6 قلاده پلنگ در پارک ملی گلستان تلف‌ شد

در اسفندماه 92 نخستین پلنگ یک سال گذشته در این پارک تلف شد.

به گزارش گلستان 24، یک قلاده پلنگ در اردیبهشت‌ماه سال جاری در پنج کیلومتری تونل جاده جنگل گلستان به سمت بجنورد به دلیل برخورد یک با کامیون تلف شد و به گفته کارشناسان این ماده پلنگ دو توله داشته که آن‌ها نیز باید تلف‌شده باشند.

لاشه یک قلاده دیگر نیز در مهرماه به علت وجود ساچمه‌های زیاد در بدنش در این پارک پیدا شد.

یک قلاده پلنگ نیز در دی‌ماه سال جاری در جاده ترانزیت پارک ملی گلستان به علت برخورد با خودروهای عبوری کشته شد.

آمارها نشان می‌دهد از سال 2007 تا 2011 حدود 71 قلاده پلنگ در کشور تلف‌شده است که از این تعداد 18 درصد به علت تصادفات جاده‌ای، 70 درصد شکار و طعمه‌های سمی و بقیه به علت دلایل مختلف تلف شدند.

پلنگ جزو گونه‌های درخطر انقراض است که در سازمان اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت (IUCN) نیز جزو گونه‌های درخطر انقراض به ثبت رسیده است.

پلنگ ایرانی بانام علمی Panthera pardus saxicolor بزرگ‌ترین یا یکی از بزرگ‌ترین زیرگونه‌های پلنگ است که بومی غرب آسیا است و در فهرست جانوران ' در معرض خطر انقراض' IUCN قرار دارد.

این پلنگ در اکثر نقاط ایران یافت می‌شود اما اندازه‌ها و رنگ آن‌ها باهم تفاوت قابل‌توجهی دارند. به‌طورکلی طول بدن پلنگ‌های بالغ به 160 و گاهی تا 180 سانتی‌متر می‌رسد و طول دم آن‌ها 110 سانتی‌متر است. وزن این پلنگ هم تا 90 کیلوگرم و ارتفاع آن تا شانه تا 75 سانتی‌متر می‌رسد.

ایران مهم‌ترین زیستگاه پلنگ در خاورمیانه است و جمعیت مناسب پلنگ در این کشور امکان بقای گروه‌های کوچک این حیوان در قفقاز، شرق ترکیه و احتمالاً ترکمنستان را از راه مهاجرت‌های بین مرزی افزایش می‌دهد، بااین‌حال تراکم جمعیتی پلنگ در ایران بسیار پایین است.

اصلی‌ترین تهدید پیش روی بقای این حیوان جدا شدن زیستگاه‌ها و قطع ارتباط ژنتیکی گروه‌های مختلف این حیوان است که معمولاً به تشکیل گروه‌های بسیار کوچک منجر شده است، به‌طوری‌که در همه قلمرو زیستی این حیوان هیچ گروه جمعیتی وجود ندارد که دربرگیرنده بیش از 100 پلنگ بالغ باشد.

کاهش طعمه براثر شکار انسان‌ها، گسترش زیربنایی، مزاحمت‌های انسانی و از میان رفتن زیستگاه (شامل چیدن گیاهان و قارچ‌های خوراکی، ساخت معدن، جاده‌سازی، جنگل‌زدایی، آتش‌سوزی و چرای دام) عواملی است که منجر به تکه‌تکه شدن زیستگاه‌های حیوان شده است.

انواع بز کوهی، گوسفند وحشی، مرال و شوکا طعمه‌های اصلی پلنگ هستند که به‌شدت کاهش‌یافته‌اند و این امر تأثیر منفی بر جمعیت این حیوان گذاشته است.

به گزارش «پایگاه خبری تحلیلی نیلکوه» پارک ملی گلستان نخستین پارکی است که در ایران عنوان پارک ملی را به خود اختصاص داد. این پارک تا قبل از سال 1336 از شکارگاه‌های شناخته‌شده و پرآوازه کشور محسوب می‌شد و به جنگل گلستان مشهور بود.

در 19 مرداد سال 1336 به نام منطقه حفاظت‌شده ˈ آلمه وایشکیˈ تحت حفاظت و حمایت کانون شکار ایران قرار گرفت.

پارک ملی گلستان که با وسعت 91 هزار و 895 هکتار تحت حفاظت قرارگرفته در سال 1977 به‌عنوان ذخیره‌گاه زیست‌کره انتخاب و به پروژه شماره 8 برنامه انسان و کره مسکون (MAB) یونسکو اهداء شد و تاکنون نیز جایگاه خود را در خانواده ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره جهان حفظ کرده است.

این پارک در شرق استان گلستان و در حدفاصل استان‌های گلستان و خراسان شمالی قرار دارد که مدیریت آن در اختیار شهرستان گالیکش است.

پارک ملی گلستان پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات‌وحش است که 1362 گونه گیاهی که یک‌پنجم فلور گیاهی ایران را شامل می‌شود.

همچنین تاکنون 69 گونه پستاندار، 150 گونه پرنده، سه گونه دوزیست و 24 گونه از خزندگان در این پارک شناسایی‌شده‌اند که نشان از اهمیت حیاتی این پارک دارد.

این پارک شامل دره‌ها و چشم اندازهای متنوع، منابع آبی متعدد نظیر رودخانه‌ها، نهرها و چشمه‌ها و آبشارها است و از تنوع زیستی و ارزش‌های اکوتوریستی بالایی برخوردار است.

پوشش گیاهی این پارک شامل بلوط، بلند مازو، ممرز، انجیلی، پلت، شیردار، کرکو، آزاد، اوری، توسکای قشلاقی، کلهو، انجیر، توت، ملچ، داغداغان، ازگیل و ولیک، زالزالک، سیاه تلو، گوجه وحشی، شیرخشت، گردو، تمشک، انار وحشی، گلابی وحشی، زرشک، تاغ، گز، پرند، کاروانکش، گون، چوبک، درمنه، خارشتر و ارس است.

جاده ترانزیتی و بین‌المللی تهران به مشهد مقدس نیز از وسط این پارک ملی عبور می‌کند.