قاچاق انسان به‌صورت هولناکی در سراسر جهان رایج است

بر اساس گزارش سازمانی بین‌المللی کار اجباری در سال 2012، از هر 1000 نفر، 3 نفر در جهان برای کار اجباری گرفته می‌شوند، یعنی نزدیک به 21 میلیون نفر؛ و از این تعداد یک و نیم میلیون نفر آن از آمریکای شمالی می‌باشند. جایی که این جرم به دو علت اساسی انجام می‌گیرد: سو استفاده‌ی جنسی و کار اجباری.

معیارهای کاری ضعیف در صنعت رستوران و کارگران خانگی، شرایط قاچاق انسان را مهیا می‌کند.

به گزارش گلستان 24: عاقبت بسیاری از قربانیان این جرم در ایالات‌متحده به کار اجباری در رستوران‌ها و خانه‌ها ختم می‌گردد. استاد حقوق دانشگاه کالیفرنیا، جنیفر چاکون، دلیل اصلی شکست تلاش‌ها برای جلوگیری از این مشکل را در حمایت ناکافی از کارگران، به‌خصوص مهاجران فاقد اجازه‌نامه‌ی کار می‌باشند.

اتحادیه‌ی مرکز فرصت‌های رستورانی (ROC Unite)؛ به دو سیاست‌گذاری غلط در این راستا اشاره می‌کند: اول، حقوق حداقلی مبنی بر انعام کارگران و دوم مرخصی‌های بدون حقوق در زمان بیماری آنان. در یک بررسی در سال 2011

قاچاق انسان

نشان می‌داد که 87.7% کارگران در سراسر ایالت، برای مرخصی‌های حاصل از بیماری حقوقی دریافت نمی‌کنند و همچنین نیمی از کارگران تجربه‌ی اضافه‌کار اجباری خارج از محدوده‌ی زمانی خود را داشته‌اند. «صنعت رستوران، دارای بالاترین میزان آزار جنسی در ایالات‌متحده است.» مسئول این اتحادیه اذعان می‌دارد که این خشونت‌ها هم در مورد مهاجرین و هم در مورد افراد ربوده‌شده، بدون هیچ حقوق کارگری اعمال می‌شود و در بسیاری از موارد آزارهای جنسی منجر به تجاوزات جنسی می‌گردد.

در مورد کارگران خانگی نیز وضعیت مشابهی وجود دارد. بر طبق گزارشی، اکثر دو میلیون کارگر خانگی ایالات‌متحده، زنان هستند، در نژادها و رنگ‌های مختلف. "آن‌ها کارگران مهاجری هستند که از کشورهای دیگر به اینجا می‌آیند تا با سایر کارمندان، در شرایط یکسان (حقوق ثابت، جایی برای زندگی و یک‌خانه‌ی معقول) کار کنند، اما درنهایت، در شرایطی مانند برده‌ها، مجبور به کارگری می‌شوند."

سیاست‌گذاری آمریکا درزمینه­ی مهاجرین، مشکلات قاچاق آدم‌ها را تشدید می‌کند.

بعد از افشا شدن خشونت‌های یکی از رستوران‌های نیو اورلئانز، کارگران؛ اتحادیه‌ای به نام اتحادیه‌ی ملی کارگران میهمان تشکیل دادند تا کارگران را سازمان‌دهی و از حقوق آنان حمایت کنند. کارگران کشاورزی با مشکلات جدی سلامتی و امنیتی مواجه هستند و این مشکلات به‌قدری زیاد است که نیازمند کمک‌های ضروری هستند.

دنیس برنان، استاد دانشگاه، در کتاب خود در این مورد چنین می‌نویسد: برخلاف ادعای اینکه "برده‌داری عصر مدرن"، در اطراف ما است، برده‌داری نیست که در اطراف ما است بلکه، واقعیت این است که سیاست‌گذاری‌های پر از اشکال، باعث می‌شود که مهاجرین ناچار به کار اجباری در شرایط پست شوند. این است که در جامعه‌ی ما فراوان است. بسیاری از کارگران مورد سو استفاده قرار نمی‌گیرند، قاچاق هم نمی‌شوند؛ اما در شرایط نکبت باری کارگری می‌کنند. آن‌ها در نوعی برزخ کاری هستند؛ و هیچ تسهیلاتی دریافت نمی‌کنند و هیچ حمایتی از آنان نمی‌شود. شرایط فعلی مهاجرین، مبارزه با قاچاق انسان را غیرممکن می‌کند.

بحث در مورد کارهای جنسی سردرگم کننده است.

بر اساس گزارش‌ها، یکی از اصلی‌ترین دلایل ربودن انسان‌ها، بهره‌برداری جنسی از آنان است؛ اما چگونه می‌توان از این قربانیان محافظت کرد؟ این سؤال یکی مهم‌ترین موضوعات بحث در ایالات‌متحده است. حامیان کارگران جنسی معتقدند که آن‌ها باید عضو انجمن‌های ضد-قاچاق بشوند تا به این طریق شناسایی‌شده و مود حمایت قرار گیرند. سازمان‌هایی مانند Sex Workers Project؛ این سازمان، یکی از اولین‌هایی بوده که از نجات‌یافتگان حمایت می‌کرد و تنها ارگانی در ایالت متحده است که هم با کارگران جنسی و هم قربانیان ربوده‌شده همکاری می‌کند. شعار آنان این است: توسعه‌ی قوانین مشتری محور و خدمات اجتماعی برای افرادی که درگیر کارهای جنسی (فاحشه گری) شده‌اند، بدون توجه بااینکه آیا با انتخاب خود و یا اجبار درگیر این مشکل شده‌اند.

ما به برنامه‌ها و حمایت‌های بهتری برای نجات‌یافتگان قاچاق انسان نیازمندیم.

علیرغم آنکه ایالات‌متحده قادر است سالیانه 5000 ویزای قاچاق صادر کند، بااین‌حال در سال‌های اخیر، تنها بخش کوچکی از این ویزاها صادر می‌گردد، این یعنی، به دست آوردن این ویزاها بسیار مشکل است حتی اگر قربانی در شرایط حاد و بحرانی باشد. این نیز به معنی آن است که نه هیچ کمکی به قربانی می‌شود و نه این جرم عواقب و تبعاتی برای مجرم دارد. نیشا واریا، حامی حقوق زنان می‌گوید: «متأسفانه، با قربانیان کار اجباری نیز مانند مجرمین برخورد می‌شود.» وی معتقد است که باید تلاش‌های مضاعفی برای شناسایی این افراد و همین‌طور، از دوباره قربانی کردن آنان در طول روند کارهای مهاجرت و همین‌طور دادرسی‌های کیفری اجتناب کرد