جنگ ۸ ساله یا دفاع مقدس

به گزارش گلستان ۲۴؛ مجتبی لشکربلوکی کارشناس تعلیم و تربیت، طی یادداشتی نوشت: صَدّام حُسین عبد المجید تِکریتی به وسیله یک کودتای نرم در رده‌های بالای دولت ، ارتشبد احمد حسن البکر که رئیس جمهور وقت عراق بود را کنار زده و به‌طور رسمی رئیس‌جمهور عراق گردد .

صدام و رئیس جمهور قبل خود هر دو عضو حزب بعث بودند که مبانی نظری این حزب بر پان‌عربیسم ، نوسازی اقتصادی و سوسیالیسم استوار بود.

صدام خود را یک رهبر انقلابی سکولار و نوگرای اجتماعی می دانست و با شیعیان که اکثریت جمعیت عراق را تشکیل می دادند و کردها که سنی بودند اما عرب نبودند رابطه خوبی نداشت .

روزنامهٔ نیویورک تایمز او را یکی از بی‌رحم‌ترین حاکمان خودکامه در تاریخ معاصر توصیف کرده‌است.

پس پیروزی انقلاب اسلامی ، اختلافات ایران و عراق بر سر محدوده مرزی شدت گرفت.

یک طرف آن کشور انقلابی ایران و طرف دیگر دو قطب قدرت جهانی آن زمان یعنی اتحاد جماهیر شوروی با تفکرات کمونیستی و ایالات متحده آمریکا با تفکرات لیبرال دموکراسی که هر دو ملحد ، ضد دین و اومانیستی بود ، قرار گرفته بودند.

به عبارت دیگر ، انگیزه آغازگران جنگ علیه انقلاب اسلامی ، ترکیبی از دو انگیزه منطقه‌ای ( عدم قبول خط تالبوت رود اروند توسط صدام ) و جهانی ( در نطفه خفه کردن حرف از دین الهی در حکومت و حکمرانی و تبدیل جامعه جهانی به دنیای کاملاً سکولار ) بود.

نظام شکل گرفته در ایران پس از انقلاب ، اسلامی و احکام آن بر گرفته از فقه جعفری می باشد ، این نوع جهان بینی جنگ را جایز نمی داند ولی دفاع را با شرایطی مشروع می داند .

استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب انسان در اسلام و در کتاب مجموعه آثار شهید مطهری در جلد ۲۰ آن به این نکته اشاره دارد و می فرماید :

« جنگ آنوقت مشروع است که انسان ، چه به عنوان یک فرد و چه به عنوان یک قوم و ملت ، بخواهد از خودش و از حیات خودش دفاع کند. 

پس اگر یک قومی یا یک ملتی حیاتش از ناحیه دیگری در معرض خطر قرار گرفت اینجا دفاع از حیات امری است مشروع .

... لهذا گفتیم آن نظری که بعضی مسیحیان می گویند ، دین باید طرفدار صلح باشد نه طرفدار جنگ ، و جنگ مطلقاً بد است و صلح مطلقاً خوب است ، حرف بی موردی است.

 جنگی که به عنوان دفاع باشد نه تنها بد نیست بسیار هم خوب است و جزء ضرورتهای حیات بشر است‌ ( استناد به آیه های بقره ۲۵۱ و حج ۴۰ می نماید ) »

بر همین اساس هنگامی که رژیم بعث عراق به خاک کشور تجاوز می کند ، ولی فقیه زمان حکم جهاد و دفاع در برابر دشمن متجاوز را می دهد و عاشقان اسلام و ایران از سراسر کشور به مقابله با آنان می پردازند .

دفاعی مقدس که ۸ سال به طول می انجامد و منجر به پیروزی جبهه حق و گسترش ( صدور ) انقلاب اسلامی در جهان می گردد و یک وجب از خاک کشور به دست دشمن نمی افتد.

این در حالی بود که بسیاری از قسمت های خاک ایران در جنگ ها و قراردادهای ننگین با بی لیاقتی حاکمان وقت از کشور جدا شده بود ، قراداد هایی همچون :

قرارداد ننگین گلستان در سال ۱۸۱۳م

قرارداد ننگین ترکمنچای در سال ۱۸۲۸م

 معاهده پاریس در سال ۱۸۵۷م

جدایی  ترکمنستان، ازبکستان و قرقیزستان در سال۱۸۸۳م

قرارداد ننگین حکمیت « ژنرال اسمیت » در دو مرحله که آخرین آن  در سال ۱۹۰۵ م

جدایی مجمع الجزایر بحرین با ۳۳ جزیره ارزشمند در سال ۱۳۵۰ ش

جدایی بندر فیروزه در شرق دریای مازندران ، چندی قبل از انقلاب.

حال ارزش اعتقاد عملی به مکتب اسلام ناب محمدی(ص) ، رهبری ولی فقیه و ملتی که پای ارزش ها و عهدی که بسته بودند ایستادند می فهمیم ، ملتی که امام امت در وصف آنان فرمود :

" من با جرات مدعی هستم که ملت ایران و توده میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله(ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین(ع) هستند. " ( صحیفه امام جد ۲۱) 

همانطور که بیان شد ، اسلام جنگ را مجاز نمی داند اما دفاع در مقابل متجاوز برای حفظ دین ، خاک ، مال و ناموس را مشروع و آن را مقدس می داند ، لذا در ادبیات جنگ ما بین عراق ( دو ابر قدرت شرق و غرب آن زمان) با جمهوری اسلامی ایران ما از ادبیات دفاع که دفاعی مقدس است ، استفاده می کنیم ، همان دفاع مقدسی که قدرت انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران را جهانیان شناساند و باعث آن شد که دیگر تا به امروز کسی در مخیله خود هوای حمله به ایران اسلامی را نکند .