حفاظت از منابع ژنتیکی عرصه‌های حفاظت‌شده الزام همگانی است

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از ایرنا، عیسی کلانتری روز دوشنبه در پنجمین نشست شورای راهبری پارک ملی گلستان در حوزه جغرافیایی شهرستان گالیکش اظهار داشت: مطابق اعلام شورای محیط زیست در بهمن سال گذشته، ۱۲ درصد وسعت کشور معادل ۱۹.۱ میلیون هکتار عرصه طبیعی دست نخورده مانده که این مقدار برای دست یابی به استاندارهای بین المللی باید به ۲۸ میلیون هکتار (۱۷ درصد) افزایش یابد.

وی با تاکید برضرورت استفاده از ظرفیت‌های مردمی برای صیانت از عرصه‌های طبیعی حفاظت شده کشور، افزود: محیط زیست باتوجه به محدودیت‌های منابع مالی که سهم فعلی آن ۲ هزارم بودجه کل کشور است و نیز کمبود محیط‌بان به تنهایی قادر به حفاظت از این عرصه‌ها و منابع ژنتیکی آن نیست.

کلانتری یادآور شد: سازمان محیط زیست در گذشته مرتکب اشتباه شد و فکر می‌کرد با چهار تا پنج هزار محیط‌بان می‌تواند از عرصه‌های طبیعی حفاظت شده کشور صیانت کند درحالی که واقعا محیط زیست را بدون مردم نمی‌توان حفظ کرد.

رییس سازمان حفاظت محیط زیست بابیان اینکه صرف نام گذاری منطقه حفاظت شده، کافی نیست و باید امکانات فراهم شود، ادامه داد: سازمان محیط زیست ۲ وظیفه دارد که یک بخش کوچک آن اجرایی و یک بخش نسبتا بزرگ آن نیز نگهداری و حفاظت و نظارت، پایش و ضابط قضایی است.

وی با اشاره به مشکل کم آبی این روزهای کشور نیز گفت: مجموع آب‌های زیر زمینی ایران که از میلیون‌ها سال پیش ذخیره شده بود، ۵۰۰ میلیارد متر مکعب است که ۳۰۰ میلیارد متر مکعب آن آب شور و لب شور و ۲۰۰ میلیارد متر مکعب نیز آب شیرین است که ما طی ۴۰ سال گذشته آن‌را تمام کردیم. 

کلانتری افزود: امروز حجم تزریق طبیعی به منابع آب زیرزمینی سالانه حدود ۲۰ میلیارد متر مکعب است اما برداشت مداوم ما از منابع زیرزمینی ۵۰ میلیارد متر مکعب است و ما اصلا در این بخش امانت دار خوبی برای فرزندان خود نبودیم.

وی اضافه کرد: کشوری که هفت هزار سال سابقه دارد، در ظرف ۴۰ سال منابع آب شیرین خود را مصرف کرد و برای نسل‌های آینده چیزی باقی نگذاشته است و متاسفانه جامعه بین الملل در مساله خاک و آب در همه جوامع سکوت کرده است.

معاون رییس جمهوری تصریح کرد که سازمان حفاظت محیط زیست مکلف به صیانت از مناطق و عرصه‌های حفاظت شده و دفاع از حقوق نسل‌های بعد در کشور است و برای تحقق این هدف به کمک همه مردم نیاز دارد.

وی گفت: حفظ و حفاظت از ۱۹ میلیون هکتار مناطق حفاظت شده کشور با وجود چهار هزار محیط بان کار سختی است و باید مردم ورود جدی تری در این رابطه داشته باشند.

رییس سازمان حفاظت محیط زیست کشور با اشاره به نگاه دولتی به حفاظت از محیط زیست از رده‌های بالا تا محیط بانان، افزود: باید این نگاه انحصاری شکسته شود و تصمیم سازی و تصمیم گیری در رابطه با حفظ محیط زیست به مردم سپرده شود و این سازمان به عنوان مجری بر اجرای تصمیمات اتخاذ شده نظارت کند.

کلانتری ادامه داد: پارک ملی گلستان سه سال است که به صورت هیات امنایی (شورای راهبری) اداره می‌شود و در این مدت پیشرفت خوبی داشته و به طور قطع در چهار سال آینده مدیریت هیات امنایی این پارک متشکل از ۲۰ نفر از جوامع محلی و کارشناسان با حضور چند نفر از مسوولان دولتی الگویی برای سایر پارک‌های ملی کشور خواهد شد.

وی افزود: شورای راهبری می‌تواند هر تصمیمی که به نفع پارک ملی گلستان در بحث جذب توریسم، اعطای مجوز فعالیت گردشگری و شکار و غیره را بگیرد اما تاکید سازمان محیط زیست حفظ منابع ژنتیکی این پارک است و مسوولان دولتی به عنوان یار کمکی در کنار این شورا هستند.

رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: طبق اعلام سازمان مدیریت برنامه و بودجه، کل بودجه امسال این سازمان با ۲ برابر شدن بودجه جاری و سه برابر شدن بودجه عمرانی ۱۸ هزار میلیارد ریال است.

پارک ملی گلستان بزرگ ترین و قدیمی ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان و غرب استان خراسان شمالی واقع است که در سال ۱۳۵۴ به عنوان ذخیرگاه زیست کره در زمره ۵۰ ذخیرگاه بیوسفری جهان در لیست یونسکو ثبت شد.

بخش ناچیزی از پارک ملی گلستان در حوزه سرزمینی استان سمنان قرار دارد.

این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده این پارک دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.

گونه‌های جانوری این پارک شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.

گلستان در سال ۱۳۵۴ نخستین پارک ملی ایران شد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره‌گاه زیست محیطی کره زمین به ثبت رسیده است.