گلستان ، قربانگاه مدیران انقلابی
مدیران نهادهای انقلابی استان گلستان و تله مارپیچ سکوت / تنها مدیر انقلابی که در حال درهم شکستن تله مارپیچ سکوت در استان است
جز یک نفر از مدیران عالی انقلابی استان که نقش مستمر ، به هم پیوسته و عمده در جریان سازی و گفتمان سازی دارد و باید بحق ایشان را یک رسانه پرنفوذ دانست ، همه در تله مارپیچ سکوت هستند!

به گزارش گلستان ۲۴؛ شاید برای خیلی از افراد متعهد این سوال پیش آمده باشد که با وجود این همه مسائل مهم جاری در کشور و استان و حتی شهرستانها - که نیاز به واکنش و موضع گیری شفاف ، سریع و صریحی از سوی نیروهای انقلاب دارد - چرا شاهد اندک موضع گیری ای در فضای عمومی و بصورت علنی هستیم.
البته این شامل تهران و شهرهای بزرگتر - که دارای ائمه جمعه انقلابی هستند - نمی شود و در بعض استانها و شهرها از جمله استان گلستان و شهرهای تابعه آن ظهور و بروز ویژه ای دارد .
کافی است که عصر جمعه محتوای خطبه های نماز جمعه شهرستانها را با خطوط اصلی رسانه ای مقایسه تطبیقی کنیم و میزان اثرگذاری آن در فضای گفتمانی استان را مورد بررسی دقیق قرار دهیم و یا همین اقدام را راجع به سایر نهادهای انقلابی و حاکمیتی استان و نیز ابزارهای در اختیار آنان انجام دهیم!
جز یک نفر از مدیران عالی انقلابی استان که نقش مستمر ، به هم پیوسته و عمده در جریان سازی و گفتمان سازی دارد و باید بحق ایشان را یک رسانه پرنفوذ دانست ، همه در تله مارپیچ سکوت هستند!
در حالیکه برخلاف مبانی اصلی این نظریه ، افکار عمومی و اکثریت مردم مشتاق شنیدن و موضع گیری های انقلابی هستند و مورد اقبال عمومی قرار خواهند گرفت و بعبارتی دیگر منزوی نمی شوند؛ اما پس چرا باز هم سکوت اختیار می کنند و موضع گیری نمی کنند !؟
بنظر می رسد این پدیده نسبتا نوینی است و سکوت یاد شده بیش از آنکه متاثر از افکار عمومی مردمی باشد؛ متاثر از افکار دولتی سیاست زده و ابزارهای مدیریتی در اختیار دستگاه های دولتی عالی در استان و شهرستانهای تابعه باشد
بدین معنی که افراد و اشخاص با آنکه از نظر فکری میان مردم در اکثریت قرار دارند و می دانند که افکار عمومی با آنها در چنین موضع گیری های انقلابی همراهی خواهند کرد اما از آنجا که از نظر فکری میان مدیران استان و یا شهرستانها در اقلیت هستند و احساس می کنند این مدیران دولتی در اکثریت - که دغدغه جدی حفظ موقعیت شغلی خود را دارند - از آنها فاصله خواهند گرفت و حتی آنها را محدود و محروم خواهند کرد ؛ ترجیح میدهند که سکوت اختیار کنند!
برای توجیه آن نیز اسم چنین اقدامی را تعامل جهت گرفتن امتیاز و امکانات برای هزینه کردن برای انقلاب! می گذارند
البته نگارنده این موضوع را بطور مطلق رد نمی کند و آنرا یک راهبرد مهم و دارای حجت شرعی لازم می دانم اما در موارد بسیاری متاسفانه مشاهده می شود که این تعامل و همراهی در نهایت منجر به جدا شدن از عناصر هویّتی انقلابی نهاد و دستگاه یاد شده می شود !
عناصر هویّتی که فلسفه و اساس تشکیل دهنده آنان است و باید حفظ بشوند اما به اسم یاد شده تنزل داده می شوند و کنار گذاشته می شوند!
با این سکوت اشخاص در جایگاه حاکمیتی یاد شده در نهادهای انقلابی ، مارپیچ سکوت درون مدیریتی استان و شهرستانهای تابعه تشدید و غالب خواهد شد و در نتیجه منجر به انتشار این افکار توسط رسانههای استان یا شهرستانها به عنوان یک فکر رایج به طرزی فراگیر می شود و عملا حمایت از اشخاص و مدیران انقلابی در این میان تضعیف و این مارپیچ سکوت تصنعی و مهندسی شده در جامعه شکل میگیرد .
ارسال نظر