اقدام خطرناک یک سایت تبلیغاتی در درج یک آگهی

 

 

در لا به لای این آگهی ها نیز موارد جالبی یافت می شود و در میان آنها از تقاضای همسفر برای سفر به کانادا، دوبی، پیاده روی در کنار رودخانه شور تا نیاز به یک همسفر در خیابان های تهران دیده می شود.

 

با نگاهی گذرا به طیف متنوع این تیپ آگهی ها در می یابیم که هیچ حریمی در آنها وجود ندارد و بدین ترتیب به طور رسمی جذب همسفر با هدف خاص آگهی دهنده صورت می پذیرد.

اما نقطه خطرناک داستان آنجایی است که به طور طبیعی هیچ احراز هویتی از شخص آگهی دهنده وجود ندارد و بدین ترتیب امکان هر سوءاستفاده و حتی کشانده شدن به صحنه های اخاذی نیز وجود دارد.

 

 

واضح است افرادی که به سراغ جذب همسفر از این طریق می روند اولا(و در خوش بینانه ترین حالت) در برقراری ارتباط با محیط های پیرامونی خود(دانشگاه، محل کار، خویشاوندان و...) ناتوانند و ثانیا در برقراری روابط با دیگران هیچ حریمی قائل نیستند و از آنجایی که جامعه ایرانی نیز به این شکل از روابط واکنش منفی نشان می دهد برای رسیدن به اهداف خود به این شکل از آگهی ها روی می آوردند.

 

شاید این دلیل برای روی آوردن به چنین تبلیغاتی برای عده ای مضحک باشد اما باید بپذیریم که گسترش بی رویه و بی هدف شبکه های اجتماعی و روی آوردن قسمتی از جامعه به شبکه های ماهواره ای به واردات فرهنگی انجامیده است و بدین ترتیب است که هر روز نام یک پدیده نامانوس فرهنگی وارد بازار فرهنگ می شود.

 

 

 

از سوی دیگر این کار یک کپی برداری کاملا برهنه از سایت های خارجی است و حال آنکه در آن سایت ها نیز به چنین شکلی این تبلیغات صورت نمی گیرد و باید خوشحال باشیم که در این زمینه حتی از غربی ها نیز پیشی گرفته ایم.

 

«فرانسوی‌ها برای کاهش هزینه‌های سفر خود به همسفرهای اینترنتی روی می‌آورند. آنها برای این کار راهکار بسیار زیبا و مهیجی دارند و با راه اندازی یک سایت اینترنتی به جستجوی همسفر می‌پردازند. به طور مثال فردی تصمیم دارد از شهر و محل خود به یک مقصد گردشگری برود. او در این سایت با اعلام مقصد، محل حرکت و تاریخ و ساعت آغاز سفر، به جستجوی فرد یا افراد همسفر می‌پردازد؛ البته تعداد این افراد، مناسب با ظرفیت خودروی اوست.

 

با یافتن همسفر یا همسفران، تمام هزینه‌ها بین آنها تقسیم می‌شود. در نتیجه هزینه‌ها به حداقل ممکن کاهش می‌یابد. از طرف دیگر افرادی که فاقد وسیله و تنها هستند، با مراجعه به این سایت همراهان‌ناشناس امروز و دوستان فردای خود را پیدا می‌کنند.»

 

حال آنکه در بسیاری از آگهی های این سایت ایرانی، تنها به ارائه یک ایمیل و شماره تلفن همراه اکتفا شده است.

 

مسلما این آگهی نقطه پایانی بر ورود پدیده های فرهنگی غربی در فرهنگ ایرانی نخواهد بود و همانطور پیش از این نیز ناهنجاری های دیگر با فرهنگ ایرانی مواجهه کرد، در ادامه نیز این روند ادامه خواهد داشت.

 

 

 

علاوه بر این چنین اتفاقات و اقداماتی بر لزوم سامان دهی هر چه زودتر فضای مجازی و تقویت هر چه بیشتر شورای عالی فضای مجازی اشاره می کند تا این شورا با دارا بودن اختیارات قانونی لازم به طور قاطع در مقابل چنین معضلاتی بایستد.