جانباز و شاهد عینی واقعه 12 دی شهرستان گالیکش:

جانباز و شاهد عینی واقعه ۱۲ دی می گوید: پاسگاه سنگر بندی شده بود وسربازان برای عملیات تفنگ به دست آماده بودند، ما از سوی حاج آقای ابراهیمی فر دعوت به آرامش شده بودیم، و قصد درگیری نداشتیم.

سربازان ژاندارمری آماده تیر اندازی بودند / ۱۲ دی یک جریان مردمی در مقابل ظلم بود

به گزارش گلستان24، وی با تشریح کامل واقعه ۱۲ دی می گوید: در آن روزها من حدودا ۱۷ سال سن داشتم و در مدرسه درس می خواندم که به همراه ۴ تن از دوستانم در زنگ دوم مدرسه خدمات گنبد(مدرسه خدمات گنبد در پشت فرمانداری سابق قرار داشت) برای اطلاع از برنامه های تظاهرات و همراهی با جریان مردم به حوزه منتظریه رفتیم .در آنجا متوجه شدیم روز گذشته عده ای ارازل و اوباش چماق به دست و شاه دوست به مردم گالیکش حمله کرده اند و امروز قرار است با برنامه و سازماندهی شده دوباره به بانکها، مغازه ها و مردم حمله کنند.

وی در ادامه می افزاید: شیخ علی اکبر ابراهیمی فر(موسس حوزه علمیه منتظریه) در جمع حدود ۵۰ نفر از جوانان انقلابی گفت: هر کس امکان تهیه وسیله نقلیه برایش میسر است ساعت ۲ برنامه ریزی کند تا برای دفاع از مردم گالیکش راه بیفتیم.

این جانباز واقعه ۱۲ دی با بیان این مطلب که مردم در سه نقطه جمع شدند تا به سمت گالیکش حرکت کنند،اظهار می کند: یک گروه از جوانان انقلابی با تجمع در مسجد صاحب الزمان(عج) ترک آباد ،شیخ علی اکبر با عده ای مردم نیز در حوزه منتظر بودند تا بازاری ها به آنها ملحق شده و راه بیفتند، نقطه تجمع دیگر در شهر نیز جمعی از مردم در خیابان شریعتی ند که من نیز همراه آنان بودم و بالاخره ساعت ۴ به سمت گالیکش راه افتادیم.

وی در ادامه می افزاید: پاسگاه ژاندارمری(روبروی جاده میرزا پانگ، ۵۰۰ متر قبل از گالیکش ) مسیر را بسته بودند تا مردم وارد شهر نشوند، از آن طرف هم گروه حاج آقای ابراهیمی فر به سمت گنبد می آمد که در جلوی پاسگاه با هم دیگر تلاقی پیدا کردیم.

حسینی معتقد است که سربازان ژاندارمری سنگر بندی کرده بودند و همه از قبل با تفنگ های خود آماده بودند تا عملیات را شروع کنند.

شاهد عینی واقعه ۱۲ دی با اشاره به سخنان حاج شیخ علی اکبر ابراهیمی فر با استوار ژاندامری، تصریح می کند: وقتی حاج آقا ابراهیمی فر را ار روبرو دیدم به سمتش رفتم، او داشت با مامور ژاندامری صحبت می کرد و می گفت:“ما با شما کاری نداریم، پس به مردم آسیب نرسانید”ناگهان مامور ژاندامری با قنداق تفنگ به حاج اقای ابراهیمی ضربه زد و روی زمین افتاد، من هم در این میان تفنگ استوار را گرفتم.

حسینی ادامه می دهد: در همین حین سرباز دیگری که در همان نزدیکی بود به سرم ضربه زد و روی زمین در کنار حاج اقای ابراهیمی فر افتادم، حاج آقا به من گفت: “به بچه ها بگویید پراکنده شوند تا آسیبی به آنها وارد نشود” و من هم فریاد می زدم:” فرار کنید به سمت زمین های کشاورزی بروید” خودم هم به راه افتادم، تنها چند قدمی که آمدم دیگر نمی توانستم ادامه بدم، ۱۶ ساچمه از گلوله تفنگ شکاری به پایم اصابت کرده بود و خون از پوتین هایم بیرون می زد.

حسینی ادامه خاطراتش را بعد ازمجروحیت اینگونه تعریف می کند : پس از تلاش بسیار خودم را به کنار خانه ای دیگر رساندم و زنگ زدم و درخواست کمک کردم، صاحب خانه که ظاهرا ضد انقلاب بود کمکی به من نکرد. بلاخره خود را به خانه فرد دیگری رساندم و از من آنجا پرستاری شد، که بعدها متوجه شدم صاحب خانه حاج ولی خسروی است.

وی می افزاید: فردای آن روز ساعت ۴ صبح بود که با آمبولانس از جاده بیراهه من را به سمت ینقاق بردند و از آنجا من را در بیمارستان شهدای گنبد(شیرخورشیدسابق) بستری کردند. آن جا حاج آقای ابراهیمی هم بستری بود و جویای حال من شد.

حسینی معتقد است میان جمعیتی که از گنبد به سمت گالیکش رفتند اغلب جوانان ۱۵ تا ۲۵ سال بودند، که از این بین ۷ نفر که به نوعی نماینده اقشار مختلف بودند شهید شدند.برای مثال شهید پیری راننده کامیون بود و با ماشین خودش مردم را به سمت گالیکش آورده بود و شهید نظری در ترک آباد مغازه داشت و شهید دیگر سیاوش ناصری دانش آموز بود.

جانباز واقعه ۱۲ دی تصریح می کند: این جریان کاملا مردمی بود و البته این حرکت تنها برای مردم گالیکش نبود، ما برای مبارزه با ظلم رفتیم و در آنجا به خواست حاج آقای ابراهیمی فر دعوت به آرامش شده بودیم و جمعیت درحال برگشتن از گالیکش بود و قصد درگیر شدن نداشت.

وی با اشاره به استقبال تعداد زیادی از مردم گنبد در بیمارستان شهدا، اظهار می کند: مردم جهت ملاقات با جانبازان و مجروحین این واقعه با دستانی پر به سمت بیمارستان می آمدند، جمعیتشان زیاد بود و برایشان فرقی نمی کردو از همه جوانان مجروح استقبال می کردند.

حسینی در ادامه به نقش موثر حجت الاسلام سیدباقر موسوی امام جمعه گالیکش در این واقعه می افزاید:حجت الاسلام سید باقر موسوی یکی از روحانیونی که در عرصه انقلاب زحمات بسزایی کشید و در جریان واقعه ۱۲ دی با همکاری حاج آقای ابراهیمی فر مردم را رهبری می کرد و نقش محوری داشت.

سید عمران حسینی معتقد است در تاریخ هر کشور و یا یک منطقه یک روز شاخص وجود دارد که از ذهن و یاد مردم آن مرز و بوم هیچ گاه فراموش نخواهد شد. وی ۱۲ دی را یک روز شاخص و تعیین کننده می داند که یک سری آدم های بی بند و بار با همکاری رژیم شاهنشاهی تحرکی علیه مردم انجام دادند و مردم انقلابی گنبد جهت دفاع از انقلاب، جان و مال هموطنان خود ۷ نفر از بهترین آدمها را در این واقعه از دست دادند. و این واقعه را می توان یکی از پررنگ ترین وقایع انقلاب اسلامی در بطن استان گلستان دانست./قابوس نامه


منبع : نیلکوه

ارسال نظر

آخرین اخبار