محیط‌بانان گلستان از مصوبه افزایش حقوق بی‌بهره‌اند

به گزارش گلستان24، محیط بانی سخت است. باید بروی توی جنگل ها و کوه ها. مناطقی که نمی توان راه عادی هم بروی. شب و روز هم ندارد. آفتاب که باشد فقط می توانی کمی لبه کلاهت را پایین بیاوری تا نور مستقیم خورشید چشم هایت را کور نکند. کنترل اسپیلت هم دست کسی نیست. فقط می توانی کمی بند کفش هایت را شل کنی تا پاهایت خنک شود. قمقمه آبی که همراه داری و آبش گرم است روی دست هایت بریزی تا خنک شوی. این اوضاع روزهای گرم سال است. روزهای سرد و زمستان که اوضاع بدتر می شود. سوز هوا تا مغز استخوان نفوذ می کند. برف منطقه را می پوشاند. دستکش هم که عاریه است. حتی بازدمت هم سرد است.

محیط بانی سخت است. مانند کارمندی نیست که داخل اتاق بنشینی و هر چند وقت یکبار برایت چای بیاورند تا گلویی تازه کنی. باید کفش آهنی بپوشی و وارد طبیعت بشوی و حواست به همه منطقه باشد. صدای شلیک که می آید با دست خالی بروی جلو. در یک لحظه شکارچی که اسلحه های چند میلیونی دارد را بگذاری کنار فیش حقوقی چند صدهزارتومانی خودت و دست آخر... باز هم محیط بان است که آسیب می بیند. تیر می خورد. مجروح می شود. کشته می شود.

این وضعیت محیط بانان است. کافی است پای صحبت همسران و فرزندانشان بنشینی. دلشان پر است. وقتی که مرد خانه را راهی کار می کنند اما نگران بازگشتش هستند. فرزندانی که بازی روزانه شان به پلیس و قاضی شدن ختم می شود تا حق پدر را بگیرند. آن ها نمی دانند فیش های چند میلیونی خیلی های دیگر یعنی چه اما دوست دارند که پدر همیشه باشد. توی خانه، سر سفره.

عشق و علاقه محیطبانان را دلگرم کرده است

محیط بانی سخت است. اگرعاشق محیط زیست و طبیعت نباشی که دوام بیار این شغل نیستی. همین عشق و علاقه است که ادامه کار را برای محیطبانان دلگرم کرده است. همین دوست داشتن است که باعث شده بیشتر از توانشان در منطقه بمانند و برای حفظ و حراست بیشتر از عرصه هایی که برای توست تلاش کنند.

یاد مهدی مجنی پور می افتم. یکی از محیطبانانی که دو سال گذشته در درگیری با شکارچیان به شدت آسیب دیده است. سابقه ۸ ساله دارد و همیشه با انگیزه و علاقه از کارش صحبت می کند. دست چپش در آن درگیری آسیب دیده است اما  لباس سبز تنش را بیشتر از هر لباس دیگری دوست دارد. خاطراتش از گاوبانگی مرال ها است. زمان هایی که باید همه حواسشان به منطقه باشد. ۲۴ ساعته.

یدالله محمدخانی یکی دیگر از محیطبانان گلستانی است که سابقه ۲۰ سال دارد. از اوضاع و احوال راضی است. وضعیت را با گذشته مقایسه می کند. بهتر شده اما چهره اش نشان می دهد که زمانه سختگیرتر شده است. مگر با حقوق ماهی یک میلیون تومان چه کار می شود کرد آن هم با این کار سخت. دلش از این همه اسلحه هم پُر است که دست هر کسی است. دلش پُر است؛ پُر.

محیطبانانی که رشوه شکارچی نمی گیرند

محیط بانانی که حرمت محیطبانی را نگه می دارند. رشوه شکارچی هم نمی گیرند. شاید اگر این کار را می کردند وضعشان الان خیلی بهتر از این بود اما فیش هایشان را چارتا می گذارند توی جیبشان و زندگی شان پُر است از اُمید و دستشان برای هیچ پول شکارچی دراز نمی شود.

شواهد نشان می دهد محیط بانی سخت است و عدد و رقم ها می گویند که۱۳ میلیون هکتار از زمین‌های کشور جزو مناطق حفاظت شده است و تحت پوشش سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارند در حالی که فقط ۲ هزار و ۷۰۰ محیط‌بان از این مناطق حفاظت شده، پاسداری می‌کنند. ماشین حساب که بزنی به ازای هر ۴۸۰۰هکتار یک محیط بان وجود دارد. شواهد نشان می دهد محیط بانی سخت است.

مسئولین از نیاز ۱۱ هزار محیط بان برای این مقدار منطقه حفاظت شده صحبت می کنند که اگر دولت منابع مالی در اختیارش باشد می‌تواند به داد محیط زیست برسد. حالا سازمان حفاظت محیط زیست مجوز استخدام محیط‌بان را دریافت کرده اما به دلیل کمبود اعتبار توان جذب نیرو را ندارد. این در حالی است که هر چند نیروی محیط بان برای این مقدار منطقه حفاظت شده تامین نشده است، حقوق محیط بانان موجود هم آنقدر کم است که اصلا در برابر کار سختی که انجام می دهد هیچ به حساب می آید.

قانون حمایتی برای محیطبان وجود ندارد

آمارو رقم ها به همین جا ختم نمی شود. اوضاع برای محیطبانان گلستانی بدتراست چرا که در شرایط مشابه محیطبانان گلستانی با این وسعت منطقه و حساسیت شکار حقوق کمتری دریافت می کنند.

منبع: مهر