یادی از قیام 5 آذر سال 57 گرگان

به گزارش گلستان24، مردم انقلابی گرگان همزمان با هفتمین روز واقعه مشهد که در آن روز مأموران رژیم شاه با حمله به حرم مطهر امام رضا(ع) عده‌ای از مردم انقلابی آنجا را شهید و مجروح نمودند، در روز یکشنبه 5 آذر 1395  به خاطر اطاعت از حضرت امام خمینی (ره) و اعلام عزای عمومی از سوی ایشان به دلیل اهانت مأموران رژیم طاغوت  به حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) در شهر مشهدمقدس  دست به راهپیمایی اعتراض آمیزی زدند که در این واقعه گرگان  14 شهید و بیش از 150 نفر جانباز را تقدیم انقلاب نموده است.

از خراسان تا گلستان

مأموران رژیم شاه در تاریخ  29 آبان ماه  سال 1357 با  حمله به حرم مطهر امام رضا(ع) در مشهد  عده ای از مردم انقلابی  آنجا را  شهید و مجروح نمودند که از جمله شهادت یک دانشجوی سرخنکلایی به نام محمد مقصودلوراد بود . به دنبال این جنایت حضرت امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی طی پیامی که در تاریخ دوم آذرماه آن سال صادر فرمود، روز یک شنبه پنجم آذر سال 1357 را- که مصادف با هفتمین روز واقعه مشهد بود - عزای عمومی اعلام نموده و از مردم خواست تا با هر وسیله ممکن برای سقوط حکومت جبار شاهنشاهی پهلوی قیام کنند.

به گزارش گلستان 24 : مردم مسلمان گرگان که از حمله مأموران رژیم به حرم مطهر حضرت امام رضا(ع) بسیار متاسف  بودند با شنیدن پیام امام ، برای اعتراض به این جنایت بزرگ طاغوت مهیا شدند. با وجود جوّ خفقان و پلیسی حاکم بر جامعه، این پیام ظرف کمتر از 48 ساعت از پاریس به گرگان رسید و دریای بیکران انسانهای آگاه و عاشق اسلام را به تلاطم در آورد. روحانیان و انقلابیون مبارز در مساجد اعلام کردند که امام خمینی در روز یکشنبه پنجم آذر را به مناسبت واقعه دلخراش مشهد عزای عمومی اعلام نموده‌است. این خبر دهان به دهان به گوش امت مسلمان در شهرها و روستاهای اطراف  رسید که صبح روز پنجم آذر از محل امام زاده عبدالله گرگان راهپیمایی اعتراض‌آمیزی انجام می‌شود .

در میدان شهدا چه گذشت؟

بالاخره روز پنجم آذر فرا می رسد. مردم گرگان و روستاهای منطقه و حتی شهرهای اطراف مثل کردکو ، بندر گز ، فاضل آباد و علی آباد کتول آن روز صبح در جوار مرقد مطهر امام‌زاده عبدالله – آن فرزند پاک امام موسی‌بن‌جعفر(ع) –  و دور فلکه امام زاده (شهدای فعلی) گرد ‌آمدند. در میان جمعیت از همه طبقات دیده می‌شدند : روحانی، فرهنگی، کارگر، کشاورز، محصل، دانشجو، بازاری، راننده، کاسب، کارمند، زن، مرد، پیر ، جوان، کودک .

 مردم صلوات میفرستادند و الله اکبر می گفتند و  شعار می دادند: مرگ بر شاه - درود برخمینی ، قبر امام هشتم گلوله باران شده- روز و شب شیعیان شام غریبان شده ...  و لحظاتی بعد طنین رگبار گلوله‌ها با گاز و دود و خون و فریاد، تصویری از جنگ نابرابر حق و باطل  به نمایش در آورد. جنگی که یک سوی آن لشکر تا دندان مسلح طاغوت و در سوی دیگر آن عده‌ای از مردم بی‌دفاع قرار داشتند. انبوه نیروهای مسلح و مجهز رژیم هر بیننده‌ای را به شگفتی وا می‌داشت. دهها ماشین پر از ماموران مسلح آماده کشتار و سرکوب مردم مسلمان بودند. حتی دوتا از کامیونهای ماموران مجهز به تیربار بودند. جمعیت تظاهر کننده به حدود 30 هزار نفر می‌رسید . عده‌ای داخل محوطه‌ امام‌زاده و عده‌ای نیز در داخل و اطراف فلکه شهدا  ایستاده بودند. برخی از تظاهرکنندگان هم عکس امام و پلاکارتهایی مبنی بر محکومیت رژیم شاه در دست داشتند. ماموران با بلندگو به مردم اخطار می‌کرد که متفرق شوند ، ولی مردم نه تنها اعتنایی نمی‌کردند بلکه حتی عده‌ای از جوانان شجاع در جلوی جمعیت و مقابل نیروهای مسلح رژیم صف بسته بودند. ناگهان شلیک گلوله های آتشین دژخیمان به سوی جمعیت آغاز شد. در اولین دقایق تعدادی از عزیزان به خون غلتیدند و چون برگهای خزان به زمین افتادند و روح پاکشان به ابدیت پیوست و عده زیادی هم مجروح شدند.

مأموران رژیم که از شجاعت و ایثار مردم به وحشت افتاده بودند، سوار بر کامیونها فلکه را دور زده و به طرف مرکز شهر به راه افتادند. در نتیجه مردم به خشم آمده بسوی پارکینگ شهربانی که در ضلع غربی فلکه شهدا قرار داشت، حمله‌ور شدند. و آنجا را با کلیه وسایل و ماشین آلات آن به آتش کشیدند، انقلابیون به سربازان و درجه‌داران نگهبان آنجا که حتی یک تیر هم به سمت مردم شلیک نکرده بودند، گفتند گلوله‌هایشان را به هوا شلیک نمایند و سپس آنها را با لباس شخصی فراری دادند. که این نشانگر کمالات اخلاقی مردم مسلمان و فداکار در آن لحظات خون و آتش بود.

وقتی بیمارستان به خون نشست! 

مأموران شاه در کوچه‌ها و خیابانهای شهر هر کجا مردم بی‌دفاع را می‌یافتند به گلوله می‌بستند حتی افرادی که ارتباطی با مراسم آن روز نداشتند را اگر می دیدند می کشتند.  مقاومت و سرسختی انقلابیون در فضایی از آتش و خون ادامه داشت . مردم قهرمان آن روز شجاعانه به هر طریق ممکن در مسیر تردد مأموران شاه مانع و مشکل ایجاد می‌کردند . به این منظور مردم خشمگین گرگان حتی دو ماشین آتش‌نشانی را در چهار راه‌ میدان عباسعلی به آتش کشیدند که منجر به مسدود شدن راه عبور و مرور مأموران شد. آن روز سینه‌‌های انقلابیون آماج تیرهای دژخیمان بود که عاشقانه و بی‌محابا گلوله‌های آتشین را چون گلهای شقایق در آغوش می‌گرفتند و لحظاتی بعد در خون پاک خود غوطه ور می شدند.

آری مأموران شهربانی و هنگ ژاندارمری به کمک ماموران مخفی ساواک همچنان مشغول گشت‌زنی و سرکوب و کشتار مردم بی‌دفاع و مسلمان بودند. مأموران حتی به آمبولانسها حمله می کردند تا از انتقال مجروحین به بیمارستان جلوگیری نمایند . آنها همچنین به سوی مغازه‌های انقلابیون شهر نیز تیراندازی می ‌نمودند . بویژه مغازه‌هایی که تصویر حضرت امام خمینی را نصب کرده بودند. ضمنا غالب مغازهای گرگان آن روز بخاطر اعتراض به جنایت رژیم شاه در حرم مطهر امام رضا(ع)،  تعطیل و در اعتصاب بودند.

چنانکه گفتیم صبح روز 5 آذر در اولین دقایق پس از تیراندازی، تعدادی از تظاهرکنندگان شهید و مجروح  شدند . لذا عده‌ای از مردم با هر وسیله ممکن مجروحین و شهدا را به بیمارستان انتقال دادندکه بیشتر مصدومین به بیمارستان پهلوی سابق (پنجم‌آذر فعلی) انتقال ‌یافتند. حجم  زخمی ها و مجروحین به حدی بود که از عهده‌ کادر درمانی پر تلاش و ایثارگر بیمارستان خارج بود . به همین علت مردم داوطلبانه و مشتاقانه به یاری آنها شتاقتند.

مأموران همچنان مشغول گشت‌زنی بودند ، تا اینکه حدودا ساعت یک یا یک و نیم بعدازظهر به خیابان مولن‌روژ (پنجم آذر فعلی) رسیدند و انبوه جمعیتی را که جهت کمک به مجروحین و اهدای خون به آنجا آمده بودند به گلوله بستند . در نتیجه در آنجا  جوانی به نام  آقای سید نظام‌الدین نبوی مورد اصابت گلوله مأموران قرار گرفت و مغزش متلاشی شد. در حالی که حمله به بیمارستان و آمبولانسها از نظر همه قوانین بین‌المللی ممنوع می‌باشد.

آری آن روز روز خون باری برای مردم استان گلستان بویژه شهر گرگان بود ، هر کس را ماموران در خیابان ها می دیدند به گلوله می بستند . به طوری که  با حمله های مأموران بسوی مردم مسلمان و انقلابی در روز پنجم آذ ر، بیش از 100 نفر زخمی شدند و 14 نفر نیز شربت شهادت نوشیدند ، که از این تعداد برخی در دم و بعضی هم در روزهای بعد بر اثر شدت جراحات به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

اسامی شهدای آن واقعه تاریخی به ترتیب الفبا به این شرح می باشد: 1- حسین(چنگیز) امیر لطیفی  2- صدیقه پروانه   3- سید اسماعیل حسینی  4- عباس خالداران   5- احمد سبطی  6- حجت‌الله عباسی 7- ابوالقاسم(جعفر) علاءالدین 8- نرگس قصابان  9- غلامحسین محبی‌راد  10- حسین مقصودلو  11-  سید نظام‌الدین نبوی  12- حسینعلی نصیری  13-  فرامرز ویزواری  14-  ابوالحسن هادی 

ضمنا برای اطلاع کاملتر در باره این واقعه تاریخی به « کتاب حماسه پنجم آذر سال 57 گرگان- تالیف غلامرضا خارکوهی- نشر بنیاد شهید و امور ایثارگران» مراجعه فرمائید.

گفتنی است؛ غلامرضا خارکوهی تاریخ نگار انقلاب اسلامی طی نشستی با خبرنگاران اظهارکرد : در جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی که به ریاست رییس جمهور برگزار شده بود ، قیام 5 آذر سال 1357  گرگان به عنوان یک روز ملی تصویب شد و مقرر گردید از سال آینده در تقویم رسمی کشور درج شود.

زنده و جاوید باد یاد و راه امام و شهیدان ما

[کتاب حماسه پنجم آذر سال 57 گرگان - تالیف : غلامرضا خارکوهی]

انتهای پیام/