راه های غلط در عادت‌های پولی فرزندان

تربیت کودکان در جنبه‌های مالی نیز یکی از مهم‌ترین کمک‌هادر آماده‌سازی آن‌هابرای ورود به جامعه است. در این مقاله اشاره‌ای کوتاه می‌شود به 9 روش غلط در آموزش امور مالی در خانواده‌های غربی :

این‌یک داستان قدیمی است: شما به فرزندتان پول‌توجیبی می‌دهید و به او می‌گویید که این را تا پایان هفته باید نگه دارد اما روز بعد بازمی‌گردد و دوباره از شما درخواست پول می‌کند چراکه آن را خرج کرده است. او دوباره درخواست می‌کند و شما دوباره پول را می‌دهید. و این آغاز اشتباه بزرگ است.

1. شما پول را در فروشگاه به او می‌دهید.

برای خرید به فروشگاه می‌روید و فرزندتان با دیدن اجناس گوناگون از شما می‌خواهد که به او پول دهید و در جواب امتناع شما اصرار می‌کند و بازهم اصرار می‌کند و فریاد می‌زند. شما در برابر درخواست‌های او کاملاً ناتوان و تسلیم می‌شوید پول را می‌دهید و این به فرزند شما می‌فهماند که باید اصرار کند و فریاد بزند.

دکتر روان‌شناس دنیس کامینز، عضو انجمن علوم روان‌شناختی می‌گوید: این رفتار شما تنها کج‌خلقی کودکان را تقویت می‌کند زیرا فرزند شما نقطه‌ضعف شمارا یافته است. پس اشتباه نکنید تا آن‌ها سوءاستفاده نکنند. بهترین حرکت: پرت کردن حواس آن‌ها. با آن‌ها بازی کنید: "کی میتونه برام ارزون ترین شامپو یا خمیر دندون پیدا کنه؟" سیاست خود را حفظ کنید و با این بازی به آن‌ها آموزش دهید که تصمیم گرفتن بر اساس توجه به میزان بودجه‌ای است که داریم و نه هوس در خرید اجناس رنگارنگ.

2. شما زمانی با کودکان خود در مورد خرج کردن صحبت می‌کنیم که دیگر بزرگ‌شده است.

تحقیقات دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد که عادات پولی کودکان تا 7 سالگی شکل می‌گیرد. پس برای تنظیم عادات پولی قبل از اینکه او وارد دانشگاه شود و یا قبل از اینکه تبدیل به یک فارغ‌التحصیل بیکاربا بدهکاری شود اقدام کنید.

بهترین کار: با او از سن 3 سالگی درباره‌ی پول صحبت کنید. بر اساس تحقیقات از دانشگاه ویسکانسین مدیسون حتی کودکان قبل از دبستان نیز می‌توانند مفاهیم مالی را مانند تأخیر در برآورده شدن خواسته‌ها یا تصمیم‌گیری را درک کنند.

برای این کار به کودک نوپای خود یک دلار بدهید و وقتی با او برای خرید رفتید به او اجازه دهید که چیزی برای خریدن انتخاب کند. یا وقتی‌که به پارک رفته‌اید و منتظر نوبت تاب‌بازی هستید به او گوشزد کنید که گاهی برای پول‌هایت باید انتخاب کنی چطور خرجشان کنی و صبر کنی تا بتوانی پس‌انداز کنی و چیزی را بخری که لازم داری.

آموزش صبر در ازای خرید بلافاصله برای ارضای میلشان، خود  پایه و اساس پس‌انداز است.

3.  همه‌ی کارها را خودتان انجام می‌دهید.

شما هر چیزی را که کودک می‌خواهد می‌خرید و این به کودک کارآفرینی و خلاقیت را آموزش نمی‌دهد.

بهترین کار: شما برای آموزش موقعیت‌های اقتصادی به فرزندانتان می‌توانید خلاقانه‌تر عمل کنید. آرین بیهر می‌گوید شما حتی می‌توانید در ازای کار خود به کودکتان اجازه دهید تا شمارا اجاره کند و او را کمک کنید تا تصمیم بگیرد که کاری که شما برایش انجام داده‌اید چقدر ارزش داشته است.

برای مثال اگر درست کردن یک لیوان لیموناد 5 سنت هزینه دارد 3 سنت برای مواد موردنیاز، 1 سنت برای ترکیب و درست کردن و 1 سنت برای فروختن، حال فرزند شما این حق انتخاب را دارد که کدام کار را انجام دهد یا برای درست کردن لیموناد شمارا اجاره کند تا هزینه‌هایش بالا رود.

4. پرداخت پول درازای کارهای اساسی خانه.

این اشتباه است که در ازای کارهای عادی خانه به فرزندتان پولی پرداخت کنید. دادن پول نباید در ازای انجام وظایف معمولی فرزندتان باشد. آیا شما واقعاً تحمل می‌کنید که کودک شما برای هر بار مرتب کردن تخت خود از شما پول بخواهد؟

بهترین کار: به‌جای دادن پول به ازای انجام کار روزانه ، هر هفته در ازای هرسال سن کودکتان به او 50 سنت تا یک دلار بدهید. مثلاً کودک ده‌ساله‌ی شما می‌تواند هر هفته 5 تا ده دلار پول‌توجیبی دریافت کند. پول اضافی را تنها در ازای کارهایی چون کمک‌درسی به خواهر یا برادر کوچک‌تر یا کمک به مادر در شستن رخت‌ها به کودک بدهید.

و یادتان باشد که شکاف جنسیتی ایجاد نکنید. تحقیقات نشان می‌دهد که والدین به 67% از فرزند پسر خود پول‌توجیبی می‌دهند و این در حالی ست که تنها به 59% از دختران می‌دهند. پس مطمئن شوید که پولی را که برای دختر و پسرتان هزینه می‌کنید واقعاً قابل‌مقایسه باهم باشد.

5. شما از کودک خود در برابر یک مصرف‌کننده ناراضی شدن محافظت می‌کنید

چرا این عمل خطایی ست؟ بعد از دیدن فیلم فروزن "یخ‌زده" دختر 6 ساله‌ی دوستی درخواست خریدن عروسک السا را داشت و سرانجام آن را به دست آورد اما وقتی دید گوشه‌ی لباس او پاره است تبدیل به یک ویرانگر شد!

بیشتر والدین در چنین موقعیتی برای کودک خود عروسک جدیدی می‌خرند اما این اشتباه است.

یکی از چیزهایی که کودک باید بیاموزد این است که زندگی هیچ‌وقت باب مراد ما نمی‌چرخد! اگر شما عروسک را جایگزین کنید کودک هرگز نمی‌آموزد که روی پاهای خود بایستد و یا به این فکر کند که چقدر سخت می‌شود پول درآورد.کار درست این است که فردای روزی که متوجه این ایراد شدید همراه فرزندتان به همان فروشگاه بروید. در مسیر رفتن از اهمیت داشتن رسید برای او بگویید و به او یاد دهید تا چگونه بتواند محترمانه از فروشنده درخواست کند تا عروسک را تعویض کند.

گرچه این کار از شما زمان و انرژی زیادی می‌گیرد اما در عوض کودک شما نه‌تنها می‌آموزد که چگونه صحبت کندو خواسته‌اش را بیان کند، بلکه می‌تواند تبدیل به یک خریدار زرنگ و دانا شود.

6. شما کودک خود را به‌صرفه‌جویی تشویق می‌کنید اما به او اجازه نمی‌دهید پاداشی دریافت کند

مادری را می‌شناسم که برای بازی‌های ویدئویی پسرش قانونی نگذاشته است تا او را برای مطالعه تشویق کند. اما پسر اصرار دارد Nintendo 3DS بازی کند و برای این کار پول‌هایش را پس‌انداز می‌کند.

پس یک معامله‌ای روی‌ می‌دهد: اگر او قبول کند که یک ساعت در روز در پایان هفته بازی کند، دوستم – مادر- به او نیمی از 170 دلار سیستم بازی پرداخت کند اگر او بقیه را بتواند ذخیره کند. مطمئناً بعد از پنج ماه او 85 دلار مورد نیز خود را ذخیره کرده است. صرفه‌جویی برای هدف، به او این مسئولیت را می‌دهد که پول خود را داشته باشد و فرصتی برای انتخاب وسایل موردنیازش داشته و صبر و شکیبایی لازم برای ذخیره‌سازی پول‌هایش را دارد که این آغاز راه پس‌انداز کردن در تمام طول زندگی‌اش می‌شود.

7. به کودک خود اجازه می‌دهید که از کارت اعتباری شما استفاده کند.

چرا این کار اشتباه است؟ بر اساس نظرسنجی اخیر CreditCards.com بیش از نیمی از جوانان برای پرداخت حتی 5 دلار هم از کارت اعتباری استفاده می‌کنند. آن‌ها به راحتی و بدون توجه به میزان پول با کارت اعتباری خرید می‌کنند.

کار بهتر: به بچه‌ها پول نقد را برای این بدهید تا تجربه کنند سختی‌های نبود پول را.

این عمل بسیار مؤثر است. یک‌بار به دختر نوجوانم پول نقد برای خرید دادم و اثر کرد: وقتی خریدهای او 8 دلار بالاتر از موجودی کیف پولش رسید دیگر هیچ جای کمکی برای جبران این کمبود پول نبود، پس او تصمیم گرفت که یک بلوز را کنار بگذارد.پس برای دادن کارت اعتباری به فرزندتان تا سال اول کالج صبر کنید. و مطمئن شوید که این درس مهم را به او داده‌اید: تو باید فقط آن چیزی را برداری که توانایی خریدش را داری.

8. برای پرداخت پول کالج صحبتی نمی‌کنید.

شاید برای والدین سخت باشد اما در مورد کالج  باید از زمانی صحبت کرد که فرزند در کلاس نهم است. و نیاز به گفتگوی جدی دارد در این گفتگو چند نکته را باید پاسخ گوید: چقدر شما همکاری خواهید کرد؟ فرزندتان چقدر می‌خواهد وام بگیرد؟  این گفتگو باید مثبت نگرانه باش دو به همه‌ی انتخاب‌های مهم توجه کنید.

9. شما از کارتان گله می‌کنید

چرا غلط است؟ چون وقتی مقابل فرزندتان از روز افتضاحی که بسر آوردید ناله می‌کنید شاید احساسات خود را بیان می‌کنید و سبک می‌شوید ولی برای کودکتان تصویری منفی از کار و شغل را ارائه می‌دهید.

تحقیقات دانشگاه میشیگان نشان می‌دهد که احساسات پدر و مادر در مورد شغلشان نقش مهمی را برای کودکانشان بازی می‌کند که به کار چگونه نگاه می‌کنند. یادتان باشد کودک همانند اسفنجی ست که همه‌چیز را به خود جذب می‌کند.

حرکت بهتر: توجه کنید که چطور در مورد کارتان صحبت می‌کنید. حتی اگر کارتان را دوست ندارید آن را اظهار نکنید. برای کودکان این مهم است که والدین آن‌ها به کار بها می‌دهند و با چالش‌های محل کار مقابله می‌کنند، درست مثل خودشان که در مدرسه نیز مشکلاتی دارند.

پس اگر می‌توانید کارتان را عوض کنید باکاری که واقعاً دوستش دارید، یا یک‌چیز خوب در این کار حال حاضرتان پیدا کنید