چگونه یعقوب بوی پیراهن یوسف را از فرسنگها فاصله احساس کرد؟

به گزارش گلستان24؛ سوره یوسف، آیه 94: (وَ لَمَّا فَصلَتِ الْعِیرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنى لاَجِدُ رِیحَ یُوسف لَوْ لا أَن تُفَنِّدُونِ)

هنگامى که کاروان (از سرزمین مصر) جدا شد پدرشان (یعقوب ) گفت من بوى یوسف را احساس ‍ مى کنم اگر مرا به نادانى و کم عقلى نسبت ندهید!

این سؤالى است که بسیارى از مفسران، آن را مطرح کرده و معمولا به عنوان یک معجزه و خارق عادت براى یعقوب یا یوسف شمرده اند، ولى با توجه به اینکه قرآن از این نظر سکوت دارد، و آن را به عنوان اعجاز یا غیر اعجاز قلمداد نمى کند، مى توان از زاویه دانش روز نیز، توجیه علمى بر آن یافت. چرا که امروز مساله تله پاتى انتقال فکر از نقاط دور دست یک مساله مسلم علمى است، که در میان افرادى که پیوند نزدیک با یکدیگر دارند و یا از قدرت روحى فوق العاده اى برخوردارند بر قرار مى شود.
شاید بسیارى از ما در زندگى روزمره خود به این مساله برخورد کرده ایم که گاهى فلان مادر یا برادر بدون جهت، احساس ناراحتى فوق العاده در خود مى کند، چیزى نمی گذرد که به او خبر مى رسد براى فرزند یا برادرش در نقطه دور دستى حادثه ناگوارى اتفاق افتاده است. دانشمندان این نوع احساس را از طریق تله پاتى و انتقال فکر از نقاط دور توجیه مى کنند.
در داستان یعقوب نیز ممکن است پیوند فوق العاده شدید او با یوسف و عظمت روح او سبب شده باشد که احساسى را که از حمل پیراهن یوسف بر برادران دست داده بود از آن فاصله دور در مغز خود جذب کند.
البته این امر نیز کاملا امکان دارد که این مساله مربوط به وسعت دائره علم پیامبران بوده باشد.
در بعضى از روایات نیز اشاره جالبى به مساله انتقال فکر شده است و آن اینکه کسى از امام باقر (علیه السلام ) پرسید گاهى اندوهناک می شوم بى آنکه مصیبتى به من رسیده باشد یا حادثه ناگوارى اتفاق بیفتد، آنچنانکه خانواده و دوستانم در چهره من مشاهده مى کنند، فرمود: آرى خداوند مؤ منان را از طینت واحد بهشتى آفریده و از روحش در آنها دمیده لذا مؤمنان برادر یکدیگرند هنگامى که در یکى از شهرها به یکى از این برادران مصیبتى برسد در بقیه تاثیر می گذارد.
از بعضى از روایات نیز استفاده مى شود که این پیراهن یک پیراهن معمولى نبوده یک پیراهن بهشتى بوده که از ابراهیم خلیل در خاندان یعقوب به یادگار مانده بود و کسى که همچون یعقوب شامه بهشتى داشت ، بوى این پیراهن بهشتى را از دور احساس مى کرد.

منبع:

تفسیر نمونه ج10 ص72و73