"حسین" الگویی جاودانه برای بشریت

 گلستان24-کامران حاجی حسنی: "بزرگترین پیاده روی مسالمت آمیز جهان"؛ این یکی از توصیفاتی است که دانش نامه عمومی ویکی پدیا در زمینه معرفی "اربعین" به کار برده است. ویکی پدیا در همین زمینه می نویسد:" اغلب زائران از نجف به کربلا به طول 80 کیلومتر را در مدت سه روز در یک راهپیمایی مسالمت آمیز طی می کنند." اربعین اما تنها یک گردهمایی و راهپیمایی مسالمت آمیز صرف نیست. برای شناخت "اربعین" ابتدا باید "حسین(ع)" را شناخته باشی. همان که او را "سرور آزادگان جهان" می خوانند. مردی که حاضر نشد به بهای زنده ماندن تحت حکومت یک فرد فاسد-یزید- از مقابله ای نابرابر با 30 هزار لشکر او امتناع کند. صبح روز دهم محرم سال 61 هجری قمری، حسین(ع) لشکریانش شامل ۳۰ اسب سوار و ۴۲پیاده را آماده کرد. نوه ی پیامبر اسلام سوار بر اسب خطابه‌ای را رو به لشکریان یزید ایراد کرد و بار دیگر مقامش را برای آنان شرح داد. اما دوباره به وی گفته شد که اول از همه باید تسلیم یزید گردد و حسین(ع) در پاسخ گفت که هیچگاه خودش را همانند یک برده تسلیم نخواهد کرد.

حسین(ع) اما هیچ گاه خواهان جنگ نبود. چه اینکه او در تمام مدت حاکمیت معاویه، به پیمان صلح منعقد شده بین او و برادرش؛ امام حسن(ع) پایبند باقی مانده بود. معاویه اما بر خلاف پیمان نامه صلح؛ فرزندش یزید-که فردی میمون باز و فاسد بود- را به عنوان جانشین خود معین کرد. او علناً می خواست خلافت را موروثی کند. معاویه پیش از آنکه بمیرد به فرزندش توصیه کرده بود که به هیچ وجه با حسین(ع) جنگ نکند. چه اینکه جنگ با حسین(ع) پایه های حکومت او و خاندانش را از هم خواهد پاشید. امام حسین(ع) اما تنها کسی نبود که با این فرد فاسد بیعت نکرده بود. شماری دیگر از بزرگان آن روز دنیای اسلام نیز از بیعت با او امتناع کرده بودند. یزید اما بلافاصله پس از مرگ پدرش به فرماندار مدینه نامه نوشت و از او خواست تا از حسین(ع) برای خلافت-و درواقع سلطنت- او بیعت بگیرد. متن نامه تحریک آمیز یزید بسیار کوتاه و مختصر بود. وی نوشته بود:" از حسین بن علی(ع) و عبدالله بن عمر و عبدالرحمن بن ابی بکر و عبدالله بن زبیر به زور بیعت بگیر و هر کس نپذیرفت گردنش را بزن."

درواقع این سرآغاز تراژدی دردناکی بود که بعدها تمام دنیای اسلام و بلکه تمام بشریت را تا همیشه جریحه دار کرد. مارسایک توماس کشیش متفکر اروپایی در همین زمینه می گوید:" گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسیح مردم را متاثر مى‏سازند ولى آن شور و هیجانى که در پیروان حسین(ع) یافت مى‏شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد. گویا سبب این باشد که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پر کاهى است در مقابل یک کره عظیم پیکر." چنین بود که حسین(ع) و یارانش طعمه شمشیرهای 30 هزار سپاهی ابن زیاد شدند و خانواده اش که خانواده رسول خدا بودند، به اسارات کسانی درآمدند که مدعی پیروی از دین پدربزرگ آنان بودند! لاجرم نام حسین(ع) با آزادگی گره خورد و حالا گردهمایی بزرگ اربعین نمادی از روح سراسر حماسه آن سرور آزادگان جهان است. تجمعی که پس از 1400 سال، دوستداران "حسین" آن را در چهلمین روز شهادت وی تشکیل می دهند. بنا بر اقوال تاریخی مستند، "جابر ابن عبدالله انصاری" صحابی برجسته پیامبر اسلام اولین فردی بوده است که در چهلمین روز شهادت حسین بن علی(ع) بر سر مزار آن بزرگوار حاضر شده و مراسم اربعین را به جای آورده است. او به دلیل نابینا بودن از شرکت در حادثه کربلا باز ماند و نتواسته بود امام خویش را در آن جنگ نابرابر یاری کند.

حالا آن یک نفر زائر "حسین(ع)" در روز اربعین به بیش از 20 میلیون نفر رسیده است. دوستداران حسین(ع) با شکلدهی این گردهمایی عظیم هر ساله با آرمان های بلند او تجدید پیمان می کنند. مهم ترین مسیر پیاده روی روز اربعینهمان مسیر نجف-کربلا به حساب می آید. با این وجود؛ دوستداران حسین(ع) از مسیر دیگر شهرهای عراق نیز به قصد رسیدن به بارگاه حسین بن علی(ع) پیاده روی می کنند. در هر صورت؛ تمامی ورودی های شهر کربلا میزبان زائرین اربعین حسینی است. اگرچه شما در پیاده رفتن تمام مسیر اجباری نخواهید داشت. ارتش عراق خودروهایی را در بین راه آماده کرده است تا اگر زائری به هر دلیلی نخواست یا نتوانست مسیر باقی مانده تا حرم را پیاده طی کند، بتواند باقیمانده مسیر را با این خودروها طی کند. طول مهم ترین مسیر پیاده روی اربعین به وسیله ستون های چراغ برق شماره گذاری شده به نوعی کدگذاری شده است. شما در صورتی که در انبوه جمعیت میلیونی از دوستانتان جدا شده، آنها را گم کردید، می توانید از این تیرهای برق شماره گذاری شده به عنوان آدرس محل حضور خود و دیگر دوستانتان استفاده کنید. 1460 تیر چراغ برق شماره گذاری شده در این مسیر قرار دارد. شما برای طی این مسیر نیازی به حمل خوراکی خاصی نخواهید داشت. چه اینکه مردم و دوستداران امام حسین(ع) انواع خوراکی ها را به صورت رایگان در اختیار شما قرار خواهند داد.

با این وجود؛ اینها همه ظواهر شکل گیری بزرگترین اجتماع مسالمت آمیز روی کره زمین است. ظواهری که البته نشان دهنده عمق صلح دوستی، عشق و عطوفتی است که در متن دین اسلام وجود دارد.اگر چه غرب و در راس آن دولت تروریست پرور ایالات متحده می خواهد با حمایت پیدا و پنهان از گروه های تروریستی در کنار مفهوم سازی با فیلم و سریال های بی شمار خود "اسلام" را دین خشونت و ترور معرفی کند، باید برای شناخت ماهیت واقعی اسلام به تماشای ایثار، از خود گذشتگی و عشقی نشست که در سراسر این جمعیت میلیونی موج می زند. رسانه های مدعی جریان آزاد اطلاعات اما در سانسور و بایکوت این واقعه عظیم هیچ تردیدی به خود راه نمی دهند. و چگونه سرمایه سالاران صهیونیستی که از رسانه به مثابه ابزاری برای راه اندازی جنگ و فروش بیشتر سلاح های کارخانه های خود استفاده می کنند، "اربعین" را به جهانیان معرفی خواهند کرد؟ آنها شاید و البته یقیناً بیش از هر پدیده ای از "حسین(ع)" می ترسند. آنها به خوبی می دانند که اگر انسان غربی با حسین و روح حماسی او آشنا شود؛ دیگر مجالی برای ادامه امپراطوری ظالمانه آنها بر اقتصاد، رسانه و سیاست جهان باقی نخواهد ماند.

و اگر تو به خوبی دقت کنی؛ کربلا تنها مسیر سعادت انسان ها در زمان حاضر است. چه اینکه نظام ظالمانه حاکم بر روابط بین الملل تنها زمانی حقوق ضعیفان را به رسمیت خواهد شناخت که حسینی شده باشند. نظم خشن غربی و تابلوی سیاه آن-دولت ایالات متحده- برای تامین منافع مادی خود از هیچ کشتار و جنایتی دریغ نمی کند. در این فضا یقیناً آنچه پایمال خواهد شد و ارزشی نخواهد داشت، "انسانیت"، "آزادی" و در یک کلام "زندگی" خواهد بود. مبارزه با ظلم و ستم زمان و مکان نمی شناسد و بی شک بر طبق منطق روشن حسین(ع) زندگی مانند بردگان هیچ ارزشی نخواهد داشت. بی شک اگر معترضان جنبش وال استریت آمریکا "حسین(ع)" را شناخته بودند، اوضاع آنگونه تمام نمی شد و اختاپوس لیبرال سرمایه داری مجدداً به تلاش سیری ناپذیر خود در مکیدن خون انسان های ضعیف ادامه نمی داد. هرچه هست؛ این سیستم اکنون مانند رگهایی که در یک بدن پخش می شوند، در سراسر دنیا خود را گسترانده است. لذا مبارزه با آن عزمی جهانی طلب می کند و البته در این مسیر "حسین(ع)" بزرگترین الگوی مستضعفان جهان خواهد بود.پیام جذاب و درخشان حسین(ع) او را برای همیشه تاریخ تبدیل به الگویی بی نظیر برای انسان های آزاده کرده است. افرادی که دوست ندارند برده زندگی کرده و برده بمیرند.