خطر مرگ در کمین دانشجویان پیام نور گرگان

به گزارش گلستان 24، استان گلستان به دلیل دارا بودن سرعت ملموس در توسعۀ فرهنگی و تاسیس دانشگاههای گوناگون، از جمله استان هایی است که قابلیت ادامۀ تحصیل برای جوانان در بیشتر رشته های تحصیلی آموزش عالی در شهرهای مختلف آن به ویژه در مرکز استان، میسور بوده و کمتر کسی را می توان یافت که برای ادامۀ تحصیل مجبور به ترک استان شود، مگر آنکه ادامۀ تحصیل، در رشته هایی مد نظر متقاضیان باشد که فقط در کلان شهرها دایر باشد.

ساختمان جدید دانشگاه پیام نور گرگان واقع در ورودی غربی شهرگرگان، که اتفاقا همسایۀ دیوار به دیوار ستاد فرماندهی انتظامی استان است، در سال 1387 به بهره برداری رسیده و  در حال حاضر با پذیرش حدود  4هزار و 700 دانشجو در سال، از دانشگاههای پر رفت و آمد مرکز استان محسوب می شود.

نکتۀ مد نظر نگارنده که به دور از اغراق، دغدغۀ چند سالۀ بسیاری از دانشجویان این واحد دانشگاهی به ویژه بانوان مشغول به تحصیل در آن به شمار می رود، موضوع مغفول مانده ای است که بنا بر اذعان ناظران و بر اساس یک تحقیق دلسوزانۀ میدانی، بارها و بارها خیل عظیمی از دانشجویان را تا آستانۀ حوادث سهمگین و حتی مرگ پیش برده است.

برای دسترسی و یا رجعت از نقطه ای که دانشگاه پیام نور در آن واقع شده است، صرف نظر از آنکه دانشجویان از داخل شهر گرگان و یا غرب استان به دانشگاه مراجعه نمایند، باید خطرات ناشی از سرعت زیاد ماشینهای عبوری از اتوبان را که با وجود نزدیک شدن به پل فتحه باغ و قرار گرفتن در ورودی شهر همچنان از آن کاسته نمی شود، به جان خریده و با ترس و لرز و گاها برآوردن فریادهای ناخواسته، از عرض خیابان عبور کنند که این موضوع، آزردگی خاطر بسیاری از شهروندان و حتی مراجعین به ستاد فرماندهی انتظامی را نیز سبب شده است و البته رانندگان نیز باید به سختی و با تحمل استرس فراوان، موانع انسانی موجود در نقطۀ مورد نظر را با مهارت مثال زدنی پشت سر بگذارند.

قدری کنکاش و نشستن پای درد دل های دانشجویان، ما را به سوی این حقیقت تلخ رهنمون می شود که اکثر آنها این نگرانی و دغدغه را در مراحل مختلف به مسئولان دانشگاه منتقل کرده و خواستار رفع معضلی شده اند که بدون کمترین اغماض، مستقیما جان آنها را هدف قرار داده است، اما با وجود قول های مشمئز کنندۀ تکراری و کذایی، در صحنۀ عمل هیچ تدبیری صورت نگرفته و همچنان مرگ در کمین دانشجویان نشسته است.

هر ساله نیروی انتظامی جمهوری اسلامی با اجرای طرحهای مختلف و صرف هزینه های سنگین در صدد آن است که از آمار تلفات ناشی از تصادفات رانندگی و میزان صدمات انسانی حاصل از آن بکاهد، اما نسبت به خطراتی که در چند سال اخیر، درست در بیخ گوش آنان، جان صدها دانشجو و شهروند گلستانی را تهدید می کند، بی تفاوت است.

 شهرداری گرگان هم که احتمالا، احداث پُل یا زیر گذر عابر پیاده در آن نقطه از شهر، شاید از طرحهای فانتزی و رمانتیک و چشمگیر محسوب نشده و بَه بَه و چَه چَه اذهان عمومی و بهره برداری تبلیغاتی را به همراه ندارد، تا کنون کمترین توجهی به آن نداشته و جایگاهی در تصمیمات خود برای آن متصور نشده است که البته از سوء مدیریت و فقدان روحیۀ مسئولانه نزد مدیران دانشگاه پیام نور، که مسئول اصلی حفظ جان دانشجویان هستند، هم نباید به سادگی چشم پوشی کرد.

مخاطب اصلی نگارنده، مسئولان دانشگاه، شهرداری و نیروی انتظامی هستند.

صاحب منصبان محترم! امروز آرام است ... اما دیر یا زود حادثه ای تلخ  که جزء لاینفک حوزۀ رانندگی در اجتماعات انسانی است، این معضل چند ساله را در کانون توجهات مردم و رسانه ها قرار داده و همۀ شما را پای میز محاکمۀ افکار عمومی خواهد کشاند.

بیایید به علاج واقعه، قبل از وقوع اندیشیده  و با پیگیری مجدانه و بی ریا، - حتی اگر زحماتتان رسانه ای نشود -  به دغدغۀ چند سالۀ دانشجویان پایان دهید  و عکس یادگاری خدمات نیکتان را قبل از آنکه جان انسانی گرفته شود، در کنار چهره های با طراوت و شاداب و سر شار از رضایت دانشجویان بیاندازید، نه زبانم لال در کنار تابوت یک شهروند بی گناه.

 فراموش نکنید، لذتی که با شاداب نمودن چهره های شهروندان و جلوگیری از مرگ یک انسان پدید می آید، هیچ گاه در گرفتن ژست های مسئولانه و ابراز همدردی با بازماندگان، در لحظات ناگوار پس از مرگ نمایان نخواهد شد.

اسماعیل البرزی - عدالت خواهان گلستان