دنیای سیاه و سفید من(به مناسبت روزجهانی عصای سفید)
"روز جهانی نابینایان(عصای سفید) گرامی باد." دنیای رنگارنگ ما انسان ها ، آنقدر متنوع پذیر است که گاهی یادمان می رود شکر نعمت هایی را بجا آوریم که شاید حتی نعمت حسابشان نکنیم.
"روز جهانی نابینایان(عصای سفید) گرامی باد."
دنیای رنگارنگ ما انسان ها ، آنقدر متنوع پذیر است که گاهی یادمان می رود شکر نعمت هایی را بجا آوریم که شاید حتی نعمت حسابشان نکنیم.من با تمام توانم امروز می توانم ببینم، می توانم قدم بردارم و می توانم تمامی آنچه را که می خواهم با دوندگی هایم بدست آورم.من گاهی با تمامی توانایاییم آنقدر خود را ناتوان می بینم که از برخی از موفقیت هایی که جایگاهشان را می توانم داشته باشم دور می مانم.
و در اطرافم هم هستند آن ها که در مقابل من قرار دارند و شاید از نعمت هایی همچون بینایی محروم باشند، ولی تواناییهایشان و اعتماد به نفس و از همه مهم تر ایمانشان ثابت کرده که از من محکم ترند و از من توانا تر و قوی تر.
علی اصغر احمدی ساکن گرگان می باشد. 14 سال دارد ولی به دلایل بیماری اوتیسم(گوشه گیری)، در کلاس سوم ابتدایی تحصیل می کند.
او با چشمان بسته اش نشان داده است که می توان ندیدو موفق بود.زیرا با تمامی کم سن و سالی اش در رشته ی نجاری، در کنار پدرش، حرفه ای بسیار دارد.قاری قرآن است و آواز هم کار می کند.
و اما خواهرش نازنین زهرا ، که 6 سال دارد و در مهد کودک روزهای خود را می گذراند.
هر دو مانند کودکان دیگر، عاشق بازی های کودکانه هایشان هستند. و با حس دستانشان در کنار اسباب بازیهایشان اوقات فراغت خود را می گذرانند.
و چقدر زیباست این ارتباط های عاشقانه بین این دستان و با اسباب بازیهایشان.
نازنین زهرا با سن کمش در رشته ی هنری فلوت، استعداد زیادی دارد و تک خوان گروه آوازیست.سفال گری هم می کند.
راستی به دنیای اطرافمان کمی بنگریم؛ هم سن وسال های علی اصغر و نازنین زهرا چه قدر مانند این دو کودک زیبا و هنرمند ، با استعداد هستند...!
ارسال نظر