آقای وزیر ! چشمت روشن/ نوزاد ناخَلَف را قبل از تولد سِقط کنید
ین روزها در بیمارستان صیاد شیرازی گرگان بیش از ۱۶۰ نفر از پرسنل خدوم، بی ادعا و بی دفاعِ روزمزد تلاش می کنند تا با توکل بر لطف خداوند درد جسمانی از تن رنجور بیماران بزدایند اما عده ای مدیر بی درد و بی تدبیر، عِداد معوقات حقوق پرسنل روز مزد را از مرز ۵ ماه گذرانده اند
به گزارش گلستان24، ماه هاست که قوت غالب عده ای از همشهریانمان به جای آب و غذا شده است آب و .... هوا
مردها خجل از روی زن و فرزند، دست به دعایند که نکند زبانم لال، همسر طلب پول و طلا و لباس و مسافرت خارج که بماند ، طلب میوه و گوشت و شام شاعرانه رستوران های لوکس و فست فود های جاده ناهار خوران کند و یا حتی دوباره زبانم لال نکند فرزند بهانه گیری کند که کاپشن نو میخواهد و پدر از دردِ نداری و درماندگی مثل شمع آب شود.
نقش اول آن سوی قصه تلخ ما ، زنان و دخترانی هستند که با هزاران نذر و نیاز و تحمل نگاه های سرد و گاهاً بی ملاحظه، لباس خدمت به تن کرده اند و روز و شب را به هم پیوند زده اند تا بشوند مرهم درد هزاران بیمار درد مندی که به نیت التیام آلام به شفا خانه پناه آورده اند غافل از آنکه در این شفاخانه، صاحبخانه از بیمار درد مند تر است .
این روزها در بیمارستان صیاد شیرازی گرگان بیش از ۱۶۰ نفر از پرسنل خدوم، بی ادعا و بی دفاعِ روزمزد تلاش می کنند تا با توکل بر لطف خداوند درد جسمانی از تن رنجور بیماران بزدایند اما عده ای مدیر بی درد و بی تدبیر، عِداد معوقات حقوق پرسنل روز مزد را از مرز ۵ ماه گذرانده اند تا شرزه های خشمناک بی مهری و سوء مدیریت، درد روانی را بر پیکر آنان ماندگار کند.
آری ، حدود ۱۶۹ نفر از پرسنل روزمزد بیمارستان صیاد شیرازی گرگان بیش از ۵ ماه است که حقوق دریافت نکرده اند. این زحمتکشان در تار و پود حوزه های اداری و پشتیبانی بیمارستان در هم تنیده شدند و به زبان ساده تر می توان اینگونه تعبیر کرد که بار سنگین ماموریت های غیر تخصصی درمان بر دوش آنهاست.
فاجعه سوء مدیریت مدیران ناکارآمد زمانی رنگ استثمار و بهره کشی نا عادلانه به خود می گیرد که فاش شود، غالب این نیروها حدود ۵ سال به صورت دستی و فاقد فیش حقوقی دستمزد خود را دریافت می کنند و فاجعه بار تر آنکه اصلا بیمه هم نشده اند و هر از گاهی نیز که آهی از سَرِ درد از آنان به هوا بر می خیزد ، احتمالا با تهدید به اخراج و کابوس کُشنده ای به نام بیکاری مواجه می شوند.
آخر، جوانمردی کجاست ؟ آیا در بیمارستان مُرد؟ پس ابو عبدالله بن جعفر بن محمد بن حکیم بن عبدالرحمن بن آدم رودکی سمرقندی در قرن سوم چه می سرود؟ : " مردی نَبُوَد فتاده را پای را پای زدن ، گر دست فتاده را بگیری مردی "
یعنی این شعر هم فراموش شد؟
یا آنکه رودکی خزعبلات سروده است؟
نام این رفتار را چه می توان گذاشت ؟
آیا جز این است که از آن به ظلم و بی عدالتی و استقرار سیستم ارباب و رعیتی تعبیر شود ؟
آیا نمی توان اینگونه پنداشت که رئیس دانشگاه علوم پزشکی گلستان آنقدر سرگرم دست و پا زدن برای نجات و مانایی خود است که فریاد مدد خواهی این همه انسان بی دفاع که در حال غرق شدن در دریای مشکلات مادی و سر خوردگی اجتماعی هستند را نمی شنود؟
آیا نمی توان اینگونه تعبیر کرد که برخی از مدیران نالایق و ناکارآمد توان رسیدگی به امورات مجموعه های تحت فرمان خود را ندارند و نیاز شدید به پوست اندازی در برخی حوزه های مدیریتی احساس می شود؟
یا نکند که بیمارستان صیاد با سیستم جزیره ای اداره می شود و در نقشه قلمرو مدیریتی دانشگاه علوم پزشکی گلستان تعریف نمی شود؟
سخن کوتاه، نگارنده و صاحبان درد را امیدی به تدبیر و درایت مدیران صیاد و دانشگاه علوم پزشکی گلستان برای درمان درد در خانه نیست که اگر بود نطفه ی این فاجعه عظیم در رَحِمِ شفاخانه صیاد بسته نمی شد.
شایسته است به دلیل حجم وسیع و غیر قابل کتمان این فاجعه نامیمون اداری در بیخ گوش مسئولان گلستان، نماینده ولی فقیه، استاندار گلستان و وزیر بهداشت آستین همت برای دفاع از مظلوم بالا بزنند و قبل از آنکه جنین سوء مدیریت در قامت نوزادی ناخَلَف به نام بحران در بیمارستان صیاد متولد شود در راستای سِقط آن اقدام کنند.
منبع : عدالت خواهان
ارسال نظر