چه خبر از لوکیشن سریال یوسف پیامبر؟ + تصاویر

 به گزارش گلستان24، صنعت سینما درهمه  جای دنیا یکی از منابع ثروت  و قدرت محسوب می شود. این صنعت به شیوه های گوناگون هم تاثیرگذاری فرهنگی در سطح ملی و فراملی دارد و هم اثرگذاری اقتصادی در این دو سطح  برای همین است که آن را  صنعت سینما می نامند.  یک فیلم محبوب و مشهور اشتغالزایی های زیادی ر ا در حاشیه خود به همراه دارد و تنها با پخش و اکران خود ثروت آفرینی و سودآوری اش تمام نمی شود. از فیلم «جنگ ستارگان» هنوز عروسک  در آمریکا می سازند و به مردم می فروشند از فیلم «بت من»،  «سوپرمن»  و امثالهم نیز همچنین  صنعت سینما  تنها به ساخت  محصولات  جانبی مانند عروسک، انیمیشن، اسباب بازی، بازیهای های مجازی، تولید  لباس و... خلاصه نمی شود  این صنعت سودآور بخش های مختلفی در تولید سرمایه دارد که متاسفانه در سینمای دولتی و دهان پرکن ما  اصلا به آن وقعی نمی نهند.

سه گانه «هابیت»  که پیش درامدی سه گانه  مشهور «ارباب حلقه ها» ست با همین دیدگاه در کشور آمریکا ساخته شد  یک فیلم  ظاهرا بی ربط با موضوع گردشگری و توریستی که به خاطر دیده شدن این فیلم و صحنه های آن  مورد حمایت قرار گرفت، زیرا  لوکیشین های این فیلم  خواه ناخواه به ذهن مخاطبان جهانی می ماند و آنها را  به دیدن  مشتاق می کند. شهرک های سینمایی هم همین وضع را دارند  آنها پس از ساخت  فیلم های سینمایی اگر  به صورت اصولی و عقلانی ساخته شده باشند به یک مرکز دایم برای گردشگری تبدیل می شوند. چندی پیش مجله فیگارو با پیترجکسون مصاحبه ای انجام داده بود که وی در بخشی از گفتگوی خود  حرفهای جالبی درباره لزوم  ایجاد موزه  برای سه گانه«هابیت»خود   زده و می‌گوید: «به این فکر هستم تا یک موزه‌ایی را طی دو سه سال باز کنم به سبک و شیوه جورج لوکاس و اسکای واکر که مجموعه‌ حیوانات فضایی و لباس‌ها و اشیای صحنه مجموعه فیلم‌های «جنگ‌های ستاره‌ای» را در آن نگه می‌دارند.  من هم می‌خواهم همه چیز مربوط به هابیت اعم از صحنه و لباس، سلاح، دکوراسیون، نقشه‌ها که در انباری  در نیوزیلند قرار دارند را همان طور که هست حفظ کنم  و این قضیه هم هیچ ارتباطی به هالیوود ندارد. راه‌اندازی موزه یک کار بدیهی است که برای فیلمی با این هجم بالای ادوات و وسایل راه‌اندازی شود. آنچه برای گردشگرانی که به این جزیره می‌آیند وجود چنین موزه‌ای است که از طریق فیلم‌های من ایجاد شده و به جزیره ما آمده‌اند و آنها را به محل تیراندازی، گردش در کوه‌ها و رودخانه‌های جزیره که محل ساخت فیلم بودند می‌بریم. این موزه هیچ ارتباطی به  لس‌آنجلس ندارد نیوزیلند جایی که موجودات فیلم آنجا به دنیا آمده‌اند و فیلم تولید شده این اهمیت دارد.»

پس از  ساخت پخش سریال «جواهری در قصر»  یا به قول عوام  یانگوم سریال های کره ای در اقصی نقاط جهان  شناخته شدند. کره ای ها هم که خارج از سیستم های اداری و دولتی  با نگاه  خصوصی و خلاقیت محورانه سعی در تولید ثروت دارند  شهرک سینمایی سریال هایشان را به یک مقر پربازید گردشگری تبدیل کرده اند و این  فضا  آنقدر مشهور شده  که هرکس برای دیدن آن راهی کره  می شود.

ولی در ایران که از لحاظ بصری جاذبه های فوق العاده زیاد و بکری دارد متاسفانه کاری دراین زمینه  انجام نشده و به نوعی صنعت سینمای ما در نشان دادن آنها عقیم و ناکارا  بوده یا اگر هم به تصویر کشیده  جذابیت فیلم و یا سریال به قدری نازل بوده که تاثیری در جذب سرمایه از این طریق نداشته ایم آن هم کشوری که  جز تاریخی ترین کشورهای جهان است.

 در کنار این؛ فرصت سوزی ها که از سوی برخی مسئولان یک روند عادی شده است  برخی شخصیت های توانمند کشور فرصت سازی های بزرگی را درعرصه سینما  خلق کرده اند که توانسته اند  مخاطب جهانی را آن گونه که هست  به آثار خود جلب کنند وقتی می گوییم مخاطب جهانی منظور جشنواره هایی نیست که مردم در آن  جایی ندارند، بلکه همان مخاطبی است که سینما و تلویزیون برای آن ساخته شده مخاطب عام یا همان مردم عادی که  جنگ رسانه ها  و  آثار فرهنگی و هنری برای تصاحب قلبهای آنهاست.

مرحوم فرج الله سلحشور شاید  تنها  کارگردان ایرانی بود  که توانست یک اثر جهانی و مشهور به دنیای اسلام و یا  حتی بهتر بگوییم دنیای ادیان ابراهیمی تقدیم کند. سریال «یوسف پیامبر»  به گفته  کارشناسان  و منابع رسمی  میلیون ها بار از شبکه های مجازی دانلود شده است  و بارها  از تلویزیون های خصوصی و دولتی کشورهای مختلف دنیا  پخش شده است. 

مرحوم سلحشور اما  یک فیلم ساز عادی نبود او همان طورکه رهبر انقلاب فرمودند یک فیلم ساز انقلابی وموج ساز  بود شخصی به تمام معنا انقلابی که دلش برای اسلام و انقلاب و مردم می تپید.  وی در هنگام ساخت سریال «یوسف پیامبر» بارها  گفته بود  نیت اولیه اش در ساخت دکور این مجموعه  ایجاد یک مرکز توریستی بعد از پخش سیریال است؛ یعنی ثروت آفرینی مطلوب هنری.

اما  متاسفانه بعد از پخش با وجود همه  موفقیت های این اثر جهانی دکور «یوسف پیامبر» به آنچه سلحشور آرزویش را داشت تبدیل نشد. با وجود پیگری هایی که داشت  محل ضبط این سریال پلمب و از دسترس مردم خارج شد.  ماجرای تخریب پرعظمت  ثروت آفرین  سریال «یوسف پیامبر» حتی چند بار در رسانه ها  مطرح شد، اما  باز هم  هیچ مسئول یا مدیری که بتواند از برای رفع مشکل این شهرک  سینمایی و جلوگیری از بین رفتن بودجه هایی که صرفا آن شده قدم بردارد و توان مدیریتی خود را به جامعه هنری و ملت ایران نشان دهد.

یکی از دوستان  که برحسب اتفاق به روستای نزدیک  این شهرک سینمایی سفرکرده بود با تاسف بسیار تصاویری از  این  دکور باشکوه که زیر بی مسئولیتی مسئولان در حال تخریب است برای ما ارسال کرد؛ تصاویری که در شرایط کنونی اقتصادی کشور جای تاسف و تالم دارد.  اگر مسئولان  به خصوص هنری و مراجعی که  مالکیت زمین  را به عهده دارد به اقتصاد مقاومتی خارج از شعار و کلیشه باورداشته باشند باید به داد این ثروت  ملی برسند.

 جای تاسف است که میلیاردها تومان برای تعمیر خانه پدری  رییس فرقه ضاله  بهاییت در تهران  از جیب بیت المال  هزینه می شود  اما قدمی برای حفظ ثروت عظمیمی که  کلام الله  مجید در دنیا  به مخاطبان  در قالب تصویر ارائه کرد برداشته نمی شود.

منبع: فرهنگ نیوز