شرح دعای روز سوم ماه مبارک رمضان

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از ایثار واحد گلستان: در دعای روز دوم ماه مبارک رمضان آمده است:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ‌ وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ‌

خدایا در این روز مرا هوش و بیدارى نصیب فرما و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان و از هر خیرى که در این روز نازل می‌فرمایی مرا نصیب بخش به‌حق جود و کرمت، اى بخشنده‌ترین بخشندگان عالم.

شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

رسول خدا فرمود: آیا شمارا خبر دهم به اموری که اگر به آن امور عمل کنید شیطان از شما دور می‌شود؛ مثل دور بودن مشرق از مغرب؟! اصحاب گفتند: بله یا رسول‌الله حضرت فرمودند: روزه‌بگیرید چراکه روزه صورت شیطان را سیاه می‌کند یکی از کار‌های خیر روزه گرفتن است از خدا بخواهیم که در ماه رمضان مریض نشویم و توفیق روزه‌داری داشته باشم یکی از کار‌های خیر دیگر صدقه است؛ صدقه دادن هم‌پشت شیطان را می‌شکند «و کَسْرَ ظَهره» و در ادامه آمده است مواظبت بر عمل صالح؛ نماز شب و دوستی باخدا و استغفار ریشه و رگ شیطان را قطع می‌کند.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ

خدایا در این ماه رمضان روزی من را این‌گونه قرار ده که هوشیار شوم و حافظه پیدا کنم و از خواب غفلت بیدار شوم انسان اگر بیدار شود خیلی لذت می‌برد، بعضی انسان‌ها در غفلت هستند لذا در ماه رمضان از خدا درخواست کنید که از خواب غفلت بیدار شوید.

عقل و خرد، زینت و سرمایه زندگى و هوش و ذکاوت، چراغ راه و وسیله نجات ذهنى انسان است حافظه، هوش و ذکاوت، تیز رأیى، حضور ذهن، آمادگى اندیشه، خاطرى جمع، تنبّه و بیداردلی و آگاهىِ دل‌وجان، همه و همه، از روزی‌های پروردگار است که هم شکرى لازم و واجب دارد، و هم تکلیف انسان را سنگین می‌کند.

اگر می‌بینید حافظه ضعیفی دارید یا اینکه حافظه‌تان درست‌وحسابی کار نمی‌کند علت آن گناه است. پس از خدا حافظه بخواهید و ترک گناه کنید؛ این دعا را هم بعد از هر نماز بخوانید «سبحان من لایعتدی علی اهل مملکته ...» که باعث تقویت حافظه می‌شود.

وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ.

خدایا در این روز مرا از کار‌های باطل و سفیهانِ دور گردان؛ غیبت نکنم، دروغ نگویم و ... (سفاهت به معنای؛ کار بی‌خردانه و بچگانه است.)

سفاهت در معنای نابخردى و کارهاى غیر عقلایی کردن و اندیشه‌ای نابهنجار و سخنى نسنجیده داشتن و گفتن است. تمویه به معنای زراندود کردن، نقره‌اندود کردن، آراستن باطل به لباس حق، دروغ را راست جلوه دادن، نیرنگ و ترفند است. سفاهت، یا در رفتار و گفتار است، یا در اندیشه و عمل، یا در خرج و دخل و معاشرت و معاملات، یا در بی‌تدبیری نسبت به زندگى و آینده، یا اهل خواب‌وخیال و آرزوهاى نابخردانه بودن است.

وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین

خدایا هر خیری که در ماه رمضان نازل می‌کنی برای من نصیبی از آن خیر قرار بده به جود و بخشش خودت‌ ای کسی که جود و بخششت از همه بخشندگان بیشتر است.

مؤمن، در هر چه که قناعت کند، در «طلب خیر» آن‌هم از سرچشمه خیر و منبع فیض (الله) قانع نیست و می‌خواهد که در هر خیرى که خدا نازل می‌کند، بهره و نصیبى داشته باشد. وقتى طرف خواسته ما، خداوند است که دریاى جود و بخشش است، بزرگى او اقتضاى آن را دارد که حاجت بزرگ نیز از او بطلبیم.