تب کردکوی در سال های منتهی به انقلاب

به گزارش گلستان 24، مساجد، رسانه مهم در سال های قبل از انقلاب بودند. مردم اعتبار خاصی برای مساجد قائل می شدند و در واقع کانون اصلی مبارزات انقلابیون مساجد بود.

اما، روز های انقلاب 57 در مساجد کردکوی چه می گذشت؟

احسان سیستانی، فعال فرهنگی شهرستان کردکوی، در مصاحبه اختصاصی با گلستان 24، می گوید:  من متولد سال 43 هستم. زمان شروع انقلاب، در سال 57، حدودا چهارده سال داشتم و در اوج جوانی بودم. ما در محله خودمان یک روحانی داشتیم که الان مرحوم شده اند. ایشان از افراد مبارزی بودند که در حوزه علمیه قم با امام (ره) آشنایی داشتند و در مسجد محله مان که به مسجدالرضا یا مسجد غربا معروف است، سخنرانی می کردند. این مسجد یک پایگاه شده بود و ما در آن جا با امام (ره) و اهداف و آرمان هایشان آشنا شدیم. در راهپیمایی هایی که در آن زمان انجام می شد شرکت می کردیم. اعلامیه ها و نوار های ضبط شده صدای امام (ره) را روحانی محلمان از قم می آورد و ما آن ها را در سطح شهرستان پخش می کردیم. فعالیت ما از همان جا در شهرستان کردکوی شروع شد.

وی می گوید: ما یک شهید در اوایل انقلاب در شهرستان داشتیم به نام شهید ابراهیم مفتاح. ایشان دانشجوی دانشگاه تهران بودند و در آن جا بدست مامورین ساواک به شهادت رسیدند. برای تشیع جنازه او راهپیمایی بزرگی در سطح شهرستان انجام شد که مردم از شهرستان های اطراف نیز در آن شرکت کرده بودند. این اولین بار بود که چنین راهپیمایی بزرگی در سطح شهرستان کردکوی صورت می گرفت و در آن شعار مرگ بر شاه سر داده شد. در طی راهپیمایی های شهرستان، امین الله طیبی ، یکی از جوانان انقلابی اهل ولاغوز به شهادت رسید.

اکثر شب ها را در دسته جات راهپیمایی و محافل انقلابی می گذراندیم. در سخنرانی هایی که در مسجد جامع کردکوی برگزار می شد، آقای جعفرقلی کیانی که از مبارزان انقلابی شهرستان بودند، در روشنگری مردم نقش بسزایی داشتند. بعد ها در آن مسجد حاج آقای شاعری و روحانیون محل سخنرانی می کردند.

بعد از شهادات شهید طیبی، در شهرستان حکومت نظامی شده بود. از ژاندارمری گرگان به این جا آمده بودند و در همان زمان یک درگیری بین مردم و نیروهای ژاندارمری رخ داد که منجر به کشته شدن یکی از درجه داران یا سربازان آن ها شد. چند نفر هم از نیرو های نظامی شهرستان در آن درگیری کشته شدند.

اما امروز انقلاب اسلامی ایران کجاست؟ آیا امروز بعد از سی و شش سال آرمان های امام راحل (ره) همان رنگ و بو را دارد؟

سیستانی در این باره می گوید: شعار ها در زمان انقلاب بسیار بود. بارز ترین و اصولی ترین شعاری که عنوان می شد، استقلال آزادی جمهوری اسلامی بود.  انقلاب همیشه در راستای همین شعار حرکت کرد. به گفته امام، نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر. اصل جامعه امروز ما هم هنوز بر پایه همین شعار حرکت می کند. گروهی از احزاب یا گروه ها گاهی از این شعار فاصله گرفته اند. بعضی از آن احزاب بحث جمهوری ایرانی را مطرح کردند. دیدگاه امام (ره) و مردم انقلابی کاملا مشخص بود و آن جمهوری اسلامی ایران بود. اما کلیت نظام، رهبری و مسئولین طراز اول نظام ما در راستای همان شعار های انقلاب حرکت می کنند و این حرکت مبتنی با مسائل و شرایط روز است.

چرا اسرائیل از پیروزی امام خمینی (ره) می ترسید؟

بعد از تصویب قانون کاپیتولاسیون و هدف مبارزات علنی امام خمینی (ره) مقابل آن، که آمریکا و وابستگان به آن بود مشخص شد. او در سخنرانی خودش در پانزده خرداد دقیقا آمریکا و اسرائیل را هدف قرار داد. جمهوری اسلامی ایران علنا موضع خودش را مقابل اسرائیل مشخص کرد و از همان اول اعلام کرد که امروز ایران و فردا فلسطین. امام (ره) راه خودش را مشخص کرد که قصد دارد در مسیر جنبش های انقلابی و دفاع از مستضعفین، مسلمانان و نهایتا شیعیان حرکت کند. اهداف و زیر ساخت ها کاملا از همان اول مشخص بود و امام (ره) علنا آن را مشخص کرده بودند. امروز هم هنوز مردم شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل را سر می دهند. حتی امریکا و اسرائیل می داند که اگر امروز حرکتی از حزب الله یا مسلمانان فلسطین حرکتی صورت می گیرد، همه نشات گرفته از انقلاب اسلامی ماست. میدانند که بزرگتین دشمن آن ها جمهوری اسلامی ایران است.