ایمن‌سازی روستاهای در معرض خطر استان گلستان به کجا رسید؟

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از تسنیم از گرگان،  گلستان از جمله استان‌های حادثه‌خیز در کشور به شمار می‌رود. وقوع سیل، زلزله، زمین لغزه و رانش زمین و در کنار آن آتش‌سوزی‌های گاه و بیگاه در عرصه‌های جنگلی این استان، سبب شده تا تن و بدن مردم این استان با هر حادثه‌ای بلرزد.

فقط در سال گذشته کلکسیونی از حوادث طبیعی در این استان رخ داد. از رانش زمین در مراوه تپه طی اردیبهشت ماه تا دو زلزله بالای 5 ریشتر، سیل و البته آتش‌سوزی‌های متعدد در عرصه‌های منابع طبیعی که در طولانی ترین مورد، جنگل‌های توسکستان 7 روز در آتش سوختند.

آن طور که کارشناسان منابع طبیعی می‌گویند بیش از 650 هزار هکتار از عرصه‌های استان سیل خیز و به همین نسبت یا کمی بیشتر سیل گیر است.

رانش و زمین لغزه در مناطق جنوبی و شرق استان هم هرازچندگاهی سبب خسارت به منازل مسکونی و پرورش دام و زراعت مردم این مناطق می‌شود.

علاوه براین گلستان در امتداد گسل خزر قرار دارد که بنا به گفته کارشناسان حوزه زمین شناسی چند سالی است که فعال شده و فقط در سال گذشته دو زمین لرزه 5.1 و 5.2 ریشتری در این استان به ثبت رسیده است.

نقاط جمعیتی استان که اغلب در جنوب و کمربند میانی استان واقع شده، در معرض همه این مخاطرات قرار دارد و باید کاری برای ایمن سازی این شهرها و روستاها انجام داد.

در شهرها با توجه به گستردگی و هزینه سنگین و همچنین مسائل اجتماعی که ممکن است ایجاد شود، شهرداری‌ها برای ایمن سازی کار سختی دارند. روستاهای استان گلستان نیز همواره آبستن حوادث مختلف است. فقط در سال گذشته بود که یکهزار واحد مسکونی در روستاهای استان در اثر سیل و زلزله و رانش زمین تخریب شدند.

بعد از سیل‌های مهیب اوایل دهه 80 و جان باختن بیش از 400 نفر در این حادثه، بحث جابه جایی و انتقال روستاها مطرح شد؛ موضوعی که علاوه بر بار اقتصادی تبعات اجتماعی زیادی هم در پی داشت.

در همان اوایل دهه 80 و پس از مطالعات کارشناسی جابه جایی بیش از 50 روستای استان مصوب شد، بخشی از این روستاها با صرف هزینه‌های بسیار به مکان‌های دیگر منتقل شدند اما چون روستاییان در مکان‌های قبلی ریشه داشتند باز به همان محل قبلی برگشتند و حالا علاوه براینکه باید خدمات دولتی در دو مکان به روستاییان ارائه شود، باید همواره نگران جان و مال کسانی بود که بار دیگر به روستاهای خود بازگشته‌اند.

انتقال روستاها در اغلب موارد شکست خورده و برای همین طبق گفته مدیرکل سابق مدیریت بحران استان، تصمیم بر ایمن سازی و تثبیت روستاها گرفته شده است.

در استان گلستان آن طور که بنیاد مسکن استان آمار می‌دهد 319 روستای در معرض خطر حوادث طبیعی شناسایی شده که در سال‌های اخیر 44 روستا با اجرای طرح‌های مختلف ایمن سازی و ثبیت شده‌اند.

سیدمحمد حسینی در این باره به خبرنگار ما گفت: از حدود 930 روستای بالای 20 خانوار در استان 275 روستا در مناطق جنوبی و شمالی استان در معرض خطر قرار دارند که باید فکری برای آنها کرد.

وی افزود: روستاهای نوار جنوبی استان در معرض خطر لغزش و رانش زمین قرار دارند و در شمال استان با تهدید فرونشست و فروچاله‌ها مواجه هستیم. ضمن اینکه خطر سیل و زلزله نیز برای همه مناطق استان وجود دارد.

مدیرکل بنیاد مسکن استان گفت: با توجه به هزینه‌بردار بودن و عدم استقبال مردم از جابه جایی، انتقال روستاها منتفی است. یک روستایی از زمانی که چشم باز کرده خود را در همان محیط دیده، مکان نگهداری دامش همانجاست، زمین کشاورزی‌اش در همان روستا قرار دارد، حتی مزار درگذشتگان آنها در همان نقطه واقع شده برای همین دل کندن از روستا و رفتن به جای دیگر برایش سخت است.

وی اضافه کرد: ضمن اینکه تجربه هم در بسیاری از روستاهایی که در گذشته جابه جا شدند نشان داد که مردم پس از مدت کوتاهی دوباره به همان روستای قدیمی باز می‌گردند.

حسینی ادامه داد: در سال‌های اخیر با همکاری مدیریت بحران استان تعدادی از روستاها را با اجرای پروژه‌های عمرانی مختلف ایمن سازی و تثبیت کردیم و امسال هم بنا داریم 50 روستای دیگر را مطالعه کنیم.

وی گفت: از طرفی طبق برنامه ریزی انجام شده تا پایان برنامه 5 ساله توسعه 30 درصد روستاهای در معرض خطر استان را باید ایمن سازی و تثبیت کنیم و برای این کار نیازمند اعتبارات عمرانی و همچنین اختصاص اعتباراتی از محل ماده 10 و 12 ( اعتبارات حوادثی) هستیم.