اهمیت نقش مادری در تربیت فرزند
در مکتب اسلام، مـادر بـه روزه دار شب زنده‌دار و مجاهد فی سبیل الله تشبیه شده است و ناموس خلقت اهمیت زیـادی بـرای وی متصور است و در حقیقت سلامت و تداوم نسل و انسانیت به او بستگی دارد.
به گزارش گلستان24، در مکتب اسلام، مـادر بـه روزه دار شب زنده‌دار و مجاهد فی سبیل الله تشبیه شده است و ناموس خلقت اهمیت زیـادی بـرای وی متصور است و در حقیقت سلامت و تداوم نسل و انسانیت به او بستگی دارد. حرمت مادر باردار که نـاتوانی‌هایش بـه او شـکوه و عظمت داده و اسلام روزه‌دار قائم باللیل و مجاهد معرفی‌اش می‌کند بیش‌تر از این جهت است که صـادرات پدر و مـادر در هر حال مدفوع و چرک و مو و ناخن و اشک و عرق و… بوده و تنها مادر است کـه صـادراتی بـه نام انسان دیگر تحویل می‌دهد.
این مادر است که آینده نامعلوم را در خود معنی داده اسـت و جـریان زندگی را اجازه داده سیری در تن او داشته باشد. مادر باردار بشیر است به حیات ابـدی و مـوّلد اسـت به تجسم نوع و گرامی است به پاسداری از حیات و وزنش اضافه شده از انسانی دیگر و ناتوانی‌اش افـزوده گـردیده به توانا ساختن آدم دیگر در موقعیت خانوادگی… باید در نظر داشت که برای تـکوین و رشـد شـخصیت فرزند، پدر و مادر هر دو سهیم‌اند و والدین با کمک یکدیگر باید برای آموزش و پرورش کودک خویش کوشش و فـعالیت نـمایند. نـقش مادر کودکی بسیار مهم‌تر است و نقش پدر هم در دوران نوجوانی اهمیت بیش‌تری مـی‌یابد.
امـا یاری و معاضدت پدر و مادر در تربیت و تهذیب فرزند، زمینه‌ساز رشد آنان در آینده خواهد شد، امری که موجب مـی‌شود نـهادهایی همچون آموزش و پرورش، مدرسه و دانشگاه مشکل زیادی برای ایفای رسالت خویش نداشته بـاشند. بـه دیگر سخن تربیت مادر در دوران کودکی و ادامه آن در نـوجوانی بـه کـمک پدر، می‌توانند بستر مناسبی بستر مناسبی برای فـعالیت‌های آتـی دست‌اندرکاران امور آموزشی و پرورشی کشور باشد و بسیاری از مشکلاتی که نهادهای آموزشی با آن روبـه‌رو هـستند، برطرف سازد.
نقش خانواده و خـصوص مـادر در نونهالان و پدر در نـوجوانان بـسیار حـساس است و اگر فرزندان در دامن مادران و حـمایت پدران مـتعهد به طور شایسته و با آموزش صحیح تربیت شده، به مدارس فرستاده شـوند، کـار معلمان نیز آسان‌تر خواهد بود. اسـاسا تربیت از دامان پاک مـادر و جـوار پدر شروع می‌شود و با تربیت اسـلامی و صـحیح آنان، استقلال و آزادی و تعهد به مصالح کشور پایه‌ریزی می‌شود…
اگرچه هم خانواده و هم مـدرسه، جـامعه، دانشگاه، صدا و سیما، مطبوعات و…در تـربیت افـراد جـامعه سهیم‌اند، نقش مـادر در تـربیت کودک از دیگران متمایز و از اهـمیت بـیش‌تری برخوردار است. نقش مادر در تعلیم و تربیت کودک، حتی از نقش پدر پراهمیت‌تر و حسّاس‌تر است. کودک سـخن مـادر را بیش از پدر و معلم و دیگران می‌پذیرد. بنابراین نـقش مادر در تـربیت فرزند یـک نـقش انـسانی، شریف، الهی و انسان‌ساز اسـت.
دامن مادر بزرگ‌ترین مدرسه‌ای است که بچه در آن‌جا تربیت می‌شود. آن‌چه بچه از مادر می‌شنود، غـیر از آن چـیزی است که از معلم می‌شنود. بچه از مـادر بـهتر مـی‌شنود تـا از مـعلم. در دامن مادر بـهتر تـربیت می‌شود تا در جوار پدر، تا در جوار معلم، یک وظیفه انسانی است، یک وظیفه الهی است، یک امـر شـریف اسـت، انسان درست کردن است.
مادر نقش گرانقدر، اساسی، تاثیر گذار و بی مانندی در تربیت دارد. والدین، پدر و مادر به عنوان مربی و رب بعد از پروردگار یکتای متعال بیشترین تاثیر را در شکل گیری شخصیت فرزندان و خانواده دارند. در بین پدر و مادر در زمان شکل گیری شخصیت فرزند بیشترین زمان اُنس و ارتباط با مادر است و نقش مادر علاوه بر تاثیر ژنتیک، علاوه بر تاثیر تربیت پنهان، در تربیت آشکار و تربیت غیر مستقیم و مستقیم هم مادر بیشترین نقش را دارد.
در قرآن کریم خدای متعال به سه نقش خانم ها در تربیت اشاره کرده است؛ نقش اول به عنوان عضو خانواده یا دختر خانواده و خواهر خانواده، نقش دوم، نقش همسر بودن در خانواده وو نقش سوم، نقش مادر بودن در خانواده است. در زمینه ی تکریم زن از دیدگاه قرآن خدای متعال از ابتدا بر کرامت دختران تاکید دارد و دفاع از منزلت انسانی دختران و زنان می نماید و تخطئه ی نکوهش و سرزنش نقد نگاه های غیر سازنده نسبت به دختران را گوشزد می کند.
شخصیت هر فرزندی در خانواده شکل می گیرد، معمولا تا قبل از ۷ سالگی شکل می گیرد، بیشترین زمانی که تا این سن از نظر زمانی فرزند عمرش را در کنار مادر می گذراند. قرآن کریم هم نقش دختری را برای خانواده مطرح می کند (نقش یک دختر در رشد خانواده)، هم نقش همسری و هم نقش مادری را، هر سه نقش را در راستای تربیت ذریه ی طیبه معرفی کرده است.
انتهای پیام/
ارسال نظر