نمايشگاه حجاب و عفاف اينبار جنبه ي اقتصادي پيدا كرد!

 امسال به علت اختلاف‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیریت مصلای تهران، نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در باغ‌موزه دفاع مقدس برگزار شد. اما یکی از آثار این تغییر مکان، برگزاری نمایشگاه عفاف و حجاب به‌صورت مستقل در محل مصلای تهران بود.

 متأسفانه نمایشگاه امسال آن‌قدر پر از اشکال و نقاط منفی بود که صدای بسیاری از متدینان، فعالان عرصه حجاب و عفاف و مردم را به دنبال داشت. در ادامه سرفصل‌هایی از عمده مشکلات این نمایشگاه را مرور می‌کنیم:

-    انتخاب محل و چینش نامناسب غرفه‌ها در محوطه باز و زیر چادر موجب غیرقابل‌ تحمل کردن گرما برای بازدیدکنندگان روزه‌دار شده بود.
-    عدم تناسب تعداد غرفه‌ها با فضای اختصاص داده شده
-    عدم پشتیبانی مناسب مصلای تهران از برگزاری نمایشگاه
-    نا استاندارد بودن غرفه‌ها و عدم تناسب آن با محتوای نمایشگاه
-    عدم وجود حداقل‌های لازم برای این نمایشگاه مانند اتاق پرو و تعویض لباس
-    ضعف شدید در ارائه محتوا
-    کپی‌برداری شدید ارائه‌ کنندگان در نمایش محصولات تکراری
-    جعلی بودن خیلی از برندهای ارائه‌ شده
-    هم‌وزن کردن طراحان و تولیدکنندگان اصلی این حوزه باعرضه کنندگان بازاری، سری‌دوزی‌ها و مزون‌های معمولی
-    عدم انجام تبلیغات مؤثر و مفید
-    رنجش خاطر مراجعه‌کنندگان به سبب مشاهده صحنه‌هایی از تعویض لباس بانوان در معرض عمومی
-    استفاده از مدل‌های حاضر در مزون‌های معمولی به‌عنوان نمایشگران مدهای عفاف و حجاب

 متأسفانه به نظر می‌رسد برگزاری این نمایشگاه نه از سوی کارگروه مدو لباس وزارت ارشاد و نه از سوی مصلای تهران جدی گرفته نشده بود و تنها و صرفاً با داشتن نگاه اقتصادی این نمایشگاه کاملاً تجاری-بازاری برگزار شده بود.

اگر مسئولان ارشاد مرتباً در سخنان خود از عدم برخورد فیزیکی با پدیده بدحجابی سخن گفته و راه‌های فرهنگی را برای مواجهه با این پدیده توصیه می‌کنند، باید در عمل به این نمایشگاه توجه جدی می کردند.

در خصوص برگزاری نمایشگاه مدو لباس تذکر چند نکته را ضروری می دانیم:

1.اگر بناست که مصلای تهران به برگزاری نمایشگاه‌های فرهنگی اقدام کند، لازم است به‌طور جدی باید حداقل‌های استانداردهای برگزاری یک نمایشگاه را داشته باشند و از نگاه صرفاً اقتصادی به برگزاری یک نمایشگاه دست‌بردارند.

2. متأسفانه کارگروه مدو لباس و بنیاد مدو لباس هرروز بیشتر از شأن سیاست گزاری و نظارتی و حمایتی خود فاصله گرفته و به یک بنگاه اقتصادی نزدیک می‌شود. لازم است این نهاد دولتی بررسی جدی در نوع روابط و اقدامات خود داشته باشد تا حداقل خود را نگران عرصه فرهنگ مدو لباس نشان بدهد!

3.همان‌گونه که انجمن‌های صنفی در سایر حوزه‌های فرهنگی فعال‌اند، لازم است تا انجمن تولیدکنندگان پوشاک اسلامی نیز در این حوزه فعال‌ شده و برگزاری این قبیل اتفاقات به این تشکل سپرده شود.

4.متأسفانه بر خلاف مدهای وارداتی که ارزان، آسان در دوخت و تهیه هستند، الگوهای حجاب و عفاف، به‌خوبی اجتماعی نشده‌اند. لازم است فعالان این حوزه و همچنین دولت در جهت اسلامی شدن و فراگیر شدن این الگوها تلاش جدی کنند.

5.یکی از راه‌های گسترش مدها و بروز خلاقیت در ارائه مد که غربی‌ها نیز از آن استفاده کرده‌اند، پدیده «خانگی شدن طراحی و دوخت لباس» است. مناسب است تا این راهکار که در آن سعی می‌شود تا الگوهای نوآوری در عفاف و حجاب به‌صورت خانگی و خانوادگی تولید شود فراگیر شده و در پی آن روش‌های تولید ارزان نیز آموزش داده شود.

در انتها از مسئولان در خواست می شود که نمایشگاه‌های عفاف و حجاب را رده‌بندی کرده و میان نمایشگاه‌های ارائه الگو که بیشتر جنبه آموزش و ترویجی دارند با نمایشگاه‌های اقتصادی در اجرا، تفاوت قائل شوند.