بانوی رامیانی که نهضت سوادآموزی را راهی برای رسیدن به پیشرفت خود انتخاب کرد، اکنون به عنوان فردی موفق الگویی برای فرزندان و جامعه خود شده است.

داستان بانوی رامیانی که از نهضت سوادآموزی به اموزش و پرورش رسید

زهرا کاغذلو مادر 4 فرزند با تحصیلات عالیه، که خود نیز با اراده قوی و گذر از سد مشکلات سرانجام در 46 سالگی موفق به اخذ مدرک کاردانی رشته ادبیات با گرایش دبیری زبان ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد آزادشهر شد.


به گزارش گلستان 24، به مناسبت هفته نهضت سوادآموزی به سراغ فردی که بی سوادی خود را از طریق نهضت سوادآموزی ریشه کن کرده، رفته ایم. وقت مصاحبه ساعت 11 بود. خود را به منزلش رساندم. همسر وی جلوی در منزل ایستاده و با رویی گشاده من را به داخل منزل فرا می خواند.


بانوی 56 ساله رامیانی داستان ما، آرام حرف می زند و از اینکه به عنوان سوژه یک گزارش موفقیت آمیز انتخاب شده است ابراز خوشحالی می کند.

 

وی که از 14 سالگی  برای سواد آموزی وارد نهضت شده بود در 18 سالگی پدرش را از دست داد اما به دلیل علاقه وافر به تحصیل، مشکلات پیش رویش را یکی پس از دیگری کنار زده و در 14 سالگی وارد نهضت سوادآموزی شد.


در سال 58، پنجم ابتدایی، سال 63 سوم راهنمایی را به اتمام رساند و سرانجام در سال 77 موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته ادبیات انسانی شد.

 

neh3

 

وی دلیل تاخیر 14 ساله در تحصیل بین سوم راهنمایی تا دیپلم را قبولی در آزمون خدمتگزاری در مدارس آموزش و پرورش در شهر آزادشهر عنوان کرد.


وی می گوید: سوم راهنمایی ، اول و دوم دبیرستان را بصورت متفرقه خواندم و در این بین از دانش آموزان کمک درسی می گرفتم. از کوچکترین فرصت نهایت استفاده را می کردم. حتی برای کار اداری که به خارج از مدرسه می رفتم، کتاب همراهم بود و به تمرین و مطالعه دروس مشغول بودم .


هنگام تدریس معلم در بیرون از کلاس طوریکه دانش آموزان متوجه حضورم نشوند به درس گوش می دادم و در ذهنم یادداشت برداری می کردم و در زنگ های تفریح از دانش آموزان مطالب را می گرفتم و خودم را به آنها می رساندم.

 

ازدواج با کارگری که معلم شد


بانوی داستان ما ادامه می دهد: سال 65 ازدواج کردم آن زمان همسرم کارگر ساده و دیپلم ناقص بود و با کمک یکدیگر به ادامه تحصیل پرداختیم که اکنون وی معلم ابتدایی می باشد .

 

neh4

 

وی ادامه می دهد: تحصیل در دانشگاه بسیار برایم سخت گذشت ،یک شیفت از روز محل کار و شیفت بعدی دانشگاه بودم. سالهای سوم راهنمایی، اول و دوم دبیرستان مشروط شدم ولی مشغله های کاری و زندگی مانع ادامه تحصیلم نشد.  


وی هدفش از تحصیل را علاقه، بالابردن جایگاه اجتماعی ، سربلندی فرزندان برای داشتن پدر و مادری باسواد و تربیت فرزندان ذکر کرد.

 

neh2

 

این بانوی رامیانی می گوید: به دلیل مخارج تحصیلی فرزندانم دیگر قادر به ادامه تحصیل نشدم و کسب مدارج عالی علمی فرزندانم را به خودم ترجیح دادم.


از وی می خواهم خاطره ای تلخ و شیرین را برایمان بیان کند ، ادامه می دهد: خاطره ای تلخ ندارم و تمام خاطراتم شیرین و بیادماندنی بود.یک روز که برای یادگیری به منزل یکی از دانش آموزان رفته بودم وقتی برگشتم دیدم که همسرم غذایی را که تاکنون طبخ نکرده بود را درست کرده و این برایم خیلی جالب بود.


وی افزود: سواد، دنیایی دیگر را به رویم گشود. به هیچ وجه به فکر کار نبودم و هدفم فقط تحصیل بود ولی به لطف خدا زمینه کار نیز فراهم شد و بعد از کسب مدرک کاردانی به عنوان معاون اجرایی در مدرسه مشغول شدم و اذرماه امسال نیز بازنشسته شدم.

 

neh1

 

انتهای پیام/گل رامیان

ارسال نظر

آخرین اخبار