نقش والدین در تربیت فرزند/ اذیت کردن والدین

بـه دخـترکی‌ دستور داده می‌شود که وقـتی کـه‌ میهمان در خانه هست به سالن پذیرایی‌ نیاید. آمدن او به‌ دفعات‌ مکرر به سالن پذیرایی تنها به دلیل کنجکاوی بچگانه نیست، بلکه به این‌ علت نیز هست که کمی مادر را نـاراحت کـند و به خشم بیاورد. به عوض منع کردن بهتر است‌ که هنگام میهمانی سرگرمی مناسب و خوبی برای دخترک در نظر بگیرند یا دوستان‌ کوچک او را به خانه دعوت کنند تا به خیال‌ انـتقام گـرفتن نیفتد.

اذیـتهایی که به حساب نمی‌آید‌

بعضی‌ از اوقات پدر و مادر علت رفتار شیطنت‌آمیز فرزند را نمی‌فهمند، زیرا رفتار او هیچ دلیل بـه خصوصی ندارد. از آن جمله‌ است سئوال های پی‌درپی و خسته‌کنندۀ آن ها را موقعی که پدر‌ و مـادر‌ بـه ایـن سؤال ها جواب های‌ کوتاه و بی‌سروته بدهند یا اصلا آن ها را نشنیده بگیرند. در نتیجه سیل «چرا» ها سرازیر می‌شود. در ایـن ‌مـورد علت اصلی خود پدر و مادر هستند‌ که‌ با اقناع نکردن میل‌ طبیعی کودک و بـی‌اعتنایی بـه چـیزی که مورد علاقۀ اوست و ندادن جواب قانع‌کننده، او را به انتقام وامی‌دارند و او تصمیم می‌گیرد که‌ بزرگترهایی را کـه می‌دانند‌ و از‌ توضیح‌دادن‌‌ و جواب دادن امتناع می‌ورزند اذیت‌ کند‌.

به‌ همۀ سؤال هایی که فرزندتان از شـما می‌کند با وضوح بـه‌ طور جـدی پاسخ بگویید. او را، به این بهانه که هنوز کوچک‌ است‌ و موقع‌ این سؤال ها نرسیده است یا عقلش نمی رسد‌ و نمی‌فهمد‌، مأیوس و ناراحت نکنید. آن وقت خواهید دید که درصدد اذیت کردن‌ شما بـر نخواهد آمد و پیوسته سؤال هایی که‌ صرفا برای‌ آزار‌ دادن‌ شما مطرح می‌شود بر زبان نخواهد آورد.

چرا کودک اذیت‌ می‌کند؟

در تمام مواردی که ذکر شد، علت اذیت‌ کردن این است که موجودی که طبیعتا ضـعیف‌ اسـت، سعی‌ می‌کند‌ به‌ وسیله‌ای (که معمولا مناسب و پسندیده نیست) ضعف دیگران را ثابت کند‌. اگر‌ چنین است، آیا دلیلش این‌ نیست که آن ها موجودات ضعیفی هستند که‌ در میان اجتماعی قویتر‌ از‌ خـود‌ زنـدگی می کنند و در نتیجه از هر موقعیتی که در زندگی‌ برایشان‌ پیش‌ می‌آید‌ استفاده می‌کنند تا خود را قویتر از آنچه هستند نشان دهند؟ به این‌ ترتیب طبیعی است‌ که‌ هر‌ کودکی تا اندازه‌ای‌ شیطان و مـزاحم بـاشد. البته شیطنت بعضی از کودکان به صورتی پایدارتر‌، شدیدتر‌ و جدیتر جلوه می‌کند. گویی منتظرند که از هر موقعیتی برای اذیت کردن و مسخره‌ کردن‌‌ دیگران‌ استفاده کنند، و در نتیجه هیچ کس‌ از دست آن ها آسـایش نـدارد، و همان‌طور که‌ بعضی‌ از‌ کودکان دوسـت دارنـد کـه به همه چیز دست بزنند یا ناخن های خود را‌ بجوند‌ یا‌ دروغ بگویند، این ها نیز دوست دارند که همۀ اطرافیان خود را اذیت کـنند.