کودکان مهارت‌های کامپیوتری را زودتر از مهارت‌های زندگی می‌آموزند

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که کامپیوتر و تلویزیون اثرات مخرب بر رشد ذهنی و جسمی کودکان دارند، علاوه بر تشعشات صفحات مانیتور که بر پروسه‌ی رشد فکری خلاقانه‌ی کودکان تأثیر منفی می‌گذارد؛ بسیاری از محتواهای رسانه‌ای به‌خصوص اینترنت، آن‌ها را در عرض محتواهای خشن و جنسی قرار می‌دهد که بلوغ زودرس کودکان از عواقب آن است و از همه مهم‌تر؛ کودکان با صرف ساعات زیادی جلوی صفحات کامپیوتر و تلویزیون از فعالیت‌های اجتماعی غافل می‌مانند بنابراین توانایی تعاملات اجتماعی را کسب نمی‌کنند؛ مهارتی برای زندگی در دنیای واقعی بیشتر به آن نیاز پیدا می‌کنند.

گروه امنیت اینترنتی و آنتی‌ویروس AVG در تازه‌ترین اخبار، نتایج پژوهش‌های خود را در مورد رشد کودکان در عصر دیجیتال، منتشر کردند. در این مطالعات نشان داده‌شده است که فنّاوری و اینترنت، تجربیات کودکی را به طرز چشمگیری تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یکی از مقامات این شرکت به نام جی. آر. اسمیت در وبلاگ خود می‌نویسد: در اوایل دهه‌ی 1990، زمانی که فناوری تازه‌وارد زندگی انسان‌ها شده بود؛ بسیاری از تجربه‌های دوران کودکی هنوز با تجربیات به‌یادماندنی مانند چگونه شنا کردن و یا دوچرخه‌سواری گره‌خورده بود. درست است که بسیاری از ما در خانه، تلویزیون، آتاری و آخرین دستاوردهای نابودکننده‌ی معصومیت کودکی را داشتیم اماهیچ‌کدام از آن‌ها به مخربی تأثیرات اینترنت و کامپیوتر نبودند. این ابزارها به‌سرعت ذهن و روح بچه‌ها را شکل می‌دهند، رایانه بیشتر از همه. درواقع، از یک دهه قبل؛ کودکان شروع به یادگرفتن مهارت‌های کامپیوتری قبل از مهارت‌های زندگی و واقعی کردند.

نتایج مطالعاتی که بر روی 2200 مادر که صاحب فرزندان 2 الی 5 ساله بودند؛ بدین شرح است:

• کودکان بیشتر آموخته‌اند که چگونه بازی‌های کامپیوتری انجام دهند (58%)؛ تا اینکه چگونه شنا (20%) و یا دوچرخه‌سواری (52%) کنند.
• 28% کودکان یاد گرفته‌اند که چگونه با تلفن همراه باکسی تماس بگیرند، اما تنها 20% از آن‌ها می‌دانند که چگونه هنگام خطر، به 911 زنگ بزنند.
• 69% کودکان بین 2 الی 5 سال، یاد گرفته‌اند که چگونه با موس کامپیوتر، کار کنند، اما تنها 11% آن‌ها می‌دانند که چگونه باید بند کفش را گره زد.

وی در ادامه‌ی وبلاگ خود می‌نویسد: کار جالبی است که بسیاری از والدین، چنین مهارت‌های ارزشمندی را به کودکان خود یاد می‌دهند که بدون شک؛ در آینده‌ای نه‌چندان دور به درد آن‌ها خواهد خورد. اکنون؛ بسیاری از کودکان این قدرت رادارند که به اینترنت متصل شده و جهانی را به اتاق کوچک خود بیاورند؛ اما آیا والدین این قدرت را نیز دارند که از فرزندان خود در مقابل خطرات دنیای مجازی محافظت کنند؟

پژوهشگران بر این مسئله تأکیددارند که والدین باید از همان زمان کودکی، به فرزندان خود نحوه‌ی جستجو و فعالیت صحیح و بدون خطر را یاد بدهند؛ همچنین؛ آن‌ها باید نظارت فوق‌العاده‌ای بر فعالیت‌های آنلاین کودکان خود داشته باشند؛اما مهم‌تر از همه، والدین بایستی در کنار آموزش‌های آنلاین، مهارت‌های زندگی واقعی و رویارویی با دنیای واقعی و همچنین مهارت‌های تعاملی را به فرزندانشان یاد بدهند. دوران کودکی، به لحاظ استعدادهای بالقوه‌ی کودکان، دوران طلایی برای یادگیری انواع توانایی‌های واقعی و همچنین چشیدن طعم واقعی زندگی است.