خبر ناراحت کننده برای بازنشستگان/ لایحه دائمی شدن همسان سازی وارد تعلل شد

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از  کارگرآنلاین، متن نامه محمد سعید بهوندی به پوراصغری، معاون امور علمی، فرهنگی و اجتماعی به این شرح است: 

جناب آقای پوراصغری معاون محترم امور علمی، فرهنگی و اجتماعی سازمان برنامه و بودجه کشور، در خرداد ماه ۱۳۹۹ که با اراده و تصمیم جناب آقای نوبخت، ۱۵ نفر از فعالان صنفی و فضای مجازی مطالبات بازنشستگان برای پیدا نمودن راه حل مناسب و سریع، جهت پایان بخشیدن به عدم رعایت عدالت در دریافت‌ها و رفع تبعیض‌ها، در راستای اجرای بند ج ماده‌ی ۵۰ قانون پنجم و ماده ۳۰ قانون برنامه‌ی ششم توسعه‌ی کشور فرا خوانده شدند، هم کرونای کشور در وضعیت قرمز و بدتری قرار داشت و هم تورم در اوج بود. 

بنابراین خواهش می‌کنیم در محضر باشرف هزاران بازنشسته تحصیلکرده و استخوان خورد کرده در خدمت به کشور، امّا مظلوم و ۱۳ سال منتظر، چنانچه می‌خواهید برای این تعلل سوال‌برانگیزتان بهانه بیاورید، کمی فکر نموده تا بلکه به بهانه‌های محکمتری برسید. هر چند زحمت نکشید که هرگز نخواهید رسید‼️

هفت ماه و بیست روز از اجرای همسان‌سازی حقوق و صدور احکام بازنشستگان گذشته، ولی شما به تازگی ظاهراً کرونا و تورم را مشکل موضوع این لایحه عنوان نموده‌اید.

اینچنین خدا را به خشم نیاورید، باور کنید این قشر آهشان بسیار سوزنده است. پس بهتر است بیشتر با هم صادق باشیم. بنظر شما و دولت محترم بازنشستگان در چند مسیر نفس‌زنان می‌بایست به دنبال حل مشکلات خودشان باشند⁉️ مسیر اول و همیشگی"صندوقی است که عادتاً نمی‌خواهد به تعهداتش در قبال مطالبات قانونی و اثبات شده‌ی بازنشستگان عمل نماید"

مسیر بعدی "لایحه‌ی رتبه‌بندی معلمان ارسال شده به مجلس شورای اسلامی است که تبصره‌ی ماده ۷ آن به کلی خواب و آرامش را از آنان گرفته است و مسیر دیگر نیز که شما باز نموده‌اید "لایحه‌ی دائمی شدن همسان‌سازی است که از اقبال همیشه بد ما، معلوم نیست به چه علت در دولت به خواب زمستانی دچار شده است‼️

راست و حسینی، چنانچه دولت از اجرای همسان‌سازی پشیمان گشته، شجاعانه و با ذکر دلیل آنرا شفاف اعلام نماید.

سازمان برنامه و بودجه و دولت و صندوق، ۳۱ نفر اعضای کارگروه پیگیری مطالبات را بدون اینکه گناهی داشته یا خطایی نموده و یا بدهکار احدی باشند، با زرنگی خاصی و شاید هم ناشیانه در مقابل خیل عظیم بازنشستگان و اعتراض و پرسش هر لحظه‌ی آنان  قرار داده و خودشان دور نشسته و هر روز بهانه‌ای نو آورده و این هفته و آن هفته می‌نمایند. آیا کافی نیست..!!