زخم کرونا و کاهش ارزش پول ملی بر پیکره ورزش/ هزار و یک مشکل در پیش‌روی ورزش و جوانان

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از خبرگزاری علم و فناوری از گلستان، پس از یک دوره فراز و نشیب هشت ساله دولت روحانی به کار خود پایان داد و اقدامات و عملکرد دولت در بخش های مختلف قابل نقد و بررسی است، ورزش و جوانان یکی از حوزه‌ها است که بخشی به دلیل عملکرد ضعیف دولت و بخشی نیز به دلیل کاهش ارزش پول ملی نسبت به ارز های خارجی در طول سال‌های گذشته بسیار آسیب دیده است.

بازی‌های آسیایی جاکارتا  با کاروان بزرگ و عملکرد ضعیف، مهاجرت ستاره‌های ورزشی، تغییر و تحولات در فوتبال ملی که باعث شد ایران با همه ستاره‌هایش دستش به جام ملت های آسیا نرسد، عدم خصوصی سازی باشگاه‌های سرخابی و غیره از موضوعاتی بوده که در طول هشت سال گذشته بارها و بارها وزارت ورزش و جوانان را به نقد کشانده است.

مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش و جوانان نیز با دفاع از عملکرد دولت تدبیر و امید در حوزه ورزش و جوانان معتقد است که در طول هشت سال گذشته میزان خانه‌های ورزش روستایی هفت برابر رشد داشته و به حدود پنج هزار خانه ورزش روستایی رسیده است.

وی معتقد است که با اقدامات دولت و  با احتساب فضای ورزشی بخش خصوصی، آموزشگاه‌ها، دانشگاه‌ها و غیره سرانه ورزشی هر ایرانی بیش از ۱.۵ متر رسیده است.

سلطانی فر بیان می کند که در سال 92 نزدیک به 80 تشکل مردم نهاد زیرمجموعه ورزش و جوانان فعالیت داشت که این تعداد به سه هزار و 200 تشکل رسیده است.

اما با این اقدامات هنوز کمیت ورزش و جوانان در بسیاری از حوزه‌ها لنگ می‌زند و باید رئیس جمهور آینده تدبیری برای این مسئله بیندیشد.
.

عملکرد ضعیف دولت با چاشنی کاهش ارزش پول ملی باعث شده که فدراسیون‌های ورزشی در طول سال‌های گذشته از نظر بودجه نتوانند آنگونه که باید برای اعزام ورزشکاران به مسابقات بین‌المللی و جهانی اقدام کنند و عدم این حمایت‌ها و از آنجایی که برخی از ورزشکاران خود را در پایان عمر ورزشی می‌دیدند و بی‌اعتایی مسئولان ورزشی از سویی دیگر باعث شد که با پرچم دیگر کشورها در میادین بین المللی حاضر شوند.

زخم عمیق کرونا بر معیشت و اقتصاد ورزشکاران

کرونا و پیامدهای ناشی از آن نیز  زخم‌ عمیقی در معیشت و اقتصاد ورزشکاران کشور نیز به وجود آورده است و  ورزشکاران که تا دیروز توقع داشتند که با اجرای مصوبه استخدام ورزشکار قهرمان به شغل پایداری برسند، حال برای حفظ خانواده مجبور به مسافرکشی و یا دیگر کارها شوند.

تمرکز مسئولان ورزشی کشور و رسانه‌های گروهی به نتیجه‌گرایی در ورزش به جای فرآیندگرایی نیز از دیگر مسائلی است که سبب شده که این دغدغه‌های خانواده ورزشکاران دیده نشود و در کنار این مسئله دیگر کسی به فکر شبکه‌سازی و پرورش ورزشکاران کشور نبود و این مسئله سبب می‌شود که استعدادهای ورزشی درخشان ایرانی در آینده در بسیاری از مناطق محروم و دور افتاده نابود شود.

افزایش قیمت تجهیزات و لوازم ورزشی به دلیل تحریم و روی آوردن ورزشکاران نخبه به استفاده از وسائل غیر استاندارد از دیگر چالش‌های پیش‌روی ورزش حرفه‌ای کشور است که باید حتما برای آن دولت آینده برنامه‌ریزی‌ کند.

حتی افزایش اقلام ورزشی باعث شده که بسیاری از جوانان از ورزش و رشته های مورد علاقه خود فاصله بگیرند و به این ترتیب پس از کتاب باید ورزش منظم هم از سبد بسیاری از خانواده‌ها حذف شده تصور کنیم.
فقدان مسیر ترقی و پرورش ورزشکاران در کشور یکی دیگر از موضوعاتی است که باید دولت آینده برای آن برنامه‌ریزی کند، باید ورزشکاران که شبانه روز برای کسب عنوان قهرمانی و افتخار آفرینی در کشور تلاش می‌کنند از آینده خود مطمئن باشند و بدانند که مسئولان نیز حمایت لازم را از آنان خواهند داشت.

بسیاری از طرح‌ها و برنامه‌ها در ورزش و جوانان کشور برای آنکه ثمر بخش باشد نیاز به یک دوره و بازه زمانی بلندمدت دارد ولی متاسفانه بسیاری از مدیران ورزش کشور به فکر طرح‌های زودبازده در طول سال‌های اخیر بودند و از اجرای پروژه‌های بلند مدت به دلیل تامین منابع لازم خودداری کردند و لذا می‌بینیم که طرح‌های بلند مدت ورزشی در کشور تنها بر روی کاغذ باقی مانده و دولت آینده کار سختی را در این مسیر در پیش خواهد داشت.

نگاه سلیقه‌ای به برنامه‌های راهبردی در ورزش و جوانان

نگاه سلیقه ای به برنامه‌های راهبردی در بین برخی از مدیران ورزشی کشور در طول این سال‌ها موج می‌زند و باید رئیس جمهور آینده از مدیرانی استفاده کند که نسبت به برنامه راهبردی اهتمام بیشتری داشته باشند.

عدم حمایت مالی از قهرمانان ملی که گاهی در  رسانه‌ها نیز خبرساز می‌شد از دیگر موضوعاتی است که باعث کاهش انگیزه ورزشکاران حرفه‌ای کشور می‌شود و  و ورزشکاران انتظار دارند مسئولان بر سر وعده‌های خود صادق باشند

گاهی مباحث تحریم‌های اقتصادی و سیاسی ورزش قهرمانی کشور سایه افکنده است برای مثال در سا‌ های گذشته در پرداخت برخی از دستمزدهای مربیان و ورزشکاران با مشکل روبرو شدیم و یا اینکه از برخی از سیستم‌های و تکنولوژی های روز ورزشی مانند کمک داور ویدئویی در فوتبال نتوانستیم استفاده کنیم و این مهم زمینه میزبانی در برخی از مسابقات ملی و بین المللی را از ما صلب کرده است.

اعتبارات مناسب ورزش قهرمانی در مقایسه با ورزش همگانی از دیگر موضوعاتی است که باید دولت آینده به آن توجه کند توسعه ورزش همگانی در کشور با شناسایی استعدادها می‌تواند نسل آینده ورزش قهرمانی کشور را بیمه کند.

همچنین در حوزه ورزش و جوانان باید به تحصیلات آکادمیک ورزشکاران قهرمانان المپیک، جهانی و آسیایی اهتمام شود و این مسئله می‌تواند در تربیت نیروی ورزشی کارآمد و موفق موثر باشد و در راستای سیستم انگیزشی در این زمینه بهره‌گیری از متخصصان علمی متعهد در حوزه ورزش باید در دولت سیزدهم مورد توجه قرار گیرد تا ورزشکاران خود برای فدراسیون‌ها تصمیم بگیرند.

توسعه شبکه‌های ورزش در صدا و سیما و پخش زنده مسابقات می‌تواند منجر به جذب حامیان مالی برای بسیاری از رشته‌های ورزشی شود که نیاز است بیش از گذشته به این مسئله پرداخته شود.

ضرورت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و قهرمانی در کشور
دولت آینده باید دیدگاه مناسبی نسبت به توسعه و تجهیز اماکن ورزشی و قهرمانی در کشور داشته باشد در بسیاری از استان‌ها فقدان تجهیزات براساس استعدادهای قهرمانی آن منطقه موج می‌زند  و وزارت ورزش در آینده باید پایتخت‌های ورزشی در رشته‌های مختلف را در استان‌های کشور به وجود بیاورد تا مکانات ورزشی در تهران خلاصه نشود.

مشکلات فرهنگی و اجتماعی برای حضور بانوان در مسابقات بین‌المللی ورزشی از دیگر موضوعاتی است که مسئولان ورزش در آینده باید به آن اهتمام داشته باشند و ورزشکاران بانوی ایرانی با پوشش اسلامی باید شرایط حضور در مسابقات را داشته باشند.
عدم توجه به ورزش مدارس به عنوان یکی از مهمترین زیرساخت های ورزش قهرمانی کشور و فقدان تجهیزات مناسب ورزشی در سطح مدارس از دیگر موضوعاتی است که دولت آینده باید به آن اهتمام داشته باشد و  این مسئله قطعاً منجر به شناسایی و شکوفایی استعدادهای ورزشی می‌شود و برگزاری برخی از المپیادهای ورزشی در این زمینه نیز در طول سال‌های گذشته موثر بوده است.

نظام استعدادیابی ورزشی در کشور ناکارآمد است

بی توجهی به مسابقات و استعدادهای ورزشی مناطق محروم و دور افتاده از دیگر موضوعاتی است که دولت سیزدهم باید برای آن برنامه‌ریزی داشته باشند بسیاری از استعدادهای ورزشی به دلیل فقر و محرومیت در نقاط دوردست کشور خشک می‌شود و لذا نظام  استعدادیابی ناکارآمدی در ورزش کشور حاکم است.

ارتقای نسبی سطح تحصیلات در بین مربیان و داوران کشور از دیگر موضوعاتی است که باید به آن توجه شود در بسیاری از رشته ها گرچه ورزشکاران با استعدادی داریم ولی مربیانی ایرانی که بتواند به دانش و  تکنیک‌های روز ورزش آشنا باشد و ورزشکاران کشور را به مقام‌های قهرمانی و اهتزاز پرچم کشور ایران در مسابقات بین المللی مفتخر کنند نداریم.

توسعه کیفی برخی از رشته‌های گروهی مانند والیبال و بسکتبال در سطح آسیا و جهان در طول هشت سال گذشته یکی از نقاط مثبت به شمار می‌رود ولی برنامه‌ریزی‌ها به گونه‌ای بوده که در رشته های گروهی در طول سال‌های گذشته نتوانستیم روند باثباتی داشته باشیم و این موضوع از مسائل مختلفی از جمله عدم برگزاری برنامه های تدارکاتی مناسب، تامین و تخصیص اعتبارات لازم، بهره گیری از مربیان با دانش دنیا منشاء می گیرد.

استعدادهای فراوان ورزشی در کشور وجود دارند که گاهی مورد بی اعتنایی و بی‌توجهی قرار می‌گیرد و این مسئله باعث سرخوردگی جوانان و ورزشکاران می‌شود.

وجود مراکز استعدادیابی در استان‌های مختلف باید در دولت سیزدهم در دستور کار قرار گیرد و تشکیل روز افزون هیئت‌های ورزشی به عنوان مجاری کشف و پرورش استعداد در سطح کشور می‌تواند در این زمینه موثر باشد.

موضوع نتیجه‌گیری در مسابقات ورزشی در بسیاری از فدراسیون‌ها و نهادهای ورزشی حاکم است و این مسئله  باعث شده مسئولان ورزشی تنها به یک قهرمانی خاص در رقابت‌های مختلف اکتفاء کنند  و به استعدادهای جوان کشور اعتنایی نداشته باشند.

البته همه وظیفه وزارت ورزش و جوانان تنها در ورزش خلاصه نمی شود، توجه به تشکل های مردم نهاد و کاهش آسیب‌های اجتماعی در بین جوانان، برنامه‌ریزی برای ازدواج جوانان از دیگر موضوعات حائز اهمیت به‌شمار می‌رود.

بنا به گفته مدیرکل دفتر جمعیت مرکز آمار ایران   نزدیک به 10 میلیون جوان در آستانه ازدواج در کشور داریم که گرچه برخی موانع ازدواج جوانان با مسائل اقتصادی گره خورده ولی بخشی از آن مسائل فرهنگی است که وزارت ورزش و جوانان باید برای آن برنامه‌ریزی کند.

همچنین براساس آخرین سرشماری کشور جمعیت 23 استان کشور به کمتر از نرخ جایگزینی رسیده است و این مسئله باعث می‌شود که جمعیت کشور به سمت سالمندی پیش برود و باید با بهره‌گیری از ظرفیت‌های تشکل‌های مردم نهاد و خیران وزارت ورزش و جوانان که در این حوزه وظیفه‌مندی دارد اقدام کند.

 
بهره‌گیری از ظرفیت تشکل‌های مردم نهاد و ارتقاء توانمندی محلات از دیگر موضوعاتی است که باید در وزارت ورزش و جوانان با توجه به افزایش آسیب‌های اجتماعی و تاکیدات مقام‌معظم رهبری به آن اهتمام شود.

اینها گوشه ای از مشکلات و دغدغه‌های پیشروی دولت سیزدهم در حوزه ورزش و جوانان به‌شمار می‌رود که شاید رفع این مسائل مثل مبارزه با اژده‌های هفت سری باشد که ریشه آن در تبعیض، فساد، ناکارآمدی و غیره تنه دوانده است و باید با روحیه جهادی وزیر ورزش آینده کشور نسبت به حل این مسائل اهتمام داشته باشد.