کابوس اسرائیل به حقیقت می پیوندد؟

 به گزارش گلستان24، به دنبال تحولاتی که در چند وقت اخیر در منطقه خاورمیانه به وقوع پیوسته و همچنین  تعارضات و اختلافات بنیادینی که میان آمریکا و متحدانش، با روسیه وجود دارد. منافع ایران و روسیه بیش از پیش به یکدیگر گره خورده است. از اینرو شاهد نزدیکی قابل توجه ایران و روسیه هستیم که منجر به نگرانی بسیاری از کشورها بخصوص دشمنانشان شده است. یکی از مهمترین این دشمنان، رژیم اشغالگر قدس می باشد. در ادامه تحلیلی را که در این خصوص در پایگاه خبری الجزیره منتشر شده است را مشاهده می کنید: ( مفاهیم موجود در این مطلب ترجمه متن اصلی است و منعکس کننده دیدگاه سایت فرهنگ نیوز نمی باشد)

در سال 2007 روسیه یک قرارداد 800 میلیون دلاری را با ایران منعقد کرد که بر طبق آن ایران به سیستم موشکی اس-300 مجهز می شد. این قرارداد مهم توسط رسانه های تهران و مسکو پوشش خبری فراوانی داشت. این معاهده تجاری موفقیتی مهم، برای رییس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین محسوب می شد و از طرفی تقویت کننده امنیتی قابل ملاحظه ای برای ایران به شمار می آمد.

البته بدنبال افزایش تحریم های غرب علیه جمهوری اسلامی ایران، روسیه مجبور شد، موقتا اجرای این قرارداد را  کنار گذارد. اما نهایتا از آوریل 2015 روسیه تحریم ها را کنار گذاشت و اجرای این قرارداد را آغاز کرد. بدنبال این اتفاق، اسرائیل بلافاصله عکس العمل نشان داد و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل با کرملین تماس گرفت و نگرانی شدید خود را اعلام کرد. ولادیمیر پوتین در پاسخ گفت که این سیستم نظامی کاملا دفاعی است و جای نگرانی برای امنیت اسرائیل ندارد. اما این پاسخ رهبر اسرائیل را قانع نکرد.

دستیابی ایران به سامانه اس-300 قدرت ایران در دفاع از حریم هوایی اش را دو چندان خواهد نمود.

در واقع این سیستم ضد هوایی این امکان را به ایران می دهد که هواپیماهای جنگی و همچنین موشک ها را تا شعاع 150 کیلومتری مورد اصابت قرار دهد. این سیستم دفاعی قابلیت مقابله با هر حمله هوایی را به ایران می دهد و به نوعی هشدار به اسرائیل محسوب می شود که فکر حمله به مواضع مهم داخلی ایران را نداشته باشد، هرچند که بسیاری از تحلیل گران کلا امکان نظامی چنین حمله ای را برای اسرائیل اغراق آمیز می دانند.

از طرفی روسیه و اسرائیل نیز با یکدیگر رابطه پیچیده ای دارند و سابقه برخورد نظامی اسرائیل با روسیه در گرجستان (سال 2008)  نیز وجود دارد.

حمایت تسلیحاتی

در همین زمان، مسئله فروش سلاح به ایران و سوریه از سوی روسیه مورد توجه مفسران اسرائیلی قرار گرفت. آنها معتقد بودند که هیچ عذری از سوی مسکو برای فروش بیشتر سلاح های پیشرفته به این کشورها قابل قبول نیست.

تل آویو جهت اعمال فشار بر مسکو جهت کاستن از روابطش با تهران، کاها به حمایت نظامی از دولت اوکراین مبادرت ورزیده است.

در همین راستا، اسرائیل در اقدامی تلافی جویانه تحت یک قرارداد ضمنی شروع به فروش تسلیحات به اکراین، دشمن روسیه نمود.هر چند این قرارداد با بندهای متعددی قابلیت لغو دارد. اگر روسیه از دشمنان اسرائیل حمایت نکند، اسرائیل نیز از دشمنان روسیه حمایت نخواهد کرد.

به هر حال با کنار گذاشتن تحریم اس-300 از سوی مسکو، تل آویو با گزینه حساسی رو به رو شد. آیا مسلح کردن دشمنان روسیه ارزش خشم و غضب مسکو را علیه اسرائیل دارد؟ و یا بهتر است ساکت بمانیم و راهی برای مقابله با سیستم هوایی ایران بیابیم؟

شاید راه حل آنها در استانبول باشد. از سال 1997 اسرائیل بی سر و صدا شروع به آموزش خلبانان جت های جنگی ترکیه نموده است،  آموزش فنون پیشرفته ای که امکان مقابله با سیستم های ضد هوایی شبیه به اس-300 را به ترکیه به خصوص در برابر یونان، که از نگرانی های اصلی شان است می دهد. با آموزش خلبانان، اسرائیل توانست وجهه ای توانمند از خود در زمینه داشتن دانش استقرار و مقابله با اس-300 را به نمایش بگذارد که برایشان اهمیت فراوانی داشت.

ضربه به اس-300 یک گزینه بود، اما اسرائیل چه کار دیگری می تواند انجام دهد تا از گسترش رابطه متقابل ایران و روسیه جلو گیری کند؟

اگرچه روابط میان روسیه و اسرائیل از عمق بالایی برخوردار است، اما سیاست خارجی پوتین مبنی بر نفوذ بیش از پیش در خاورمیانه، زمینه ی ارتقای روابط روسیه با ایران را فراهم آورده است.

آنها دست به یک دیپلماسی تندرو در سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا زده اند و سعی در استفاده از تمامی راههای موجود برای تحت فشار قرار دادن روسیه دارند. البته نگرانی اصلی اسرائیلی ها نه روسیه، بلکه ورود قوی ایران در جامعه جهانی است. خرید و فروش تسلیحات، کنار زدن تحریم ها و توافق هسته ای به منزله بازگشت ایران به روابط بین الملل است و این دقیقا همان چیزیست که اسرائیل نمی خواهد.

نتانیاهو بارها در سخنانش گفته که از دید او لغو تحریم ها و هجوم پول و سرمایه به ایران، دست این کشور را برای رسیدن به اهدافش در منطقه باز می گذارد. به هرحال صحبت های زیادی در رسانه های اسرائیل در این خصوص که، ایران با سیستم دفاع موشکی اس-300 چه کارهایی می تواند انجام دهد، زده شده و می شود و این نشان از نگرانی آن ها از قدرت ایران در منطقه دارد. البته ترس های آنها فقط ایران نیست،  بلکه مسائل منطقه ای نظیر حزب الله در لبنان و حمایت از رژیم بشار اسد در سوریه و ... نیز شامل می شود.

آینده امنیتی

از نگاه صرفا امنیتی، اسرائیل نباید مشکلی با فروش تسلیحاتی روسیه به ایران داشته باشد، زیرا سامانه موشکی اس-300، یک سیستم دفاعی است. البته از نظر سیاسی بهانه لازم را به اسرائیل می دهد که کمپین ضد ایرانی خود را تشدید کند و فشار را بر ایران حفظ نماید.

نگرانی عمده اسرائیل از دستیابی ایران به اس-300 صرفا مرتبط با مسائل امنیتی و یا دفاعی نیست، بلکه نگرانی آن ها وجود ایمان برای مقابله با آن ها در ایران است.

باید توجه داشت که با حصول توافق میان ایران و کشورهای غربی، روسیه به دنبال آن است که همچنان نفوذ خود را در منطقه حفظ کند و در این میان هیچ کشوری به اندازه ایران نمی تواند این کمک را به روسیه در منطقه بنماید. روسیه منافع فراوانی در ایران دارد، از برنامه های هسته ای گرفته تا سرمایه گذاری در صنایع سنگین. از اینرو حفظ و توسعه روابط با جمهوری اسلامی ایران کلیدی مهم در سیاست خارجی روسیه به حساب می آید.

می توان گفت  نگرانی اصلی اسرائیل از سامانه اس-300 ایران، مسائل امنیتی یا دفاعی نیست، بلکه نگرانی آن ها وجود ایمان برای مقابله با آنها در ایران است. همچنین اسرائیل تا کنون برخورد جدی نیز با روسیه نداشته است، اما به نظر می آید که اگر تصمیمی در این زمینه داشته باشد، گزینه قابل اعمال آنها، همان کمک به دشمنان روسیه می باشد.