کدام وحدت ، کدام ائتلاف / قسمت دوم ؛ ائتلاف در اردوگاه اصول گرایان

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از گلستان ما ؛ محمد دیلم کتولی فعال رسانه ای گلستان نوشت :

در صحنه سیاسی کشور ما ایران ، جریانات سیاسی متعددی وجود دارند که در آستانه انتخابات عمدتا برای دستیابی به آراء عمومی و نهایتاً پیروزی در انتخابات ، مجبور به ائتلاف هستند .

اصولگرایان با سازوکار انتخاباتی تازه ای که به همت و تلاش جامعه روحانیت مبارز و نیز تایید راست‌های سنتی ، به « دو شورای وحدت و ائتلاف» رسیده‌ که هر کدام مصمم به ادامه کار و همراه ساختن دیگری است و برای رسیدن به نقش وحدت بخش و شیخوخیت ، با دشواری‌هایی روبرو خواهد بود.

این جریان در آستانه انتخابات ریاست جمهوری با دو مشکل اساسی رو به روست ، یک بُعد وحدت بر روی عناصر پیشنهادی و بعد دیگر تقویت گمانه‌های حضور نامزدها ، که در این میان«محمدباقر قالیباف»رییس مجلس و «عزت‌الله ضرغامی» رییس پیشین صداوسیما در زمره نام‌های مطرح است.

شورای ائتلاف نیروهای انقلاب یا« شانا »همان سازوکاری بود که در دی و بهمن ماه سال ۹۸، اصولگرایان را به وحدت نسبی رساند و لیست این شورا برنده انتخابات تهران شد.

شانا با محوریت«غلامعلی حداد عادل» رییس اسبق مجلس با شعار « وحدت »  کوشیدتا منظور انتخاباتی همه طیف‌های مختلف اصولگرا را فراهم کندحالا به نظر می‌رسد سازوکار تازه ای از سوی اصولگرایان و با محوریت جامعه روحانیت مبارز به وجود آمده تا شیخوخیت اعضای آن مانع از تکرار تکروی‌ها یا اختلافات شود.

حجت الاسلام و المسلمین «غلامرضا مصباحی مقدم» سخنگوی جامعه روحانیت مبارز درباره تازه‌ترین تحرکات این سازوکار با اشاره به اینکه ۴۶ حزب ملی و استانی اصولگرا که در وزارت کشور ثبت شده‌اند، در ۱۴ جلسه وحدت جامعه روحانیت مبارزحضور پیدا کردندگفت: «نماینده جوانان دانشجو، نماینده هیات‌های مذهبی، نماینده هیات رزمندگان هم مشخص ومعرفی شدند. پیشکسوتان جبهه وجنگ نیزآقای حسین الله کرم » رابه نمایندگی معرفی کردند.»

«احمد کریمی اصفهانی»فعال سیاسی اصولگرا هم از حضور ۴۷ حزب با محوریت جامعتین در شورای وحدت اصولگرایان خبر داده و گفته: «بیش از ۴۰ حزب و گروه دور هم آمده‌اند، تاکنون ۱۲ جلسه درباره انجام هماهنگی‌ها برگزار و تصمیماتی اتخاذ شد، نمایندگانی از جامعه روحانیت مبارز کشور، جامعه مدرسین، تشکل‌های اصولگرا، زنان و جوانان، بسیج اساتید و حتی یک عضو از جبهه پایداری در این شورای ۱۷ نفره حضور دارند».

جامعه روحانیت در دو انتخابات ریاست جمهوری و مجلس قبلی، تحرک و تاثیر مورد نظر خود را نداشت و مصباحی‌مقدم درباره این دو انتخابات و نقش کمرنگ جامعه روحانیت گفته بود: «جامعه روحانیت در انتخابات دوم اسفندماه گذشته در حاشیه قرار گرفت و آمادگی ورود به میدان را نداشت. در انتخابات ریاست جمهوری قبلی هم نامزد جامعه روحانیت با تاخیر به عنوان نامزد اصلی جبهه اصولگرا برگزیده شد.»

برخی از ناظران مسائل سیاسی دلیل تکاپوی تازه جامعه روحانیت مبارز برای به دست گرفتن ابتکار وحدت را جبرانی برای نقش کمرنگ پیشین می‌دانند. اینکه اما شورای وحدت نیروهای انقلاب با پرچم داری جامعه روحانیت مبارز، در کنار شورای ائتلاف رقیب خواهند بود یا رفیق ابهام برانگیز خواهد بود.

«پرویز سروری» سخنگوی شورای ائتلاف در این زمینه  تصریح کرد:«قطار شورای ائتلاف در حرکت است و در هر ایستگاهی با هر جریانی به وحدت رسید، آن را سوار قطار ائتلاف می‌کند. در واقع موضوع رسیدن به وحدت برای تولید هم‌افزایی در جریان انقلاب است اما جریان ائتلاف، مسیر خود را با قاطعیت ادامه می‌دهد.»

«مهدی چمران» دیگر عضو شورای ائتلاف هم از برنامه‌ریزی این تشکل برای انتخابات آینده سخن گفته و تصریح کرد: «روند برگزاری مجامع شهری خیلی زود وحتی شاید تا یک ماه آینده آغاز شود و آن‌ها فعلا کارهای تشکیلاتی را در هر شهر انجام دهند، تا در گام بعدی به سمت برگزاری مجامع استانی حرکت کنیم و سپس برگزاری مجمع مرکزی انجام شود، که به نظر می‌رسد برگزاری آن بعد از نوروز سال ۱۴۰۰ اتفاق خواهد افتاد.»

این در حالی است که حجت الاسلام و المسلمین «حسین ابراهیمی» عضو جامعه روحانیت مبارز امکان به وحدت رسیدن اصولگرایان زیر چتر شورای ائتلاف را اینگونه توصیف کرد: «بر این باور نیستم که شورای ائتلاف به وحدت برسد، جریان اصولگرایی به تنهایی نمی‌توانند کاری کنند. ممکن است در نهایت به این نتیجه برسند که محور را جامعتین قرار داده و به وحدت برسند.»

با این توصیفات حالا این سوال مطرح است که اگر شورای ائتلاف و شورای وحدت هریک با قاطعیت به مسیر خود ادامه دهند، آیا رسیدن به وحدت در جریان اصولگرا بار دیگر به دست اندازهای عجیب دچار خواهد شد؟ آیا نواصولگرایان یا رهپویان که عمده‌ترین نقش را در شورای ائتلاف داشته و دارند، حاضر خواهند بود زیر پرچم راست‌های سنتی متحد شوند؟

با این همه به نظر می رسد اصولگرایان برای هماهنگ ساختن اقدامات این دو نهاد تلاش خود را از هم اکنون آغاز کرده‌اند و این دغدغه‌ها در حالی است که «مرتضی طلایی» از فعالان اصولگرا از گفت و گو میان جریان‌های مختلف برای ایجاد سازوکاری که هم شورای وحدت و هم شورای ائتلاف را در برگیرد، خبر داد و گفت:«چیزی که بنده احساس می‌کنم این است که همان شورای ائتلاف، کماکان محور است اما ممکن است اصلاحاتی بر سازوکار بخش‌های دیگری از ائتلاف صورت بگیرد تا بتواند این وظیفه را به انجام برساند».

«حمیدرضا ترقی» عضو شورای مرکزی حزب موتلفه هم درباره آینده شورای ائتلاف و شورای وحدت با اشاره به اینکه این دو نهاد الان فعالیت موازی دارند،گفت: «باید به مرور در آینده به تفاهم و وحدت جامع برسند.»

یکی از دغدغه‌های هر دو تشکل شورای وحدت و شورای ائتلاف اصولگرایان حضور تمام طیف‌ها در این چارچوب‌هاست. در این میان تحلیلگران مهم‌ترین چالش پیش روی ایجاد وحدت را دیدگاه‌های متفاوت احزابی مانند جبهه پایداری می‌دانند. پیش از این خبرها و اظهارنظرهایی از عدم همراهی این تشکل با جلسات شورای وحدت در رسانه‌ها بازتاب یافته بود.بادامچیان دبیرکل حزب موتلفه هم معتقد است شورای ائتلاف باید در کنار شورای وحدت بایستد و همراه شود نه بالعکس.

حمیدرضا ترقی از اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه بر این باور است که این دو شورا در نهایت با هم ادغام خواهند شد اما الان چندان مشکلی نیست؛ در حال حاضر یکی ساز و کار دارد و یکی بدنه اجتماعی که در نهایت هر دوی اینها که با هم ترکیب شوند هم بدنه اجتماعی و هم ساز و کار مناسب خواهند داشت.»

به نظر می رسد با اینکه شورای وحدت و شورای ائتلاف در حال رایزنی با پایداری‌ ها هستند تا این «بازی خراب کُن»های اصولگرایی را به سمت خود بکشانند؛ اما تلاشهایشان، تاکنون نتیجه‌ای نداده است.

آنطور که پیداست پایداری‌ها کمر همت بسته‌اند تا این بار نیز مانند انتخابات مجلس ۹۸، در دقیقه ۹۰ با سایر گروه‌های اصولگرایی به وحدت برسند.

اما درمیانه دوگانه وحدت - ائتلاف، لیست کاندیداهای اصولگرا هر روز بلندتر و بلندتر می شود. از وزرای پیشین اصولگرا گرفته تا کاندیداهای تکراری این جریان و البته برخی چهره های جدید که عزمشان را برای کاندیداتوری جزم کرده اند.

برخی طیف های اصولگرا به ابراهیم رئیسی امیدوارند و به گفته  ناصر ایمانی، چهره سیاسی اصولگرا «پایگاه رأی ۱۶ میلیونی رئیسی در انتخابات ۹۶ و همچنین عملکرد مثبت او در قوه قضاییه موجب شده نظر اصولگرایان به سمت او جلب شده و بنوعی به رئیسی امیدوارباشند.»برخی از اصولگرایان هم معتقدند رئیسی باید مسیر خود در قوه قضاییه را دنبال کند.

از سوی دیگر اما و اگرهای حضور قالیباف در انتخابات ۱۴۰۰ همچنان ادامه دارد او که اکنون ریاست قوه مقننه را برعهده دارد به باور بسیاری بهتر است در این جایگاه بماند اما تحرکات رئیس مجلس فعلی نشانی از عدم علاقه به کاندیداتوری برای پاستور ۱۴۰۰ ندارد.

سردار سعید محمد از کاندیداهای احتمالی اصولگرایان است که تلاش دارد نماد دولت جوان انقلابی اصولگرایان باشد اما به گفته عباس سلیمی نمین«چهره سیاسی اصولگرا، او خود را برای شهردار شدن آماده می‌کند.»

علاوه بر این کاندیداهای احتمالی، محسن رضایی نیز هم از مدت‌ها پیش سخنرانی‌ها و فعالیت‌های انتخاباتی خود را آغاز کرده است. عزت الله ضرغامی، وزرای احمدی نژاد و...دیگرانی که در لیست بلند اصولگرایان حضور دارند و بی میل نیستند شانس خود برای رئیس جمهور شدن را در اولین انتخابات قرن جدید بیازمایند.

نتیجه گیری :

جریان اصولگرایی ، به سختی برای رسیدن به وحدت و ائتلاف تلاش می کند اما مشکلات اساسی این جریان سیاسی عبارتند از :

۱_ تعدد کاندیداها و اصرار هریک از آنها برای کار آمد نشان دادن خود.  

۲_ عدم قطعیت حضور دو کاندیدای اصلی و دارای سابقه اجرایی و مقبولیت مردمی (حجت الاسلام والمسلمین رئیسی با ۱۷ میلیون رای در انتخابات قبلی و دکتر قالیباف) که با وجود تأکید آقای رئیسی به ادامه کار در قوه قضاییه و داشتن حکم رهبری و نیاز این قوه به حضور وی و عدم تمایلی که دکتر قالیباف به حضور در انتخابات ابراز می کنند ، باز هم برخی از احزاب و جریانات سیاسی اصولگرا این دو نفر را گزینه اصلی خود معرفی می کنند .

۳_ راهبرد ارائه شده از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر «نیاز جامعه به دولت جوان انقلابی»عملا ضرورت حضور و فعالیت تعدادی از نامزد های مسن و کم بهره را زیر سوال می برد و در عین حال نگاه ها را به سمت تعدادی دیگر که هم جوان و هم دارای کارنامه اجرایی خوبی دارند« دکتر سعید محمد ، دکتر جلیلی ، عزت الله ضرغامی و... » معطوف کرده است .

۴_ ماهیت ائتلاف در اردوگاه اصول گرایان به لحاظ تئوریک و عملی با جریانات سیاسی رقیب تفاوت داردوالفاظی نظیر«شیخوخیت،ریش سفیدی،احترام به نظرات بزرگان و...»جایگزین مبانی جناح رقیب نظیر«نخبه گرایی،تخصص ، سیاست بازی و...»است که این مسئله راه رابرای رسیدن به نتیجه واحدمشکل تر می کند .

۵_ یکی از چالش های کنونی جریان اصولگرایی«حضور ، عدم حضور ، تأیید یا عدم تأیید صلاحیت دکتر احمدی نژاد»که بواسطه توفیقات خود(بویژه چهار سال اول ریاست جمهوری)و عدم تأیید به واسطه تغییرات اساسی مواضع و عملکرد اخیر ایشان مشهود است ، می باشد که در جای خود قابل توجه و بررسی است .

۶_ مسئله مهم و اساسی که باعث شد تا کنون جریان اصولگرایی به کرسی های انتخاباتی و کسب آراء عمومی کمتر دست یابند ، عدم استفاده از شیوه های کسب رأی منطبق بر«روشهای غیر اخلاقی»در جذب آراء و تبلیغات و پروپاگاندای سیاسی ، مخارج و هزینه‌های گزاف در این مسیر است. این مسئله به اضافه تأکید بر کارآمدی نامزد های انتخاباتی و پاسخگویی در قبال مردم و رعایت اصول اخلاقی باعث شده که از ۱۲ دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران تقریبا پنج یا شش دوره در اختیار اصلاح طلبان ( رقبای اصلی اصول گرایان) باشد .

نتیجه نهایی اینکه ، بواسطه فقدان عملکرد دولت « تدبیر و امید » و افزایش موج نارضایتی مردم بواسطه اوج گیری گرانی ، کمبود کالاهای اساسی ، تورم ، افزایش نقدینگی ، متضرر شدن مردم از بورس و نوسانات بازار ارز و سکه و طلا و خودرو و... مردم شریف ایران در پی روی کار آمدن دولتی با کارایی بیشتر ، توجه به توده های مردم بویژه استان های محروم ، کاهش فقر و تبعیض ، پاکدست و سالم و در عین حال مقتدر و انقلابی هستند و هرجریان سیاسی که در انتخابات حضور می یابد باید گزینه هایی با این ویژگی ها ارائه نماید تا هم سطح مشارکت افزایش یابد و هم دولتی کارآمد بر سر کار بیاید .