یادداشت :
گلستان می میرد
حفظ محیط زیست، پاسخ به یکی از نیازهای امروز جامعه برای نگاهداری بیشتر از محیط زیست و رعایت حقوق عمومی است و تخریب محیط زیست معلول نابرابریهای اجتماعی و استفادههای غلط از طبیعت و یکی از عوامل تضییع حقوق انسانهاست.
به گزارش گلستان24؛با نگاهی به متون دینی می توان دریافت که محیط زیست و توجه به تأمین سلامت آن و حرکت در جهت دستیابی به محیط سالم، از حقوق اساسی بشر است؛ همانگونه که تخریب محیط زیست در اثر نشناختن حقوق بشر است.
حفظ محیط زیست، پاسخ به یکی از نیازهای امروز جامعه برای نگاهداری بیشتر از محیط زیست و رعایت حقوق عمومی است و تخریب محیط زیست معلول نابرابریهای اجتماعی و استفادههای غلط از طبیعت و یکی از عوامل تضییع حقوق انسانهاست.
وقوع بحران آب در استان گلستان غیر قابل انکار است و همینطور نابودی تنها خلیج ایرانی دریای خزر(خلیج گرگان) چندی است که این موضوع تبدیل به یکی از محورهای اصلی گفتوگو در محافل و رسانههای رسمی و غیررسمیخبری و نیز فضاهای مجازی شده است .
دریا هر روز دورتر و دورتر می شود و به اذعان شاهدان عینی این مسافت به ۵۰۰ متر و گاها یک کیلومتر هم می رسد ؛ برخی پژوهشهای دانشگاهی پیشبینی کرده اند که در حالت خوشبینانه ۱۶سال و در بدبینانهترین حالت ۸سال دیگر خلیج گرگان خشک میشود.
عوامل متعددی در وقوع بحران آب دخیلاند که هریک به نوبه خود تاثیرات بسزایی در بروز و تشدید مشکلات آبی کشور دارند. از جمله این عوامل میتوان به تغییرات اقلیمیو خشکسالیهای پی درپی چندساله اخیر ، رشد جمعیت و به تبعِ آن رشد فزاینده مصرف، بهره وری پایین، الگوی غلط کشت و توسعه نامتناسب کشاورزی، گسترش بی رویه چاههای غیرمجاز، توسعه صنعتی و نیز از بین رفتن جنگلها و پوشش گیاهی اشاره کرد.
جنگلها و مراتع جهان یکی از با ارزش ترین منابع می باشد که در چند دهه اخیر بدست عوامل متعددی از جمله عوامل انسانی مورد تخریب قرار گرفته است.
کافی است با هواپیما از روی جنگلهای استان گلستان عبور کنید؛ آن وقت است که به عمق فاجعه پی خواهید برد.
عدم درک صحیح از توسعه ما را به بیراهه برده است و فقط اکوسیستم را نابود کرده است که یکی از دلایل نابودی جنگلهای شمال است؛ تکه تکه کردن باعث نابودی اکوسیستم شده است.
بزرگراه میزنیم اما زمینههای دیگر را فراهم نکردیم، همه مسافران میآیند و حاصل آن آسیب به طبیعت است. اینها فشارهای غیرطبیعی است. انتقال آب از چشمه های استان گلستان به سمنان به اسم توسعه است بدون اینکه 10 سال بعد را مدنظر قرار دهیم.
فشارهای غیرطبیعی در کنار تغییر اقلیم را داریم.یکی دیگر از این موارد حضور شرکتهای صنایع چوب در استان گلستان است که با رابطه نوانسته اند بر درختان بی زبان بتازند قافل از اینکه آینده خود را تباه کرده اند و زیست خود را به خطر انداخته اند.
با این اوصاف آیا دیگر می توان برای چند سال آینده نام استان را گلستان بنامیم.
آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید
یک نفر در آب دارد می سپارد جان
ارسال نظر