دوست دارم مثل جهان پهلوان تختی باشم

به دست آوردن مدال شبیه ارزش فرزند برای مادر است. به دست آوردن مدال را خیلی دوست دارم اما حفظ کردن مدال مهم‌تر است و مثل حفظ کردن قهرمانی است.

تا به حال چنین کاری نکرده‌ام حتی یک بار در مسابقات قهرمانی کشور که انتخابی تیم ملی هم بود، مائده کیوانی، حریفم از ناحیه زانو آسیب دیده بود و برای از دست ندادن تیم ملی اصرار زیادی برای انجام مبارزه می‌کرد و با این کار به خودش آسیب می‌زد، من با وجود اینکه دختر ۱۶ ساله بودم از بازی مقابل وی انصراف دادم تا در تیم ملی بماند.

نه. اتفاقا مرا به دلیل این کار به اردوی تیم ملی دعوت کردند.

قضیه این بود که به تیم ملی دعوت شویم که خدا را شکر این اتفاق افتاد. به عنوان بازیکن اخلاق هم معرفی شدم. سال ۸۹ از طرف همایش نسل آفتاب به عنوان بازیکن اخلاق معرفی شدم.

در بسیاری موارد. وقتی درختی پربار‌تر است افتاده‌تر می‌شود. من هم سعی کردم افتاده‌تر باشم تا خیلی چیز‌ها یاد بگیرم. همیشه بقیه را به عنوان الگو مدنظر داشتم و از آن‌ها موارد بسیاری یاد گرفتم. هر بار از سکوی قهرمانی بالا‌تر می‌روی باید بیشتر سرت را خم کنی. این نکته همیشه یادم بوده و این نکته را در اتاقم گذاشته‌ام که یادم بماند.

کار حریف کره ای‌ام در مسابقات جهانی را هیچگاه فراموش نمی‌کنم. کار زشتی کرد و وقتی من زمین افتادم زانویش را روی صورتم گذاشت و بلند شد. من معتقدم پرچم ایران اینقدر باارزش است که با بی‌اخلاقی و روشهای ناجوانمردانه حریفان هم باز پرچم ایران بالاست و باید آنرا نگه داریم.

تا به حال دعوا نکرده و نمی‌توانم این کار را کنم چون احساس می‌کنم باید از قدرتم در جهتی استفاده کنم که دیگران از من یاد بگیرند. قبل از اینکه به اصفهان بیایم در سمیرم زندگی می‌کردم و باید طبق فرهنگ این شهرستان عمل می‌کردم. تمام تلاشم را کردم که ورزشکار بااخلاقی باشم. اگر سوار اتومبیلم بودم و در باران شخصی را می دیدم با وجود اینکه ورزشکار بودم سوارش می کردم تا زیر باران خیس نشود. اگر کسی به کمک احتیاج داشته کمکش کرده‌ام.

ابتدا به بزرگتر‌ها احترام بگذارد. اخلاق مدار، افتاده و متواضع باشد. دچار غرور نشود. به یاری و کمک دیگران بشتابد و.... یک خاطره به ذهنم رسید بگذارید برایتان تعریف کنم. وقتی از تیم ملی جوانان به بزرگسالان رفته بودم، مرا رقیب اصلی خود می‌دانستند، درحالیکه من برای تمرین می‌رفتم. اینقدر مرا رقیب و دشمن خود می‌دانستند که فهمیدم خیلی قدرتمندم. آن‌ها دستم را نگرفته و کمکم نکردند تا خودم تلاش کنم، حالا اگر بازیکنی برای اولین بار به تیم ملی راه پیدا کند، کمکش می‌کنم.

۸۰ درصد این ویژگی‌ها را فکر می‌کنم داشته باشم چون صددرصد یک ورزشکار کامل نیستم.

نه، اما در مسائل و مشکلات کمکم کرده است. به جدی بودن در کار و سختکوشی در مراحل مختلف زندگی ام کمک کرده است. من تمام انرژی و خشونتم را در هنگام ورزش از دست می‌دهم و وقتی بیرون می‌روم به آرامش نیاز دارم.

در رشته ووشو این امر را ثابت کرده‌ام. در شهر سمیرم فردی می‌خواست به عنوان نماینده شورای شهر انتخاب شود. وی یک خانم تنها بود و من با عکسم از وی حمایت کردم. وی تنها خانمی بود که در این بخش ثبت نام کرده بود و کسی وی را نمی‌شناخت. من این کار را کردم و قول دادم اگر انتخاب شد طوری عمل کند که همه از وی راضی باشند. در این انتخابات ۱۰ هزار نفر به وی رأی دادند یعنی ۱۰ هزار نفر سمیرمی مرا قبول دارند.

بله اخلاق مدار است.

همیشه ما ورزشکاران جهان پهلوان تختی را الگو قرار می‌دهیم اما حالا حسین اجاقی بازیکن سابق و مربی و مدیر فنی تیم ملی ووشو را به عنوان الگو قبول دارم. قهرمانی را از وی یاد گرفتم.

تا آن حد که نمی‌توانم ولی خیلی دوست دارم مثل جهان پهلوان تختی باشم.