موتورسواران کردکویی به کجا چنین شتابان

به گزارش گلستان 24، فرهنگ در هر جامعه‌ای نشان دهنده شخصیت، هویت، آداب و رفتار اعضاء آن جامعه است که با اجرای قوانین و مقررات و رعایت آنها نمود پیدار می‌کند.

فرهنگ شهرنشینی از جمله فرهنگ‌های کهنی است که از زمانی که جوامع ابتدائی وارد مراحل نوین زندگی شدند مورد توجه بود.

با گذشت زمان بر حسب نیاز شهرها و قوانین و مناسبات اجتماعی، حقوق اساسی و حقوق شهروندی شکل گرفت و افرادی که از رعایت این قوانین سرپیچی می کردند از سوی مراجع قانونی مجازات می‌شدند.

حال نگاهی به فرهنگ شهرنشینی در شهرمان کردکوی می‌اندازیم اگر با دیده انصاف به وضعیت موجود در شهرمان نگاه کنیم، می‌بینیم که با فرهنگ درست شهرنشینی فاصله زیادی داریم، چرا که هر روز در امور مختلف روزمره رفتارهایی به دور از فرهنگ شهرنشینی را می بینیم.

پرتاب کردن زباله به درون خیابان ها و رودخانه، پیاده روه ها، اماکن عمومی، جوی های آب  که این قانون گریزی منجر به آلودگی بیشتر محیط زیست می شود.

رعایت نکردن مقررات راهنمائی و رانندگی که باعث تشدید وضعیت نابسامان ترافیک شهرمان با توجه به خیایان های کم عرض آن می‌شود.

از دیگر اعمال به دور از فرهنگ شهرنشینی، تردد موتورسوران حادثه آفرین در پیاده روها و انجام حرکات خطرناک آنها در خیابان ها که نه تنها برای خود موتورسوران خطرناک است بلکه باعث بسیاری از تصادفات می شود.

ویراژ دادن آخر شب برخی جوانان و نوجوانان و صدای آزار دهنده موتور سیکلت آن‌ها که باعث سلب آسایش دیگران می شود.

در کشورما با توجه به وضعیت اقتصادی بعضی از خانواده ها، دسترسی آسان و ارزان به موتور سیکلت میلیونها نفر از شهروندان از موتو سیکلت استفاده می کنند و متأسفانه حدود ۷۰ در صد از مجموع کشته شده گان مجروحان و صدمه دیدگان راکبین موتور سیکلت می باشند.

سازمان پزشکی قانونی کشور در گزارشی اعلام کرد: سه چهارم کشته‌های موتورسیکلت زیر 40 سال سن دارند.

ضربه به سر و شکستگی‌های متعدد علت بیش از 80 درصد مرگ‌های موتورسیکلت سواران است.

بر اساس بررسی‌های واحد آمار سازمان پزشکی قانونی کشور بخش قابل توجهی از تلفات حوادث رانندگی در هر سال، مربوط به موتورسیکلت سواران است به نحوی که مطابق آمارهای موجود در فاصله سال‌های 1385 تا 1389، 30 هزار و 901 نفر موتورسیکلت سوار در حوادث رانندگی جان خود را از دست دادند که این رقم 25.7 درصد از کل قربانیان حوادث رانندگی را در برمی‌گیرد و این رقم بعد از قربانیان تصادفات خودروهای سواری که 34.6 درصد تلفات را شامل می شود، دومین جایگاه را به خود اختصاص داده است.

عمده‌ترین علت مرگ موتورسیکلت سواران، ضربه به سر

براساس این گزارش، برخورد با وسایل نقلیه دیگر با رقم 83.1 درصد، عمده‌ترین علت تصادفات منجر به فوت موتورسیکلت‌ها است و بیشترین علت مرگ موتورسواران، ضربه به سر با 61.2 درصد و پس از آن شکستگی‌های متعدد با 19.7 درصد گزارش شده است.

انجام حرکات نمایشی موتورسواران در کردکوی برای مردم این شهر عادی شده و کوچه ها و خیابان های این شهر، محل جولان و هنرنمایی موتورسوران است.

تک چرخ زدن، بیشترین بهره ای است که برخی از موتورسواران جوان از مرکب خود می برند در حالی که این تفریح خطرناک، علاوه بر خود موتورسوار برای مردم نیز آزاردهنده است.

به طور میانگین هر هفته نیز یک حادثه برای یکی از موتورسواران رخ می دهد و در آخرین نمونه از آن، یکی از این افراد به دلیل برخورد با خودرو در حال حرکت جان باخت. چرا که نه لباس مناسب دارند و نه کلاه ایمنی و از همه مهم تر خیابان مکان مناسب این حرکات نیست.

نکته جالب اینجاست که اکثر این حرکات با موتورهای غیراستاندارد و بدون استفاده از امکانات ایمنی از قبیل کلاه و لباس مخصوص موتور سواری صورت می گیرد و بین موتورسواران با مردم  و همچنین انواع خودروی های سبک و سنگین و ماشین آلات کشاورزی در حال تردد نیز فاصله چندانی وجود ندارد.

چهار، پنج سال پیش، نگران این بودیم که بچه های ما بعد از تعطیلی مدرسه راه خانه را در پیش می‌گرفتند، اتفاقات تلخی رخ ندهد و همین تلخی‌ هشدارهایی پی‌درپی برای والدین و مسئولان رابه دنبال داشت. اما تلخی این اتفاقات به حدی نبود که خطرجدیدی را برای جامعه به صدا در آورد، اما با گذشت زمان همه چیزبه سرعت تحت تأثیر قرار داد.

حالا جوانان و نوجوانانی که هنوز به سن قانونی برا ی رانندگی نرسیده‌اند، هر روز صبح بر موتور سیکلتی سوار می‌شوند و بدون کمترین تجربه و با حداقل امکانات ایمنی در خیابان‌های شهرکردکوی جولان می‌دهند.

ظهرها، وقتی زنگ مدارس به صدا درمی‌آید شاهد موتورسوارنی هستیم که در خیابان های شهر ویراژ داده و تک چرخ می زنند به گشت و گذار می‌پردازند.که مرگ هرلحظه آنان را تهدید می کند چرا که فاقد هیچ گونه امکانات ایمنی نیستند…..چرا؟

اگر برای آنها چاره‌ای اندیشه نشود باید منتظر شنیدن خبرهای دردناکی درباره مرگ مغزی نوجوانان در کف خیابان‌ها شهر باشیم.

گاهی جوانان و نوجوانان بدون اجازه موتورسیکلت را سوار می شوند، گاهی پدر یا مادرشان برایش خریده اند، پس والدینش می‌دانند او هر روز با این وسیله نقلیه بدون داشتند مدارک و امکانات ایمنی مثل کلاه سوار آن می شود.

با این وجود ضعف آموزش عمومی، عدم توجه بعضی از خانواده و گاهی هم نیروی انتظامی عامل ناهنجاری و قانون‌گریزی می توان معرفی کرد.

یک موتورسوار نونهال یا نوجوان چقدر با زشتی قانون‌شکنی آشنا شده است؟

به چه اندازه نیازهای آموزشی او در خصوص قوانین مرتفع شده است؟

آیا انتظار است که او به چیزی که نمی‌داند و اطلاع ندارد عمل کند؟ پس یک جای کار می‌لنگد.

نحوه عملکرد کلاه ایمنی :

هدف استفاده از کلاه ایمنی، کاهش خطر آسیب شدید سر و مغز به وسیله کاهش نیرو ضربه وارده به سر می باشد.

معمولاً کلاه ایمنی دارای چهار عملکرد برای کاهش آسیب است:

۱- سرعت ضربه وارده به جمجمه را کاهش می دهد و از این رو جا به جایی مغز ، در هنگام سانحه کنترل می شود.

۲- ماده نرم موجود در کلاه برخی ضربات را جذب نموده و در نتیجه سر با آهستگی به کلاه ایمنی برخورد می کندو این بدان معناست که مغز با نیروی زیادی با جمجمه بر خورد نمی کند.

۳- کلاه ایمنی نیروی ضربه را در سطح بزرگتری پخش می کند تا نیرو در روی ناحیه خاصی از جمجمه متمرکز نشود.

۴- کلاه ایمنی به عنوان یک مانع فیزیکی عمل کرده و مانع برخورد جمجمه با شی می شود.

آیا توقیف موتور بوسیله نیروی انتظامی راه حل درستی است؟

همه ما می دانیم کنترل نظم عبور و مرور خیابان بر عهده پلیس است.

پلیس انتظامی یا راهور، هرگاه خلاف و بی نظمی رخ دهد باید به سرعت با آن مقابله کند.

موتورسواری نوجوانان و جوانان بدون داشتن مدارک رانندگی از خلاف‌هایی است که می‌تواند مقدمه‌ای بر خلاف دیگر باشد چرا که قانون‌شکنی در نظر یک نوجوان یا نونهال او را آماده قانون شکنی‌های بزرگتر می‌کند.

چرا نخستین قانون‌شکنی، سرآغاز قانون‌شکنی های دیگر می تواند باشد؟

ماده ۱۶۴آئین نامه راهور:

رانندگان و سرنشینان هر نوع موتورسیکلت و دوچرخه موتور دار باید به کلاه ایمنی مجهز ودر طول حرکت از آن استفاده نمایند باشد

ماده ۲۰قانون جدید اخذ جرائم:

کلیه قوانین و مقررات عمومی مربوط به حمل و نقل و عبور و مرور درمورد موتورسیکلت ها نیز جاری است.

حرکت در پیاده رو یا در جهت مخالف مسیر مجاز، ایجاد عمدی صدای ناهنجار،حمل بار غیرمتعارف، حرکت نمایشی مارپیچ، تک چرخ، حمل یدک، عدم استفاده از کلاه ایمنی و تردد در خطوط ویژه اتوبوسرانی با موتورسیکلت تخلف محسوب شده و ماموران موضوع ماده (۲) این قانون موظفند ضمن صدور قبض جریمه نسبت به توقیف موتورسیکلت حداکثر به مدت یک هفته و درصورت تکرار یک ماه اقدام کنند.

آیا خانواده ها در این راه مجرم هستند؟

چه کسی را می توان مجرم دانست؟

نوجوانی که دارای هیجان و شور نوجوانی که مورد نیاز این دوران است طلب خرید موتورسیکلت از خانواده می‌کند مجرم است یا خانواده او که این وسیله را تهیه می‌کند؟

طبق قوانین مربوط به کودکان: اگر پدر و مادری مقدماتی را آماده کنند که به وسیله آن فرزندی که هنوز به سن قانونی نرسیده و تحت ولایت آنهاست آسیبی وارد شود یا احتمال آسیب وجود داشته باشد مجرم هستند و باید محاکمه شوند.

قانون هر گونه امکانات غیر قانونی و خطرآفرین توسط والدین را جرم می‌داند.

حال می‌تواند موتورسیکلت باشد یا می‌تواند وسایل ضرب و جرح باشد.

خوب است خانواده نگاهی به صفحات حوادث و آرشیو روزنامه‌ها را ببیند که حتی موتورسواران حرفه‌ای ایران جان خود را از داده اند.

باید بدانیم جوانان و نوجوانان مقصر نیستند. چرا که آنها هیجان را دوست دارند.

برای دنیای آنها سوار شدن بر موتور نوعی خودنمایی و شجاعت بحساب می آید.

آنها گذاشتن کلاه ایمنی بر سرافت می دانند، آنان قانون گریزی را دوست دارند. اما تکلیف خانواده که به نوجوانش اجازه می‌دهد رانندگی کند چیست؟

به نظر شما خرید موتور توسط خانواده برای فرزندش، فرستادن فرزند به قتلگاه نیست؟

آیا این خانواده مسئولیت هر گونه اتفاقی که توسط فرزند موتورسوارش در خیابان‌های شهر ایجاد می کند را بر عهده می‌گیرد؟

آیا خانواده نمی‌دانند فرزندش را با همین سن کم دارد با هنجارشکنی و قانون‌گریزی آشنا می‌کنند؟ و فرزندش را به سمت خلاف‌های بزرگتر می فرستند؟

بر اساس نظر حقوق‌دانان اگر نیروی انتظامی موتور نوجوانان و نونهالان را توقیف کند و آن رابه مراجع قضایی بفرستد، قاضی می‌تواند خانواده را به جرم به خطر انداختن جان فرزند خود تحت محاکمه قرار دهد. و مجازات آن حبس است.

این نمونه‌ها تنها مواردی هستند که می‌توان آنها را به وضوح دید و تنها بخش کوچکی از رفتارهای نابهنجاری است که همه روزه در شهرمان با آن مواجه هستیم و اگر در این بین کسی بخواهد آداب و رفتار و قوانین اجتماعی و شهرنشینی را رعایت کند با انواع مختلف متلک ها و برچسب هایی که به او می خورد مواجه می‌شود.

خانواده بیش هر عامل دیگری، توان حل معضل انحرافات را دارد. او یگانه عاملی است که می ­تواند جامعه را از انحرافات نجات داده، تا حدود زیادی این معضل را حل کند.

اگر در شیوه تربیتی ­اش دو شیوه سخت گیرانه و یا سهل­ گیرانه را در پیش گیرد، جامعه شاهد ناهنجاری­های فراوانی خواهد شد که دستگاه­های کنترل رسمی در جامعه توان مقابله با آن را ندارند. اما اگر خانواده به شیوه مقتدرانه روی آورد، فرزندانی فرهنگ­پذیر تحویل جامعه می­دهد که تقلیل آمار جرم و کجروی یکی از پیامدهای آن است.

نقش مسئولین شهری در این ناهنجاری چیست؟

(عکس از کردکوی نیوز)

بی تردید، آرامش و آسایش از خواسته های مهم و اساسی آدمی است که دست به گزینش زندگی جمعی می زند.

هرچند بشر برای رسیدن به این مهم، پیشرفت های فنی و سازمانی فراوانی داشته است. اما همچنان در حل معضلی به نام ناهنجاری و رفتارهای انحرافی در جامعه درمانده است.

با وجود همه وسایل و عوامل کنترلی، روز به روز بر آمار کجروی های اجتماعی افزوده شده و آدمیان همچنان در حسرت آرامش دلخواه و مطلوب روزگار سر می کنند.

نمی‌توان قضاوت کرد که در ایجاد این نابهنجاری‌های اجتماعی چقدر مردم  مقصرند و چه مقدار مسئولان شهری، اما اگر قوانین مربوط به شهروندان یعنی احترام به حقوق یکدیگر، عدم ایجاد مزاحمت برای دیگران، حفظ و نگهداری محیط زیست و جلوگیری از آلودگی محیط و تلاش برای ایجاد محله های سالم و پاک، مشارکت شهروندان در اداره شهر، بر انگخیتن حس احساس مسولیت شهروندان نسبت به محیط زندگی خود، رعایت قانون در ارتباطات روزمره و … مورد توجه قرار گیرد بدون تردید باعث تقویت فرهنگ شهرنشینی می شود و از بسیاری از هزینه های سنگینی که این نابهنجاری های اجتماعی و رفتاری باعث به وجود آمدن آنها می شود جلوگیری می‌کند.

مسئولان نیز به جای چاره اندیشی و حل اساسی و برنامه ریزی شده مشکل موتورسواران جوان کردکوی، کنترل شدید توسط ماموران نیروی انتظامی را در دستور کار خود قرار دادند غافل از اینکه تعداد بیش از حد این جوانان سبب شده است تا نه تنها نیروی انتظامی در متفرق کردن موتورسواران عاجز بماند بلکه شاهد اجرای نمایش خطرناک موتورسواران  مقابل مأموران نیروی انتظامی نیز باشیم! البته این مسئله دلیل بر نادیده گرفتن زحمات مأموران نیروی انتظامی نیست.

مسوولان همیشه به این جوانان ایراد می گیرند که چرا در خیابان و جاده تک چرخ می زنند، اما هیچ وقت به این فکر کرده اند که یک مکان مناسبی را برای این کار در اختیار جوانان قرار دهند؟

جوانان شهر کردکوی استعداد فراوانی در انجام حرکات نمایشی با موتور دارند، اما هیچ وقت استفاده درستی از این توانایی ها نشده است.

شاید وقت آن رسیده تا مسئولان شهرستان کردکوی برای همیشه فکری به حال این معضل اساسی بکنند و با دست روی دست گذاشتن، زمینه را برای کشته شدن دوباره عزیز جوانان این شهر فراهم نکنند.

مطمئناً با پتانسیلی که موتور سواران جوان کردکوی از خود نشان دادند مسئولان این شهر با ساماندهی واقعی آنها و اختصاص یک پیست مناسب برای این امر می توانند حتی روی جاذبه های توریستی نیز حساب باز کنند و زمینه اشتغال چند نفر را فراهم کنند.

اگر ما و شما و نیروری انتظامی و پلیس راهور بتوانیم نوجوانان و جوانان و شهروندان خود را با فرهنگ موتور سواری و خطرات و پیامدهای آن آشنا سازیم بسیار کار ارزشمندی کرده ایم.
به امید روزی که شاهد شهری زیبا، پاک و عاری از هر گونه رفتار و کردارهای نابهنجار و غیر اجتماعی باشیم.

نویسنده رادکانا: یعقوب محمودی