دلیل هم‌نامی حضرت فاطمه معصومه(س) با حضرت فاطمه زهرا(س)

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از ایسنا، شخصیت حضرت معصومه(س) بسیار ممتاز است و در زیارت‌نامه ایشان می‌خوانیم "سلام بر شما بانویی که امین و حجت امام بودید."

دهم ربیع‌الثانی مصادف با سالروز وفات حضرت فاطمه معصومه (س) است، بانویی که در پی خورشید توس، راه حجاز تا ایران را طی کرد و در هجرتی عاشقانه به ساوه رسید.

حضرت معصومه(س) همچون جده‌اش حضرت زهرا(س) در معیارهای ارزشی اسلام یکه‌تاز عرصه‌ها بود و در علم و کمالات و قداست گوی سبقت را از دیگران ربوده بود. همان‌گونه که پیامبر اکرم(ص) در شان حضرت زهرا(س) فرمودند: «فداها ابوها»؛ پدرش به فدایش باد، حضرت موسی بن جعفر(ع) نیز در شان حضرت معصومه(س) فرمودند: «فداها ابوها».

در روایات وارد شده است که روزی عده‌ای از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسش‌هایی داشتند که می‌خواستند از محضر امام کاظم(ع) بپرسند و ایشان در سفر بود. از این رو حضرت فاطمه معصومه (س) پاسخ آن پرسش‌ها را نوشت و به آنها داد، آنان از مدینه خارج شده و در بیرون شهر امام موسی کاظم(ع) را دیدند. هنگامی که امام (ع) پرسش‌های آنان و پاسخ‌های حضرت معصومه (س) را مشاهده کرد، سه بار فرمود: «فِداها اَبوها»؛ پدرش به فدایش.

حضرت معصومه(س) هم‌نام حضرت فاطمه زهرا(س) است و در این نام رازها نهفته است.

یکی از رازها این است که در علم و عمل از رقبای خود پیشی گرفته و دیگر اینکه از ورود شیعیان به آتش دوزخ جلوگیری می‌کند.

بعد از هجرت اجباری امام رضا(ع) به مرو و طوس و دوری از موطن اصلی و سفر به ایران، رابطه بین امام و رابطین امین حضرت قطع شد، در واقع به دلیل شرایط خفقان حکومتی رابطه میان رابطینی که کارهای فرهنگی و پاسخ به شبهات و ارتباط بین امام(ع) و مردم را برقرار می‌کردند قطع شد.

یکی از اهداف مامون برای آوردن حضرت امام‌ رضا(ع) به ایران قطع کردن ارتباط‌ها بود و مامون منطقه اتصال بین امام و امت را که در مدینه و شهر پیامبر(ص) قرار داشت قطع کرد تا مدینه را خالی از سریر امامت قرار دهد. بعد از مدتی، امام‌ رضا (ع) نامه‌ای به خواهر بزرگوارشان فرستادند و خواستار دیدار شدند، البته تنها یک دیدار میان خواهر و برادر مد نظر نبود، بلکه ماموریتی را به کاروان حضرت سپردند که در مسیر این اهداف محقق می‌شد و ارتباطی که قطع شده بود، کاروان با رابطین برقرار می‌کرد.

بر پایه برخی روایات، حضرت معصومه(س) از مقام شفاعت نزد خداوند برخوردار است و شیعیان با شفاعت حضرت وارد بهشت می‌شوند.

از امام صادق(ع) روایت شده است که: «در قم، بانویی از نسل من دفن می‌شود که فاطمه نامیده می‌شود، با شفاعت او همه شیعیانِ ما وارد بهشت می‌شوند.»

حضرت رضا(ع) در فرازی از زیارت‌نامه معروفشان به ما آموخته‌اند که در کنار مرقد آن بانوی مکرم خطاب به ایشان بگوییم: ای فاطمه! در بهشت از من شفاعت کن، چراکه تو در پیشگاه خداوند دارای مقامی بس ارجمند و والا هستی.

از امام صادق(ع)، امام کاظم(ع) و امام جواد(ع) نقل شده است که «بهشت، پاداش کسی است که او را زیارت کند.» البته در برخی روایات، پاداش‌ بهشت، برای کسی دانسته شده که او را با معرفت و شناخت(عارفا بحقها) زیارت کند.

در ریاحین الشریعه از امام رضا (ع) نقل شده که «هر کس خواهرم معصومه(س) را زیارت کند؛ مرا زیارت کرده است.»

همچنین امام جواد(ع) فرموده است: «هرکس قبر عمّه‌ام حضرت معصومه (س) را در قم زیارت کند، اهل بهشت خواهد بود.»