زنگ خطر کمبود آب در گلستان به صدا در آمده/مردم مسئولین به مسئله صرفه جوی توجه کنند

به گزارش گلستان24؛ گرچه استان گلستان در نوار شمالی کشور قرار دارد، ولی باز هم بخشی از آن را مناطق بیابانی مانند ترکمن صحرا تشکیل می دهند؛ به همین علت وضعیت منابع آب این استان با استان های شمالی دیگر کشور مانند مازندران و گیلان قابل مقایسه نیست.

کاهش میزان بارش باران در سال های اخیر، برداشت غیرمجاز از منابع غیرآبی و تجهیز نبودن سیستم کشاورزی به سیستم های نوین آبیاری از دلایل کمبود آب در استان گلستان می باشد، با وجود این که منابع آبی استان محدود می باشد، کشت شالی دراستان گلستان باعث شده است تا بخش قابل توجهی از آب و منابع زیرزمینی تنها برای کاشت این محصول از بین برود.

کشت شالی برای کشاورزان از هر لحاظ مقرون به صرفه تر است و به همین علت کشاورزان گلستانی به کاشت شالی روی آورده اند و همین موضوع باعث شده تا منابع زیادی از آب استان در این خصوص مصرف شود.

حال که مسئولین برای جلوگیری از هدر رفت آب جلوی کاشت محصول شالی را گرفته اند، باید توجه کنند که آیا محصولی با سود شالی و قیمت تعیین شده در نظر گرفته اند که جایگزین این محصول شالی کاران شود یا خیر؟ اگر اینگونه نباشد کشاورزان، همانند گذشته به این ممنوعیت ها توجه نکرده و همچنان به کاشت شالی ادامه می دهند و در نتیجه استان گلستان همانند دیگر استان های بی آب و خشک کشور خواهد شد.

حدود 15000 چاه غیرمجاز در استان گلستان وجود دارد، و این چاه ها حدود 13 درصد از حجم کل آب های استان گلستان را برداشت می کنند؛ که این امر موجب برداشت اضافه زیرزمینی و خشک شدن  ها می شود. این مسئله موجب تداخل آب های شور و شیرین و در نتیجه باعث نابودی خاک می شود.

در حال حاضر وضعیت منابع آبی استان به حالت قرمز در آمده است و در شمال شرق استان برخی از روستاها دچار کمبود و یا قطعی آب شده اند، به طوری که شهروندان این روستاها برای تأمین آب شرب خود به شهرهای مجاور مراجعه می کنند. حتی برخی از شهروندان گلستانی در تماس با خبرنگار گلستان24 اعلام کرده اند که در مناطقی که آن ها زندگی می کنند مدتی است که به علت نبود آب، حتی استحمام نکرده اند و مشکلات بهداشتی برای آنها پیش آمده است.

با این تفاصیل تنها راه جلوگیری از هدر رفت منابع آبی و مدیریت مصرف آب در بخش های مختلف کشاورزی، صنعت و شرب، توسعه سیستم های نوین آبیاری، افزایش بهره وری آب، رعایت الگوی کاشت مناسب با شرایط اقلیمی استان و همچنین تسویه گردش آب در بخش صنعت می باشد.

انتهای پیام/پ