جلین،انتخابات شورای شهر وسرمایه اجتماعی

حسین پائین محلی

دریک نظام اجتماعی ممکن است نخبگانی وجود داشته باشند ویا برنامه هایی مهم مطرح شوند اما ضمانت اجرایی آن تنها و تنها در گرو سرمایه اجتماعی است.

سرمایه اجتماعی مهمترین چیز برای یک جامعه است.چراکه در کوتاه مدت ساخته نمیشود و درصورت تضعیف آن به راحتی به دست نمی آید.سرمایه اجتماعی هرچه بیشترباشد حس اعتماد اجتماعی و اعتقاد به همدلی وهمگرایی بیشترمی باشد ودرغیراینصورت شاهد روند معکوس خواهیم بود.به عبارتی باتضعیف سرمایه اجتماعی شاهد آنارشی هستیم.

سرمایه اجتماعی درجلین چه در جریان انقلاب چه دفاع مقدس چه فعالیت مشترک اقتصادی که تعاونی امید رارقم زد وچه اموروقفی برای بیمارستان ازمواردی بوده که میتوان به آن افتخارکرد اما...اما...انتخابات شورای شهر  بیانگر گسست سرمایه اجتماعی درجلین بوده و هست اگرچه برخی کاندیدا به احترام مردم کناره گیری کردند اما   برخی نه.صحبت ما صحبت  ازتجربه وتخصص،تعهد وکارایی  است!

متاسفانه درجلین درطول این چنددهه ازانقلاب نیروسازی صورت نگرفته وشاهد گردش نخبگان نبودیم واکنون شاهد نوعی لجاجت دربرخی هستیم که منافع فردی یا سیاسی شخصی وجریانی خود را بر منافع عمومی ارجح می دانند.

چاره چیست؟!

پیشتر نیز این تجربه را داشتیم چنانکه باتوجه به شرایط موجود دربدترین حالت باید تن به انتخابات پیش رو میدادیم و به تعبیر یکی از دوستان باید این تجربه تلخ را تکرارکرد تا بلوغ تاریخی ما فرا رسد و مجددا دربازه زمانی به بازسازی سرمایه اجتماعی بپردازیم و یا احتمالا درجلسه ای برخی کاندیدا باطرح شروط کناره گیری دیگران راملزم به رعایت برخی چهار چوبها و قواعد کنند.

بیشک راه دیگری وجود ندارد.هرجامعه ای ممکن است سرمایه های مادی یامعنوی داشته باشد.سرمایه اجتماعی مهمترین سرمایه است که حرکتهای بزرگ رارقم میزند وعرصه انتخابات باید متکی برسرمایه اجتماعی باشد که چون سرمایه انسانی ثروت ملی محسوب می شود.

سرمایه اجتماعی(social capital)حاصل ارزشهای تاریخی و فرهنگی و ارزشی جامعه است که در یک بازه زمانی کوتاه به وجود نمی آید لذا باید به این سرمایه توجه کردو موجبات قوت آن رامهیاکرد.

بایدبه این نکته توجه کرد که انتخابات می تواند عرصه تجلی سرمایه اجتماعی شود.اگرما این تکیه گاه های تاریخی مان را از دست دهیم دیگران ازسرمایه اجتماعی خود استفاده می کنند.

بیاییم از فروپاشی نظام اجتماعی باحفظ سرمایه های اجتماعی جلوگیری کنیم.یکی ازمصادیق سرمایه اجتماعی درانتخابات مطالبه مردم مبنی بر کناره گیری برخی کاندیدابرای حفظ وحدت ومنافع شهربوده.

درشبکه های اجتماعی که شهروندان ما برپنج رای تاکید می کردند بیانگر این نکته بود که تک رای انداختن یعنی عدم اعتمادبه کاندیدای دیگر وعدم اعتقاد به کارگروهی ومنافع ومصالح شهردرنتیجه بعد از انتخابات باپیش زمینه ای که ذکرشد اعتماد اجتماعی راکم می کند به خصوص با مشاهده و شایع شدن این انگاره که حضور شهروندان غیرجلینی درصندوق های رای جلین برای  برخی کاندیدا بوده و اینگونه سرمایه اجتماعی به حذف برخی از پیشکسوتان منتج می شود و این تنشهای زیرپوستی به چالشهایی درحوزه تصمیم گیری درشورای آینده و یا بین شورا و شهرداری، مدیریت شهری و برنامه ریزی و برخی تحولات بعدی چون انتخابات بعدی منجرخواهد شد.

چه بخواهیم وچه نخواهیم آسیبهای اجتماعی رفتارهای نابهنجاری که دراستانه انتخابات ازبرخی کاندیدا و یا حامیان انها سرزده به تضعیف سرمایه اجتماعی منجرمی شود و این وضعیت به بروزآسیبهای جدید اجتماعی ختم پیدامی کند که درچنین فضایی زیستواره اجتماعی باالتهاب وعدم اعتماد و اعتقاد همراه خواهد بود و این یعنی همان آنارشی که ازان صحبت کردیم.

مخلص کلام همان روایتی است که مارابه حفظ ارزشهای تاریخی واجتماعی دعوت می کند چراکه اگر اینگونه نباشیم به مانند کسی هستیم که در دریای طوفانی کشتی راکه دران سوار است سوراخ میکند .

حسن ختام این نوشتارابیاتی ازسعدی تقدیم میشود：

یکی بر سر شاخ، بن می‌برید

خداوند بستان نگه کرد و دید

بگفتا گر این مرد بد می‌کند

نه با من که با نفس خود می‌کند

نصیحت بجای است اگر بشنوی

ضعیفان میفگن به کتف قوی

که فردا به داور برد خسروی

گدایی که پیشت نیرزد جوی

چو خواهی که فردا بوی مهتری

مکن دشمن خویشتن، کهتری

که چون بگذرد بر تو این سلطنت

بگیرد به قهر آن گدا دامنت

مکن، پنجه از ناتوانان بدار

که گر بفگنندت شوی شرمسار

که زشت است در چشم آزادگان

بیفتادن از دست افتادگان

بزرگان روشندل نیکبخت

به فرزانگی تاج بردند و تخت

به دنباله راستان گژ مرو

وگر راست خواهی ز سعدی شنو