مواضع سیاسی ناصر تقوایی
کسانی که وزرای دولت را میزنند؛ به ناحق نام مطبوعات را يدک میکشند. آنها خودشان هيچ جريانی بپا نکردهاند فقط دنبال حرفهای بیمنطق و تخريبکننده راه افتادهاند.
ناصر تقوايی میگويد: کسانی که وزرای دولت را میزنند؛ به ناحق نام مطبوعات را يدک میکشند. آنها خودشان هيچ جريانی بپا نکردهاند فقط دنبال حرفهای بیمنطق و تخريبکننده راه افتادهاند.
کارگردان پيشکسوت سينمای ايران که کمتر در مورد مسايل سياسی اظهارنظر میکند؛ خبر استيضاح وزير علوم را نشانهی بدی برای اوضاع سياسی و وضعيت رسانهای کشور میداند و به خبرنگار ايلنا میگويد: مردم بهترين ناظر هستند و به زودی متوجه میشوند که کاری که اين به ظاهر دوستان میکنند صرفا جنبه تخريبی دارد. اما آنها موفق نخواهند شد چون مردم از تندرویها و منفعتجويیهای آنها خسته شدهاند.
تقوايی درباره اتفاقاتی که در مدت کوتاه گذشته ازسوی برخی رسانهها و مطبوعات وابسته به جناح تندرو عليه برخی وزاری دولت جديد رخ داده را قابل پيشبينی دانسته و میگويد: نقد در هيچ کجای دنيا توسط اهل قلمی که منصف باشد؛ مورد تقبيح قرار نگرفته اما نکته اينجاست که نقد بايد با درنظر گرفتن منافع و درک بالای مردم باشد و صداقت داشته باشد. مردم نقدی را که تخريبکننده است و برای تامين منافع مالی برخی احزاب و افراد است؛ به خوبی میشناسند.
او ادامه میدهد: برخی به اسم نقد؛ توهين میکنند؛ افترا میزنند؛ دروغ میگويند. آيا به اينها میشود گفت مطبوعاتی؟ اينها هرگز به حقيقت وفادار نيستند و هرگز طعم عدالت را نچشيدهاند. آنها آمدهاند که گروهی را بزنند چون منافع آنها و دوستانشان را تامين نمیکنند.
اين فيلمساز با اشاره به اين موضوع که هنوز يکسال از عمر دولت نگذشته پس استيضاح چه معنايی میتواند داشته باشد؛ چرا وزرا در دولت گذشته آزاد بودند اما حالا برای هر تصميم بايد مورد سوال واقع شوند؛ اين نکته را مورد تاکيد قرار میدهد که: مشخص است که اين دولت محبوبيت بسيار بيشتری از دولت گذشته ميان مردم برخوردار است برای همين اين دوستان که تنها منافع خودشان را میبينند و بس سعی دارند به همهی وزرا و تصميمات دولت لطمه وارد کنند. مشخص است که اينها از خيلی پيشتر وزرا را هدف گرفتهاند. وزير فرهنگ هر کاری میکند بايد به اينها حساب پس بدهد. وزير علوم يا آموزش و پروش هم همينطور.
تقوايی با بيان اين مطلب که: هنوز هم معتقدم همين دولت میتوانست در همين مدت هم کارهای زيادی در حوزههای مختلف ازجمله سينما و فرهنگ انجام دهد که به هر دليل انجام نشده؛ يادآور میشود: برای من و امثال من جای اميدواری است که دولت میخواهد کار کند و فضای فرهنگی و سياسی کشور را بازکند. اگرچه کارهايی که انجام داده؛ هنوز خيلی ناقص است اما وضعيت از سالهای گذشته به مراتب بهتر است. و حالا که دولت محبوبيت هم دارد؛ جای اميدواری است برای روزهای آينده.
کارگردان فيلم "ناخدا خورشيد" به موضوع استيضاح وزير علوم هم اشاره میکند و میگويد: اسم استيضاح برای وزرای دولت ناخوشايند است و ناامنی به دنبال دارد. گويا وزاری ديگر هم بايد منتظر باشند که يکی يکی استيضاح شوند. شايد آقايان میگويند اين اهرمیست تا وزيران کارشان را به درستی انجام دهند، در اين صورت چند سئوال پيش میآيد: چرا در اين مملکت نبايد هيچ وزيری بدون اهرم فشار استيضاح کارش را انجام دهد؟ چرا در دولت قبلی اين اهرم فشار از کار افتاده بود و هيچ کسی جرات نمیکرد وزرای دولت محبوب اين آقايان را دستکم در چند سال اول استيضاح کند؟ از استيضاح چه کسانی سود میبردند؟ کفهی سود مردم سنگينتر است يا منافع دوستان؟
وی سپس اضافه میکند: متاسفم. اگر فقط اندکی اهل تعمق باشيم؛ نمیتوانيم از اين مسائل به سادگی بگذريم درحاليکه علاقهی آقايان گذشتن از واقعيت محض است.
کارکردان "کاغذ بیخط" ادامه میدهد: من در دولت قبلی کار نکردم و در اين دولت هم تا به امروز هيچ کاری نکردهام؛ پس دوستان نمیتوانند انگ جانبداری به من بزنند. من فقط میدانم که نبايد درمقابل بیعدالتی و فرافکنی سکوت کرد.
اين کارگردان معتقد است: هنرمند نبايد سکوت کند و نسبت به اتفاقات اجتماعی و سياسی پيرامونش بیتفاوت باشد. وظيفهی هنرمند اين نيست که تحت هر شرايطی فقط کارش را بکند و سکوت کند. من معتقدم درباره هرچه که میخواهيم حرف بزنيم؛ بايد دانشاش را داشته باشيم. اما اتفافات اجتماعی و سياسی در زندگی همه اقشار جامعه تاثير میگذارد، پس هنرمند نمیتواند نسبت به آن بیتفاوت باشد چون نمیتواند کارش را درست انجام دهد همانطور که کيفيت زندگی مردم به مخاطره میافتد.
تقوايی میگويد: اگر همه ما دلمان برای کشور و مشکلاتمان میتپد؛ بايد همدلی بياموزيم. در دولت قبل به روشنی با معنای دشمنی و جانبداری و تعصب بیجا آشنا شديم. امروز برای ما اينکه هدف چيست؛ علامت سئوال بزرگی است.
او ادامه میدهد: ای کاش آنقدر که اين دوستان به اصطلاح منتقد دولت؛ به فکر مدرک تحصيلی وزرا و رئيسجمهور يا برخی حواشی بودند؛ به کارايی و دلسوزی خودشان توجه میکردند.
تقوايی میگويد: قطعا کسی که هنرمند است نمیتواند نطق سياسی کند احتياجی هم به آن ندارد. من هم سياسی نيستم چون علاقهای به تحصيل در اين زمينه نداشتم پس سوادش را هم ندارم اما به عنوان يک شهروند میبينم که تغيير دولتها و سياستها چه تاثيری میتواند در زندگی روزمره ما داشته باشد؛ پس نمیتوانم نسبت به آن بیتفاوت باشم.
ارسال نظر