قتل دلخراش کارگر جوان سیجوالی

حوادث ناگوار برای کارگران جوانی که راهی دیگر شهر می شوند تا از روی ناچاری و بدهکاری تن به کارهای سخت و خطرناک بزنند در منطقه کم نیست و از هر روستا شاهد کشته شدن و یا نقص عضو آنان هستیم. مدتی قبل یکی از دانش آموزان دبیرستانهای گنبدکاووس غیبت طولانی داشت و وقتی جویای احوال او شدیم که چرا غیبت کرده است گفت یکی از پسرهای فامیل که در تهران مشغول به کار بوده است در هنگام کار دچار حادثه شده و دو دستش از آرنج قطع شده است و او بالای سر آن نگون بخت در بیمارستان بوده است.
چندین مورد از این گونه حوادث برای جوانان کارگر این منطقه اتفاق افتاده است و کم هم نیستند آنهایی که برای بهبود وضعیت اقتصادی شان به دیگر شهرها رفته اند اما متاسفانه دچار حادثه شده اند و جان خود را از دست داده اند یا دچار نقص عضو گردیده اند.
 

به گزارش گلستان 24، روز دوشنبه هفتم اردیبهشت ماه، خبر ناراحت کننده و تکان دهنده قتل یکی از جوانان روستای سیجوال از توابع شهرستان بندرتورکمن مردم روستا را در بهت و غم عمیقی فرو برد.
جوان مقتول که وحید ایری فرزند عبدی نام داشته و تنها فرزند ذکور خانواده بود ، حدود ۲۲ سال سن داشت و برای کار و امرار معاش راهی شهرستان گرمسار شده بود و در یکی از کشتارگاههای مرغ در حومه آن شهرستان بکار مشغول بکار بود. اما به گفته شاهدان عینی ماجرا در صبحگاه روز دوشنبه ۲/۷/ ۱۳۹۴با یکی از همکاران بلوچ خود به دنبال مشاجره لفظی، بطورفیزیکی درگیر شده و طی این درگیری با ضرب چاقو مجروح میشود، که بعلت عدم رساندن به موقع به بیمارستان و طول کشیدن تشریفات پذیرش بیمارستان قبل از رسیدن به اتاق عمل ، تلف شده و از دنیا میرود.
این اولین بار نیست که حوادث اینچنینی در سطح منطقه رخ میدهد: سال گذشته نیز یکی از جوانان بندرتورکمن که هنوز چند ماهی از ازدواجش نگذشته بود، بخاطر عدم شغل و درآمد مناسب برای تامین معاش خود راهی یکی از شهرستانهای دور شده بود، طی نزاعی به قتل رسید و خانواده ای را داغدار کرد.حدود ۳ سال پیش نیز جوان تازه داماد دیگری که بخاطر عدم داشتن کسب و کار مناسب برای انجام کارهای سنگین راهی شهرستان غریب شده بود ، انگشتانش در دستگاه گیر کرده و قطع شد و در عنفوان جوانی ناقص و معلول شد.
جوانان سختکوش و پاک منطقه که از انجام هیچ کار سخت و طاقت فرسایی هیچ ابایی نداند بعلت نبود موقعیتهای شغلی کافی در منطقه تورکمن صحرا، همواره راهی شهرهای دور و حتی کشورهای همجوار میشوند، که معلوم نیست از لحاظ استانداردهای بهداشتی و سلامتی در چه وضعیتی بسر میبرند.
حال سؤالی که اذهان عموم را مشغول میکند اینست که: چرا به وضعیت بیکاری در منطقه بطور جدی رسیدگی نمیشود تا شاهد حوادث تلخ اینچنینی نباشند و انرژی و نیروهای آنها در مناطق دیگر به اتلاف نرود؟!

آیغیت