ضرورت کاربست شیوه‌های خلاقانه و نوآورانه در زمینه حمل و نقل شهری گرگان

 امروزه، سیستم حمل و نقل در سراسر جهان به شدت وابسته به منابع غیرقابل تجدید است. حمل و نقل به مثابه ستون فقرات و مهمترین بخش برنامه‌ریزی شهری به شمار می‌رود. بر همین مبنا، کاربست سیستم‌های حمل و نقل پایدارتر در محدود نمودن مسائل مرتبط با حمل و نقل، از اهمیت بنیادی برخوردار هستند. این امر تاثیرات مثبتی بر شهر می‌گذارد. از راه افزایش دسترسی‌پذیری به سیستم حمل و نقل، بسیاری از مسائل تاثیرگذار بر اقشار محروم، زنان و افراد سالخورده کاهش می‌یابد.

سیاست‌گذاران، صاحبنظران، برنامه‌ریزان و تصمیم‌گیران بر این باورند که تراموای مدرن یا حمل و نقل ریلی سبک (LRT)و سامانه اتوبوس‌های تندرو (BRT) به عنوان پیش‌قراولان و نمادهای حمل و نقل پایدار و سبز شناخته می‌شوند.

استفاده از این شیوه‌های حمل و نقل به سرعت در حال گسترش است. به طوری که در شهر کوریتیبا در برزیل با ایجاد60 کیلومتر خط ویژه سامانه اتوبوس تندرو، 75 درصد  سفرهای شهری با استفاده از حمل و نقل عمومی صورت می‌گیرد و بیش از 90 درصد ساکنان شهر به حمل و نقل عمومی دسترسی دارند و سرعت متوسط اتوبوس‌های معمولی، دوباندی و مستقیم به ترتیب، 18، 20 و 30 کیلومتر در ساعت است.

شهر مدلین در کلمبیا نیز نمونه‌ای دیگر است که از طریق توسعه سیستم حمل و نقل کابلی یا گوندولاها توانست در سال 2015، عنوان شهر خلاق دنیا را به دست آورد.

در نتیجه اجرای طرح حمل و نقل مبتنی بر تله‌کابین در سال 2006، اشتغال به میزان 300 درصد افزایش یافت، نرخ جرم و بزهکاری به شدت کاهش پیدا کرد، از تولید سالانه 20 هزار تن دی‌اکسید کربن جلوگیری و شهر به سمت تحقق عدالت اجتماعی حرکت کرد.

هم اکنون شهر گرگان برای تبدیل شدن به یک شهر پایدار، نیازمند اعمال شیوه‌های خلاقانه و نوآورانه در زمینه حمل و نقل است. چنانچه از راه اقدامات فرهنگی، مقرراتی، سیاست‌های سکونت و قیمت‌گذاری مناسب باید حمل و نقل شهر را از وابستگی به خودروهای شخصی به سمت گزینه‌های متنوع و ترکیبی رهنمون سازیم. امروز نیازمند طرح جامع حمل و نقل با رویکرد حمل و نقل عمومی و سبز برای شهر گرگان هستیم.

به این معنا که باید به راه‌اندازی سامانه‌های BRT و LRT به موازات به مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی فکر کنیم.همینطور باید«پارکینگ‌های دوچرخه، ایستگاه‌های دوچرخه و مشوق‌های حمایتی»، برای گسترش استفاده از آنها را در سطح شهر گرگان بگسترانیم.

در مجموع باید سیستم حمل و نقل کپارچه‌ای را در شهر گرگان خلق کنیم که:

•  در درجه اول، سازگار با محیط زیست شهر باشد.

•  برای تمام محله‌های شهر گرگان به خصوص بافت‌های فرسوده و سکونتگاه‌های غیررسمی قابل دسترس باشد.

•  هزینه‌های آن قابل استطاعت باشد.

•  سرانه مصرف سوخت را پایین آورد و تا حد امکان مبتنی بر سوخت‌های تجدیدپذیر باشد.

•  از لحاظ تامین مالی خوداتکا باشد، بدون اینکه هزینه‌های اضافی بر شهرداری تحمیل کند.

به طور کلی باید از رویکرد سیاستگذاری حمل و نقل یکپارچه‌ای حمایت کنیم که به تمام اقشار اجتماعی توجه می‌کند، به خصوص افرادی که به علت ناتوانی، سن، فقر یا هر عامل دیگری، تحرک برای آنها محدود شده است.

همینطور هماهنگی برنامه‌ریزی حمل و نقلو کاربری اراضی به منظور تشویق الگوهای فضایی سکونت از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که این امر دسترسی به نیازهای اساسی نظیر مکان کار، مدارس، فضاهای بهداشتی و درمانی، کالاها و خدمات و اوقات فراغت را تسهیل می‌کند.  بدون تردید با هماهنگی و همیاری همه ذی‌مدخلان می‌توانیم  شهر گرگان را به عنوان یک الگوی موفق و مرجع سیستم حمل و نقل عمومی یکپارچه در سطح کشور مطرح کنیم.

 تحقق این هدف مهم مستلزم تغییر در رویکرد برنامه‌ریزی و حکمروایی شهری است.

انتهای پیام/

منبع : فارس