روزی که ساپورت برای ما ارزش بود

یاد شهدا بخیر… یاد غواصان شهید کشورمان بخیر… یاد اروندکنار و کارون پر خروش بخیر .. روزی بر روی کارون، قایق های شناسایی به سمت مواضع دشمن می رفتند و غواصان را به داخل کارون پرخروش می انداختند تا با دل دریایی شان مواضع دشمن سر تا پا مسلح را شناسایی کنند. غواصانی که ساپورت های غواصی را می پوشیدند اما نه برای خودنمایی و چشم چرانی!!! بلکه برای دفاع از غیرت و ناموس ملت… برای آنکه لحظه ای چشم نامحرم به ناموس ایران نیفتد…  آن روزها شاید همین ساپورت غواصی را با هزینه گزافی به دست می آوردیم اما امروز ساپورت ارزان تر از هر چیز بی ارزشی شده است تا در دسترس همه اقشار جامعه قرار بگیرد…

روزی ساپورت برای غواصان کشورمان ارزش داشت تا بپوشند و مواضع میهن مان را حفظ کنند اما اکنون غرب ارزش ساپورت را به بهای اندک آورده است تا باز همانند دوران 8 ساله جنگ مبارزه خود را، این بار در لباس خودی ادامه دهد… امروز زنان جامعه ی ما ساپورت می پوشند تا منافع کشورمان حفظ نگردد!!! و از غرور جوان ایرانی دفاع نکنند!!! و حریم ولایت را به باد دهند… و چشم های هیز مردان بی غیرت را به سوی خودشان جلب کنند… تا لحظه ای به خودنمایی و جلوه گری خودشان بنازند…

نسل جوانی که امروزه ساپورت را به پوشش اسلامی ترجیح می دهند آیا با خود فکرده اند که در محشر چگونه می خواهند جواب گوی شهدا باشند؟؟ اگر از این دست شهدا را ندیده اند می توانند به اروندکنار و کارون بروند و لباس غواصی بپوشند و دل به دریا بزنند و زیر موج های کارون خروشان بدن هایی را ببینند که ساپورت های غواصی شان تیر خورده و پاره پاره گشته و هنوز هم باقی است… روزی جوانان این کشور ساپورت غواصی می پوشیدند تا دفاع از ناموس را به نمایش بگذارند اما امروز زنان بی حجاب ساپورت می پوشند تا حراج ناموس را به رخ بکشند و بگویند تن فروشی ارزان است.