا برای اولین بار در چند دهه اخیر حرفهای خود را به گوش هموطنان خود برسانند. موسسه بینالمللی جمهوریخواه و موسسه ملی دموکراتیک میتوانند در این پروژه شرکت نمایند.
این روزنامه آمریکایی در گام چهارم کار روی مسائل دینی را عنوان کرده و با اشاره به فعالیت چندین ساله غرب در رواج حرکتهای ضد اسلامی در ایران اظهار میکند: آمریکا باید آزادی مذهبی(!) در ایران را ترویج کند. حکومت مذهبی ایران بسیاری از ایرانیها را نسبت به مذهب بیاعتماد کرده است، اما بسیاری به دنبال اعتقاد واقعی میگردند. واشنگتن باید به صورت علنی از روحانیان و آیتاللههایی که خواستار جدایی دین از سیاست شدهاند، حمایت نماید.
والاستریت ژورنال در پیشنهاد پایانی خود نیز روی مذهب تاکید کرده و خواستار حمایت و گسترش مسیحیت و تغییر مذهب در ایران شده و میافزاید: باید کاری کنیم تا در چند دهه در پیش رو بخشی از مقامات بلند پایه امنیتی و سیاسی ایران گرایشات مسیحی داشته باشند!
نوبل رو به ظریف است
روزنامه اصلاح طلب قانون از احتمال اعطای جایزه صلح نوبل به محمدجواد ظریف نوشته است: یک روز مانده به اعلام نتایج نوبل صلح، دل در دل ایرانی ها نیست؛ ایرانی هایی که «ظریف» شان را دوست دارند و دو سال است که با قلب شان، او را در مجامع بینالمللی همراهی کرده اند. حالا وقت آن رسیده که دنیا، به احترام وزیر خارجه فوقِ محبوب ایران، کلاه را از سر بردارد و یک صدا، «محمدجواد» پارسی را صدا بزند. چه کسی است در دنیا که نداند ظریف، یک صلح طلب تمام عیار است و با تمام وجود برای متولد نشدن یک «جنین» جنگی، از جان، مایه گذاشته است. امروز پنجشنبه است. چند ساعتی تا اعلام نتایج جایزه صلح نوبل، نمانده اما چهار کاندیدای نهایی و احتمالی، تقریباً مشخص شده اند. اخبار غیر رسمی ، حاکی از آن است که ظریف ،کری، پاپ فرانسیس و آنگلا مرکل، شانسهای اصلی گرفتن صلح نوبل هستند اما دو نفر اول، بهخاطر تلاش مضاعف برای «صلح جهانی»، بیش از دو نفر دیگر، شایسته این جایزه هستند.
حال باید دید ظریف و کری که روزهای سختی را طی 22 ماه گذراندند آیا صاحب این جایزه خواهند شد.روزهایی که دکتر ظریف، سردار دیپلماسی ایران در جبهه هسته ای ، رو در روی قدرت های جهانی با ایمان به خدا و پشتوانه یک ملت، از حقوق ایرانیان دفاع می کرد. شب هایی که در اتاق خود در هتل کوبورگ، فکر می کرد و فکر می کرد تا راهی برای توافق قرن پیدا کند. آنقدر شجاع بود که سر 6 قدرت جهانی ، فریاد می کشید و باز هم، پشتش به ملت ایران گرم بود. فرزند ایران، همین است، برایش نه آمریکا معنی دارد، نه انگلیس و نه هیچ قدرت دیگری. او هم سردار است و هم سرباز، هر چقدر هم که محبوب باشد، باز هم خود را سرباز یک ملت می داند. دیگر کسی نیست در دنیا که ظریف ما ایرانی ها را نشناسد. در روزهای نفسگیر وین، دل همه ما قرص بود که یک سردار جهانی با قدرت پوریای ولی، با هوشِ آرش، با نبوغ کوروش و البته با درایت امیر کبیر، نماینده 80 میلیون ایرانی در مذاکرات هسته ای است. حالا حتی اگر روز جمعه، نوبل به نام ظریف، ضرب نشود، باز هم هیچ چیز عوض نمی شود. چه کسی است که نداند، این ظریف است که به نوبل، اعتبار می دهد نه اینکه نوبل به او.
دو پیشنهاد راهبردی برای انتخابات آتی
قانون: برای انتخابات اسفند ماه دو پیشنهاد قابل طرح است: 1ـ صندوق الکترونیکی انتخابات را به بانکها بسپارید. 2ـ برای مدت 7 دوره 30 درصد ظرفیت هارا به زنان اختصاص دهید. دو مشکل فناوری و اجتماعی فوق برسر راه انتخابات وجود دارد که با تأمل در این دو پیشنهاد با کمترین هزینه مالی و اجتماعی میتوان آنها را حل و فصل کرد.
الف: فناوری در انتخابات
یچ راهی برای نجات از پیامدهای بد انتخابات دستی نیست مگر آنکه انتخابات الکترونیکی شود اما تا رسیدن به مرحله نهادینه شده برای این کار راه درازی در پیش است وهزینه های سنگینی باید پرداخت و دولت رابرخلاف برنامه ها نیز خیلی بزرگتر کردولی با این پیشنهاد که صندوق رأیگیری انتخابات به بانکها سپرده شود پلههای زیادی را میتوان یکجا درنوردید زیرا:
1ـ بانکها دارای قویترین سیستم الکترونیکی گسترده در کشور هستند که از این امکان به خوبی میتوان بهره جست و هزینه ساختن و تکرار این شبکه را به جامعه تحمیل نکرده بلکه این هزینه را مثلا در راستای جمعآوری کودکان خیابانی کرد. 2ـ بانکها بیش از هر نهاد دیگری دارای امکانات نیروی انسانی گسترده و مسلط به سیستم الکترونیکی هستند که بایک آموزش کوتاه مدت میتوان آنها را در خدمت این کار گرفت و برای دورههای بعدی نیز از وجود آنها بهره برد. 3ـ بانکها بیش از هر نهاد دیگری غیر سیاسی بوده و مفهوم حقالناس را بهخوبی درک میکنند و کارکنان و رؤسای آنها حاضر نیستند اعتبار بانکی خود را فدای مسائل سیاسی کرده حق مردم را ضایع کنند . بهویژه اگر قانونی مصوب شود که قیمت ریالی هر رأی با پول خون یک انسان برابری میکندوافراد متخلف موظف به پرداخت چنین جریمهای خواهند شد. (چون رأی هر انسان با شخصیت او برابری میکند و از جسم او از نظر ما عزیزتراست) این کارکنان چنانچه موجودی کسی را هم به فرد دیگری نخواهند گفت در حفظ نظر مردم راز دارتر از دیگر اقشار هستند . 4ـ تعدادبانکها متنوع و گسترده بوده و امکان ایجادشبکه رأی فساد درآنها وجودندارد، نیز بهدلیل گردش وحفاظت مالی دقیق که در این شبکهها وجود دارد نفوذ و دسترسی هکرها نسبت به شبکههای دیگر کمتر خواهد بود. 5ـ وزارت کشور و شورای نگهبان هر دو از اتهام نفوذ در شبکه رأیگیری خارج شده و وزارت کشور مدیریت عالی انتخابات و شورای نگهبان نظارت خود را خواهد داشت و نیاز به بسیج 50 تا 60 لشکر مجری و ناظر در سراسر کشور نخواهد بود.
ب: محرومیت زدایی سیاسی
مورد دوم محرومیت زدایی تاریخی از حضور زنان در عرصه سیاسی کشور است . بدون ملاحظه باید پذیرفت که علت عقبافتادگی زنان در عرصه سیاسی به مذاهب ما نسبت داده میشود. باید سایه چتر این اتهام را از سر مذهب برداشت و با کنار زدن اندیشههای ارتجاعی به فریاد مذهب رسید. محرومیتهای تاریخیای که زنان برای حضور در عرصههای سیاسی داشتهاند باید با یک نوع هزینه محرومیتزدایی ویژهای جبران شود همان گونه که به دستور امام برای محرومیت زدایی از یک استان خاص یک روز پول نفت اختصاص داده شد برای برونرفت از محرومیتزدایی بسیاری زنان و نیز با اختصاص حداقل 30درصد از ظرفیت وجودی شوراها و خبرگان و مجلس شورای ملی برای حداقل 7 دوره انتخاباتی و نیز تصویب امکان رئیس جمهور شدن زنان این مشکل تاریخی را حل کرد. چرا که باعث شرمندگی است که بگوییم در این زمینه کشور ما از پاکستان و هندوستان عقبتر است و به زودی افغانستان و عراق نیز در عمل از ما بسیار پیشی خواهد گرفت و در پی آن در آینده مذهب ما بیش ازآنچه هست متهم خواهد شد .
هشدار درباره روضههای سیاسی!
روزنامه اصلاح طلب ابتکار با انعکاس سخنان آیت الله مکارم شیرازی و با تیتر فوق سعی نموده است بازهم به مداحان اهل بیت(ع) حمله کند: چند روزی به آغاز ماه محرم مانده است و نصب پارچههای سیاه با نقشها و نوشتههایی درباره واقعه عاشورا و داربستها بر سردر تکیهها و حسینیهها شروع شده است. مداحان نیز در تدارک متون نوحهسراییها و سخنوریهای خود هستند. هر چند به ویژه در سالهای اخیر، از منبرهای مداحی نیز در کنار مولودی و مرثیه، حرفهای سیاستزده شنیده میشود، اما در آستانه هر انتخاباتی مداحیها بیش از پیش رنگ و بوی سیاسی به خود میگیرد. امسال نیز دو انتخابات مهم مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان در راه است. شاید همین موضوع است که باعث شده است برخی از چهرههای مذهبی و مراجع تقلید درباره خطر انحراف مداحی هشدار دهند.از جمله این چهرههای مذهبی میتوان به آیتالله ناصر مکارم شیرازی اشاره کرد که در جلسه درس خارج فقه خود در مسجد اعظم قم به خطیبان و مداحان تاکید کرده است که مجالس عزاداری امام حسین(ع) را با مسائل سیاسی و جناحی آمیخته نکنند و از ارائه آهنگها و اشعار نامناسب نیز بپرهیزند. وی در توصیه به مداحان اهل بیت عصمت و طهارت بیان کرد: به تازگی دیده میشود مسائل سیاسی به برخی مجالس درز میکند، گرچه همه سیاست کلی حفظ نظام و کشور اسلامی را قبول داریم اما سزاوار نیست مداحان سخنان خود را به سیاستی که به چپ و راست مایل است، آلوده کنند. آیتالله مکارم شیرازی گفت: عزاداری برای همه است و اگر جناحی از عزاداری به نفع خود در آستانه انتخابات استفاده کند، صحیح نیست و خطیبان مراقب باشند بازیچه افرادی که اهداف خاصی دارند، نشوند. همچنین آیتالله مکارم شیرازی در اوج رونق مداحی سیاسی نیز در واکنش به کمرنگ شدن حضور جوانان در هیاتهای مذهبی به دلیل اجرای پروژههای غیردینی ذکر کرده بود که آینده نظام و اسلام و تشیع به وسیله جوانانی که در هیاتهای مذهبی با برنامهریزی دقیق و شور و عشق خاصی شرکت میکنند، بیمه است و هرگاه جوانان از هیاتهای مذهبی دور شدند، باید احساس خطر کرد. مداحان، نباید به مردم در عزاداری چراغ سبز برای گناه کردن نشان داد، بلکه باید آنها را از عذاب روز قیامت آگاه ساخت. این مرجع تقلید خطاب به مداحان و سخنرانان تاکید کرده بود؛ قداست ماه محرم و مجالس عزاداری را حفظ کنید و با برخی گفتهها مجلس عزاداری را به انحراف نکشانید.
مداحان مانع گسست دین از سیاست
در این باره نظرات دیگری هم وجود دارد. از جمله این نظرات نظر آیتالله کاظم صدیقی امامجمعه موقت تهران است که تاکید دارد، دشمن برای جدایی دین از سیاست درصدد تفرقهافکنی و اختلاف است، بنابراین مداحان باید از ایجاد گسست میان این دو جلوگیری کنند. وی در ششمین همایش سراسری بسیج مداحان اظهار کرد: لازمه ترویج مکتب اهلبیت(ع)، دینشناسی است بنابراین مداحان باید به مسائل دینی آگاه باشند. امامجمعه موقت تهران عنوان کرد: دو عامل مهم در ایجاد اختلاف و تفرقه وجود دارد که عامل نخست آلسعود و خشونت وهابیت است و عامل دوم تشیع آمریکایی و لندنی است و این دو خواهان جدایی دین از سیاست هستند. وی بیان کرد: جدا دانستن دین از سیاست، اهانت به پیامبر اکرم(ص)، امام علی(ع) و خیانت به خون شهداست؛ زیرا پیامبر(ص) که بهمحض مهیا شدن شرایط لازم در مدینه اقدام به تاسیس حکومت اسلامی کرد احکام الهی را اجرا و سیاست دینی را در اوج عظمتش رایج کرد.
توهین تکراری به ظریف
روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد در گزارشی از توهین به ظریف نوشته است: روز گذشته هنگامی که جواد ظریف از مراسم گرامیداشت حاج محمدرحیم آقاییپور در دانشگاه امام صادق (ع) خارج می شد چهار یا پنج دانشجو با صدای بلند شعار سر دادند.
هر کس به جای او بود با گام هایی لرزان، پله های هواپیما را یکی یکی می پیمود و برزمین فرودگاه مهرآباد قدم می گذاشت و رعشه بر اندامش می افتاد که قرار است این بار برایش چه آشی بپزند و این بار چه خوابی برایش دیده اند. اما محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان، هر کسی نیست و هربار که از یکی از سفرهای خارجی اش باز می گردد و پای در خاک وطن می گذارد، با قدمهای استوار و سینه ای ستبر و با آغوشی باز به استقبال انواع و اقسام هجمه ها، توهین ها، افتراها و دروغ ها می رود و دم نمی زند، چراکه می داند در مسیر حق قرار گرفته است و مدت های مدید است که حقانیتش هم به هموطنانش و هم به سران و بزرگان کشورش ثابت شده است. حال دلواپسان و تندروها هرچه می خواهند بگویند و انجام دهند چه اهمیتی دارد وقتی پشتوانه ای به عظمت مردم ایران دارد و از حمایت چهره ها و سران نظام برخوردار است. اما با این وجود این روزها دلواپسان، پایداری ها و تندرو ها آنقدر در توهین ها و نطق های به دور از ادب و اخلاقشان شورش را درآورده اند که آوازه شان جهانی شده است.
نکته حائز اهمیت آن است که این محمد جواد ظریف است که باید پاسخگوی رفتار غیراخلاقی آنها باشد و ظریف نه تنها باید در برابر توهین های گونه گون دلواپسان سکوت کند و واکنشی نشان ندهد بلکه می بایست جوابگوی توهین های آنها به خارجی ها نیز باشد. به طوری که شب سه شنبه نیز در گفتگو با روزنامه نیویورکر در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه «آیا مسئله مصافحه با رئیس جمهور آمریکا برای شما در ایران هزینه خواهد داشت؟» گفت: «هزینه داشته، البته من هر کاری که می کنم برایم در ایران هزینه دارد، پس چیز جدیدی واقع نشده است.» بدین سان محمد جواد ظریف هر بار که از یک سفر خارجی اش به وطن با دستاوردهای سودمند بازمی گردد باید هزینه خردمندی، خبرگی و تخصصش را به برخی دلواپسان بپردازد و معلوم نیست این بیماری طلبکاری دلواپسانی که به صورت کلونی در جامعه پراکنده شده اند، کی و چه زمانی درمان می شود و طلبهای محمد جواد ظریف به آنها چه هنگام وصول می گردد.
این حقش نیست، این همه هجمه این همه توهین...
مذاکرات هسته ای ایران با کشورهای 1+5 مهم ترین دستاویزی بود که این جماعت و سایر دلواپسان به خصوص آنهایی که در حال سپری کردن واپسین روزهای حضورشان در خانه ملت هستند، به آن متصل شوند تا به رئیس تیم مذاکره کننده هسته ای بتازند و اندک روزهایی که رئیس دستگاه دیپلماسی در کشور حضور دارد را برایش به کابوسی تبدیل نمایند. با وجود آنکه سران نظام به کرات نظر مثبتشان نسبت به مذاکره با 6 قدرت جهانی را اعلام کرده بودند دلواپسان در بزنگاههای سرنوشت ساز و درست زمانی که جواد ظریف پشت میز مذاکره نشسته بود و برای احقاق حقوق حقه مردم ایران تلاش مینمود با برگزاری همایش هایی تحت عنوان ما دلواپسیم بر سر راه وزیر امور خارجه سنگ اندازی می کردند و ظریف در معرض آماج حملات و توهین های آنها قرار می گرفت. حتی به پیاده روی دیپلماتیک چند دقیقه ای اش با جان کری هم در پاریس خرده می گرفتند و انواع افتراها را نصیب جواد ظریف می کردند و به خیال خود دست به افشاگری می زدند.
برجام اگر برای همه ملت ایران و سران نظام دستاورد تاریخی و شگرفی بود برای دلواپسان بسان جام زهری عمل نمود که هر روز می خواستند با حمله و هجمهای تازه به جواد ظریف نوشیدن این جام را به تعویق بیندازند و در تنها نهادی هم که این هیاهویشان خریدار داشت مجلس تمام اصولگرای نهم بود که بالاخره هم زورشان چربید و از سادهانگاری هیئت رئیسه کمیسیونی تشکیل دادند به نام کمیسیون ویژه بررسی برجام. در این کمیسیون ویژه ظریف تنها فردی نبود که باید جواب دلواپسی ها را می داد بلکه عباس عراقچی، مذاکره کننده هسته ای ارشد کشورمان هم در این کمیسیون در تیررس تندروهای کمیسیون برجامی قرار گرفت.
هنوز دلواپسیهای کمیسیون – برجامیها پایان نگرفته بود که خبری رسید مبنی بر این که جواد ظریف در مجمع سازمان ملل، باراک اوباما را به طور تصادفی مشاهده و به مصافحه با وی پرداخته است. این اتفاق باعث برافروخته شدن دلواپسان مجلس نهمی شد و تا توانستند به ظریف تاختند و از زشت ترین الفاظ و کلمات ممکن استفاده نمودند تا به تخریب وی بپردازند.
روز گذشته هنگامی که جواد ظریف از مراسم گرامیداشت حاج محمدرحیم آقاییپور در دانشگاه امام صادق (ع) خارج می شد چهار یا پنج دانشجو با صدای بلند شعار "مرگ بر آمریکا" سر دادند. هنگام سوار شدن وزیر امور خارجه به خودرو یکی از دانشجویان دانشگاه بدون در نظر گرفتن شرایط حاکم بر فضای گرامیداشت این جانباخته با فریاد از محمد جواد ظریف پرسید «مخاطب صحبتهای امروز آقا، کیست؟» که این جمله را چند بار و هر بار با صدای بلندتری تکرار کرد. به دنبال بیپاسخ ماندن سوالش با فریاد بلندی شعار مرگ بر آمریکا را سر داد و دو، سه دانشجوی همفکرش او را همراهی کردند.پس از خروج ظریف از محوطه مراسم یکی از اساتید دانشگاه با ناراحتی خطاب به این دانشجویان گفت: «آیا شما دانشجوی امام صادق (ع) هستید؟ ای بیادبها آیا انسان جلو میهمان خود شعار
سر میدهد؟ »جمع زیادی از حاضران با این استاد دانشگاه امام صادق (ع) همراهی کردند. حالا واقعا معلوم نیست چه زمان این دلواپسی ها قرار است پایان بگیرد، چراکه اتمام دلواپسی دلواپسان یعنی بیکار شدن و خانه نشینی عده ای که تنها کارشان ابراز دلواپسی است. در آیین و مسلک و مرامنامه هیچ یک از دولتمردان دولت تدبیر و امید توهین و افترا و هجمه تعریف نشده است و به همین دلیل هم همواره مشی سعه صدر را در مواجهه با دلواپسان پیش گرفته اند.
آخوندی نشد زنگنه بشه!
روزنامه اصلاح طلب آرمان گزارشی از جمع آوری امضا برای استیضاح وزیر نفت نوشته است: جمعآوری امضا برای استیضاح وزیر نفت که از مدتی پیش کلید خورده بود به نوشته مهر؛ تاکنون به عدد 40رسیده است. در حالی نمایندگان به استیضاح بیژن زنگنه اصرار دارند که روز سهشنبه تیر برخی از آنها که با اهداف سیاسی و گروهی درصدد استیضاح وزیر راه بودند به سنگ خورد و شاید هم برخی از آنها برای جبران آن ناکامی خود، دیروز نامه درخواست استیضاح وزیر نفت را امضا کرده باشند. وقتی طرح اجراییشدن برجام در صحن علنی به رأی گذاشته شد و یک فوریت آن با ۱۶۸رأی موافق، ۵۷ رأی مخالف و ۹رأی ممتنع از مجموع ۲۴۷ نماینده حاضر در مجلس به تصویب رسید، نخستین وزنکشی به سود دیپلماسی دولت به پایان رسید و در گام بعدی وقتی همه امید پایداریها به استیضاح وزیر راه بود تا به نوعی خود را در میدان رقابت ثابت کنند؛ دومین شکست، اردوگاه دلواپسان را بر هم ریخت، چرا که استیضاحی که برای ضرب شست نشان دادن به دولت شکل گرفته بود نه تنها رای نیاورد بلکه میزان رای اعتماد دوباره به عباس آخوندی از مرحله اول بیشتر بود و مشخص شد تفکر پایداری تنها 72 حامی در میان 290نماینده دارد. به نظر میرسد این دو شکست موجب شده تا بار دیگر مخالفان دولت به تکاپو بیفتند و استیضاحی دیگر را رقم بزنند از این رو بیژن نامدار زنگنه در سیبل قرار گرفته و اینبار امضا برای استیضاح او رقم میخورد.
شکرخدا موسوی با اعلام خبر جمعآوری 40 امضا برای استیضاح وزیر نفت، گفت که منتظر بودیم تا تکلیف استیضاح وزیر راه و شهرسازی معلوم شود تا بعد از آن، این طرح را به هیات رئیسه مجلس تحویل دهیم. وی با اشاره به مهمترین دلایل و محورهای پیگیری استیضاح بیژن زنگنه اظهار کرد: نیمهتعطیل بودن پارس جنوبی که عملا کاری در آنجا صورت نمیگیرد، مشکلات میادین مشترک، بهکارگیری افراد متهم در پرونده فساد کرسنت در مسئولیتهای کلیدی نفت و واگذاری دکلهای نفتی به شرکتهای چینی و هندی از مهمترین دلایل این موضوع است. عضو کمیسیون انرژی مجلس ادامه داد: مساله انتصابات وزیر، وضعیت پالایشگاهها و تعطیلی بخشی از آنها به خاطر افزایش واردات بنزین و نیز واردات بیرویه بنزین به کشور و بیتوجهی به شرایط اقتصادی کشور و موضوع اقتصاد مقاومتی در حوزه نفت از دیگر دلایل پیگیری استیضاح وزیر نفت است.
پیامکی برای اعلام آماده باش
به نظر میرسد شایعهای که روز سهشنبه درباره پیامک ارسالی وزیر نفت به نمایندگان درباره وزیر راه منتشر شد هم بخشی از پروژه استیضاح زنگنه بوده باشد. ماجرای پیامک اینچنین بود که یکی از رسانهها در حین استیضاح آخوندی در قامت وزیر راه، در خبری روی خروجی خود مدعی شده بود که بیژن زنگنه وزیر نفت در پیامکی به نمایندگان مجلس از آنان خواسته که در استیضاح عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی از این استیضاح حمایت نکنند! البته این پیامک سریع تکذیب شد و اداره کل روابط عمومی وزارت نفت در اطلاعیهای، انتشار هرگونه پیامک را از سوی وزیر نفت خطاب به نمایندگان مجلس درباره استیضاح وزیر راه و شهرسازی تکذیب کرد.
چرا نامه را امضا نکرد؟
از دیگر موضوعاتی که اکنون درباره زنگنه مطرح میشود نبودن نام او در پای نامه 4 وزیر به رئیسجمهور است. طیبنیا، وزیر اقتصاد در پاسخ به این مطلب که پس چرا امضای وزیر نفت در پای نامه نیست؟ عنوان کرد: در پی مذاکرات با وزیر نفت، معاون اقتصادی وزارت اقتصاد با معاونان زنگنه درباره نرخ خوراک پتروشیمیها جلساتی را برگزار کردند و بهزودی نرخ جدید خوراک پتروشیمی نهایی خواهد شد. شاید زنگنه از تحرکات مجلس علیه خود اطلاع داشته تا با امضا نکردن این نامه بتواند حمایت حداکثری رئیسجمهور و دیگر مسئولان را داشته باشد.
برجام؛ گذشتن از خطوط قرمز
روزنامه اصولگرای وطن امروز در یادداشت روز خود به قلم دکتر فواد ایزدی نوشت: بعد از 2 سال مذاکره، دولت از «وین» چیزی را برای ملت سوغات آورده که یقینا بدون تغییرات عمیق، به زیان مملکت تمام خواهد شد. گزارش کمیسیون ویژه برجام نیز چنین ادعایی را اثبات کرد. متأسفانه دولت یازدهم نه به مصوبات قبلی مجلس شورای اسلامی و قانون جاری کشورمان توجهی کرده و نه به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران. ضمن اینکه در ارتباط با پروتکل الحاقی مصوبه صریحی در مجلس شورای اسلامی وجود دارد که هنوز هم برقرار است. در ارتباط با حفظ و صیانت از دستاوردهای هستهای کشورمان نیز مصوبه مشخصی وجود دارد که آخرین مورد آن در تیرماه سال جاری بوده و با اینکه جناب آقای دکتر روحانی قانون مذکور را ابلاغ کرده ولی در عمل آن را اجرایی نکردهاند.
اصول 77 و 125 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به صراحت به نقش مجلس در موضوع توافقنامهها و تعهدات بینالمللی اشاره کرده است که باز هم متاسفانه دولت توجه لازم را به آن نداشته است. همچنین دولت به وظیفه قانونی خود در ارائه «لایحه» برجام به مجلس شورای اسلامی وقعی نگذاشت و به آن هم توجهی نکرد.
با توجه به عملکرد دولت در طول 2 سال گذشته و بیتوجهی آن به مصوبات قبلی مجلس شورای اسلامی و همچنین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بعید است آنها بخواهند متن تخصصی و کارشناسی کمیسیون ویژه برجام که در ابعاد مختلف سیاسی، فنی، حقوقی، امنیتی، نظامی و... تهیه شده را بپذیرند و از آن تمکین کنند.
کمیسیون ویژه بررسی برجام تلاش زیادی کرده تا با حُسننیت از ادبیات دولت در گزارش نهایی استفاده کند ضمن اینکه این کمیسیون سعی زیادی کرده در موارد متعدد به نگاههای دولت تکیه کند اما متأسفانه توافق برجام دارای مشکلات عدیده و متعددی است که نمیتوان آنها را پنهان کرد.
متن گزارش کمیسیون برجام کاملاً کارشناسی شده، غیرسیاسی و غیرجناحی است اما به هر حال «خودِ برجام» مشکلات جدی دارد و مجلس نیز در یک بازه زمانی نه چندان طولانی باید نظر نهایی خود را نسبت به برجام اعلام کند.
در بخش «ب» گزارش نهایی کمیسیون برجام به صراحت درباره تحریمها سخن به میان آمده است که آیا جمهوری اسلامی ایران امکان اجرای برجام و عدم اجرای قطعنامه را دارد یا خیر؟ البته کمیسیون برجام به صراحت اعلام کرده ایران میتواند بخشی از قطعنامه را اجرا کند و هیچ مشکلی برای برجام به وجود نخواهد آمد در حالی که این موضوع از نظر بنده جای نقد دارد. اگر به بند «ن» مقدمه برجام - ترجمهشده وزارت امور خارجه - مراجعه کنیم، به وضوح بیان شده جمهوری اسلامی ایران برجام و محدودیتهای خاص قطعنامه را پذیرفته است. لذا اجرای بخشی از قطعنامه و عدم اجرای بخش دیگری از آن، رفتار خلاف برجام تلقی شده و احتمال اینکه جمهوری اسلامی را به نقض برجام متهم کنند زیاد است.
لذا به نظر میرسد این موضوع در گزارش کمیسیون برجام مغفول واقع شده است ولی در مجموع در بحث نقض برجام و نقض قطعنامه، نظر دولت مورد توجه قرار گرفته و این گزارش به دولت این امتیاز را داده است و اعضای کمیسیون نظر دولت را مبنی بر اینکه نقض قطعنامه، نقض برجام نخواهد بود، پذیرفتهاند. تنها راهکار برای نگاه به برجام این است که ماده واحدهای از سوی مجلس شورای اسلامی ارائه شود که البته متن این ماده واحده را میتوان از میان فرمایشات مبسوط رهبر حکیم انقلاب در دیدار با رئیس و اعضای مجلس خبرگان به سهولت استخراج کرد، چرا که حضرت معظمله در این دیدار به صراحت فرمودند: اگر قرار است تحریمهای ایران لغو نشود، معاملهای نیز در کار نخواهد بود. چندی پیش در سایت مقام معظم رهبری خطوط قرمز فرمایشات ایشان در رابطه با بحث هستهای در 19 محور مطرح شد و گزارش کمیسیون ویژه برجام نشان میدهد از این 19 خط قرمز، 18 خط قرمز نقض شده است.
عارف بر مسند ریاست
روزنامه اصلاح طلب شرق گزارشی از ریاست عارف بر شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان نوشته است: اولین جلسه شورایعالی سیاستگذاری اصلاحطلبان ظهر یکشنبه و به ریاست محمدرضا عارف تشکیل خواهد شد. در این جلسه و البته جلسات بعدی قرار است درباره ارکان این شورا و نیز نحوه تعامل با چهرههای ملی و دولتی بحث شود؛ شورایی که با استقبال و مهر تأیید رئیس دولت اصلاحات شکل گرفته است.
ترکیب این شورا شامل شورای راهبردی اصلاحطلبان، دبیرانکل احزاب عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات، احزاب جدیدالتأسیس که هنوز به عضویت شورا درنیامدهاند و احزاب در شرفتأسیس، به اجماع رسیده و تصمیمات در شورا با ریاست محمدرضا عارف و محوریت اجرائی او شکل میگیرد. عبدالله ناصری این خبر را در گفتوگوی خود با «شرق» اعلام کرد. او درباره ریاست عارف بر این شورا میگوید: «رهبریت معنوی رئیس دولت اصلاحات پذیرفته شده است، اما ایشان ورودی به کار اجرائی ندارند و کارها را به جمع سپردهاند.آقای عارف هم به دلیل موقعیتی که دارند و مباحثی که در جلسات طرح شده بود، ریاست بهطور طبیعی برعهده آقای عارف خواهد بود».
تعیینتکلیف کمیته انتخابات و شورای راهبردی
بهاینترتیب شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان آمده است که همه فعالیتهای انتخاباتی اصلاحطلبان در انتخابات اسفند پیشرو را یککاسه کند. اصلاحطلبان تا به امروز فعالیتهای انتخاباتی خود را از طریق تشکیل کمیته انتخابات در شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و کمیته راهبردی در پیش گرفته بودند که ریاست آن برعهده عبدالواحد موسویلاری بود.
برهمیناساس، به گفته ناصری، از این بهبعد کمیته راهبردی شورای مشورتی و کمیته انتخاباتی شورای هماهنگی جبهه اصلاحات وجود نخواهد داشت و به گفته علی تاجرنیا، کمیتههای مزبور در ذیل شورای سیاستگذاری فعالیت خواهند کرد.
نحوه حضور چهرههای ملی و دولتی
ترکیب این شورا در شرایط فعلی ١١ نفر عضو حقیقی و ٢١ نفر هم عضو حقوقی است که منظور همان دبیرانکل احزاب عضو شورای هماهنگی جبهه اصلاحات هستند. تاجرنیا اگرچه در گفتوگوی خود با مهر گفته است که چهرههایی در ترکیب شورای سیاستگذاری حضور دارند که نمایندگی هاشمیرفسنجانی و دولت را انجام میدهند و نظرات آنها را منتقل میکنند، بااینحال حسین مرعشی، از اعضای حزب کارگزاران، در گفتوگوی خود با «شرق» در اینباره اظهار بیاطلاعی کرده و میگوید که دستکم چنین وظیفهای برعهده کارگزارانیهای شورا نیست.
عبدالله ناصری همچنین درباره نحوه تعامل و احتمالا حضور نمایندگی از دولت در این شورا میگوید: از دولتیها کسی در این جمع حضور ندارد، اما شورا به این سمت خواهد رفت که کار خود را با منسوبین دولت یعنی حزب اعتدال و توسعه هماهنگ کند و دولت را از ناحیه حزبی آن خارج از این ماجرا نبیند.
دور از انتظار نخواهد بود که برخی از چهرههای سیاسی که نسبت حزبی ندارند، مانند هاشمیرفسنجانی، بخواهند از ظرفیت خود در این شورا استفاده کنند.
ارسال نظر