خانواده وزیر نیرو در کجا و با چه کیفیتی زندگی می‌کنند؟/ آیا چینی‌ها روزانه یک وعده‌ غذایی میل می کنند؟

به گزارش گلستان 24 ؛  «رضا اردکانیان»، وزیر نیرو، به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با یکی از خبرگزاری های اصلاح طلب با انتقاد از زیاد بودن مصرف انرژی در ایران گفته است: «علت اینکه تحریم شدیم همین بد عادتی در مصرف است، تحریم کنندگان فهمیده‌اند نقطه ضعف ما؛ مصرف است. ما جامعه‌ای مصرفی هستیم؛ چرا چین اینگونه تحریم نمی‌شود؟ چون با یک وعده غذا هم رفع گرسنگی می‌کنند.»

وی می افزاید: « ۴۰ سال فرصت داشته‌ایم خودمان را از شیر نفت جدا کنیم و نکردیم، آنها نقطه ضعف ما را فهمیده‌اند و دائم از همان ناحیه فشار وارد می‌کنند. چون بیشتر از متوسط کشورهای صنعتی و توسعه یافته غذا می‌خوریم، بیشتر می‌پوشیم و سرانه مسکونی بالاتری داریم، در مقابل احساس رضایتمندی و خوشبختی‌مان هم یک صدم است، باید چارچوب‌های ذهنی را اصلاح کنیم.»

چند نکته مهم درباره صحبت‌های اردکانیان می توان متذکر شد. 

در نگاه اول وقتی مسئولان از مردم خواسته‌ای دارند باید دید که چه میزان خودشان در این حوزه عملکرد درستی دارند. نگاهی به سطح درآمد و نوع زندگی خانواده اردکانیان آنچنان که خود پیشتر درباره این موضوع صحبت کرده است نشان می دهد که فرزندانش در خارج از کشور که قطعا هزینه هنگفتی می طلبد تحصیل و بخشی از زندگی خود را گذرانده‌اند. 

اردکانیان خود در این باره می گوید: « دخترم در رشته عمران در دانشگاه یو سی ال (کالیفرنیا، آمریکا) تحصیل می کند. پسرم فوق لیسانش را در دانشگاه فرایبورگ آلمان تمام کرد. اینها هم مثل هر جوان ایرانی باید تحصیل خود را ادامه می دادند، البته هزینه تحصیل در خارج از کشور هزینه فوق العاده سنگینی است به نسبت آنچه در داخل است اما شرایطی که من داشتم و حقوقی که از سازمان ملل می گرفتم تقریبا می توانست این را پوشش دهد.» 

حالا این موارد را درکنار صحبت‌های اخیر اردکانیان در مورد زندگی مردم کشورش که به طور عادی بایستی روزانه سه وعده غذایی جهت ایجاد توان برای کار و تلاش روزمره‌شان مصرف کنند، قرار بدهید. جالب اینجاست که برخی از مسئولان زندگی و نگاه اشرافی نسبت به خانواده خود دارند اما وقتی به زندگی مردم عادی می رسند به نوعی این نگاه با خست و تنگ چشمی همراه است و حتی سه وعده عادی روزانه را برای آنان زیاد می بینند! اینجاست که دوگانگی زندگی مسئولان و مردم آشکار می شود و نوع نگاه آنان به مردم که به نوعی ارباب و رعیتی است افکارعمومی را به واکنش منفی وامی دارد. 

از سوی دیگر باید پرسید که وزیر نیرو با چه نیت و هدفی در زمانه‌ای که گرانی‌های سرسام آور مردم را با مشکلات زیادی روبرو کرده و خود به خود سفره مردم کوچکتر شده از آنها می خواهد که از وعده‌های غذایی‌شان کم کنند؟ مشکل اینطور مطالبه های طلبکارانه این است که مردم نگاهی از سر راستی‌آزمایی به زندگی مسئولانشان می اندازند و وقتی به عینه می بینند که آنان واعظ غیرمتعظ و عالم بی عمل هستند نه تنها این سخنان طلبکارانه آنان را قانع نمی کند بلکه معترض و دلگیر هم می شوند.

باید پرسید که این نوع سخنان در زمانه تحریم کشورمان چه مشکلی از مشکلات کشور جز خون به دل مردم کردن و ناامید کردن آنان از مسئولان دولتی دارد؟ جالب اینجاست که این وزیر در دولت تدبیر و امید با این طرز نگاه با مردم صحبت می کند. بدین سبب بیشتر دولتمردان در مقابل آنچیزی که شعار داده در حال حرکت هستند و خصوصا در شرایطی که امیدواری به مسئولان مهم است اقدامی معکوس انجام می دهند. نگاهی به زندگی برخی از مسئولان هم همین رویه و فاصله زیاد زندگی مردم و دولتمردان را نشان می دهد و از این روست که نگاه منفی به دولت شکل می گیرد.

از سوی دیگر موضوعی که اردکانیان درباره چینی‌ها مطرح کرده است ظاهرا نمی‌تواند واقعیت خارجی داشته باشد. چه از لحاظ علم تغذیه و چه از لحاظ زندگی واقعی چینی‌ها، خوردن یک وعده غذا در شبانه روز اصلا عملی نیست و باعث تحلیل رفتن قوت انسان می‌شود پس از چند ماه فرد مذکور قطعا به سوء تغذیه مبتلا می شود. اینکه از کجا و چه منبعی وزیر نیرو اینگونه با یقین چنین مطلبی را بیان کرده است، جای بسی سئوال دارد. این سخنان بیشتر عوامانه تلقی می شود تا اینکه از زبان یک مدیر بالادستی دولت در سطح وزیر شنیده شود. این سخنان وزیر نه تنها در دوران تحریم کمکی به مقابله با جنگ اقتصادی دشمن می کند بلکه بیشتر باعث تخریب روحیه و انگیزه جامعه می شود و وزیر مذکور بایستی درباره بر زبان آوردن چنین سخنانی به افکارعمومی پاسخ دهد.