7 فردی که از نظر قرآن نباید با آن ها ازدواج کرد

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از بهداشت نیوز، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که دخترش را به شخص فاسق تزویج نماید، هر روز بر او هزار لعنت نازل می گردد.
 
همانطور که در یادداشت قبلی گفتیم، یکی از گروه هایی که باید از ازدواج با آن ها به طور جدی خودداری کرد، گروه فاسقان هستند. حال باید ببینیم که این گروه شامل چه افرادی می شود. درقرآن فسق به عنوان یک ضد ارزش معرفی شده است و شامل مواردی می شود که به مخالفت با خدا و احکام او ارتباط دارد.

فاسق شخصی است که پرده های حیا را دریده و آشکارا در برابر چشم مردم مرتکب گناه می شود و باکی از انجام گناه ندارد. به طور مثال: علنا شراب خواری می‌کند یا آشکارا نماز نمی خواند و به آنچه انجام داده مباهات می کند. به هرحال فسق به رفتارهای خارج ازهنجارهای دینی و عقلی گفته می شود.
یک انسان مومن زمانی به فسق متهم می‌شود که برخلاف آنچه که از احکام دین و اخلاق می‌داند عمل کند و آن را اظهار دارد یعنی علناً مرتکب گناه شود و بر کار خود اصرار ورزد و با تشر و تذکر از آن عمل منصرف نشود.

از نظر قرآن چه کسی فاسق است؟
۱- اولین گروه فاسقان در قرآن کسانی هستند که با ایمان بازی می‌کند این افراد خود را مومن می دانند ولی در عمل رفتاری غیر آن انجام می دهند. پس خطرناک ترین گروه ها هستند و حتما باید از ازدواج با آنها خودداری کرد.

۲_ کسانی که آیات و گفته های پیامبر(ص) را تکذیب می کنند.

۳_ کسانی که به حاکمیت طاغوت و ظالم بر مسلمان رجوع می کنند و به آن ها دل می بندند که امروز در سیاست خارجی کشورهای اسلامی بسیار به چشم می‌خورد. در حقیقت این افراد به وعده ی الهی ایمان ندارند و به طاغوت و استکبار دل بسته اند.

۴_ کسانی که مبتلا به رفتارها و ناهنجاری ها و انحرافات جنسی هستند.

۵_ گروهی دیگر آن هایی هستند که به هر دلیلی حق دیگران را ضایع می‌کند جزو فاسقینی هستند که قرآن از آنها یاد کرده است، این گروه همان هایی هستند که همانطور که به راحتی حق دیگران را ضایع می‌کنند حق شما راهم ضایع می کنند. شما پس از ازدواج با آنها به مرور متوجه خواهی شود که به نحوی از لحاظ مادی ،معنوی ،عاطفی و غیره ….روزی حق شما را هم ضایع کرده اند.

چرا که به قول قران واسه به هستند و به قول قرآن فاسد فاسق هستند. مردی نزد امام حسن مجتبی علیه السلام آمد تا درباره ازدواج دخترش با او مشورت کند. حضرت به او فرمود: «زَوِّجْها مِنْ رَجُلٍ تَقیّ فَاِنَّهُ اِنْ اَحَبَّها اَکْرَمَها واِنْ اَبْغَضَها لَمْ یَظْلِمْها؛ دخترت را به مرد با تقوا تزویج کن؛ زیرا اگر دخترت را دوست بدارد او را گرامی می دارد و اگر او را دوست نداشته باشد، به او ستم روا نمی دارد.»
 
۶_ گروهی دیگر از فاسقان آن هایی هستند که شما را به عنوان همسر و یا دیگران را با نسبت های متفاوت به منکرات سوق می‌دهند. مثل افرادی که شرط ازدواج یا مراسم عروسی را بی بند و باری، برداشتن حجاب و شرب خمر می کنند و به بهانه ی تجدد و دل صاف و پاک داشتن طرف مقابل را تشویق به منکرمی‌کنند. که شامل منکرات اخلاقی و اقتصادی می شود

امام هشتم علیه السلام فرمود: «بر تو باد که از تزویج [دختر خویش] با شرابخوار دوری کنی. پس اگر او را به تزویج شرابخوار درآوردی، گویا وی را به کار خلاف عفت سوق داده ای.»

۷_فاسق و فاجر تا حدود زیادی یک معنا می‌دهد و هر دو ملعون هستند و باید از آنها دوری کرد چه برسد به ازدواج با آن ها که در لغت به معنای هرزه، عیاش، فاسد ،خراب و زناکار، دروغگو بی حیا، بی شرم است. او کسی هست که زندگی و خانواده را به عنوان پدر و همسر به نحوه آلوده می‌کند. این افراد گروه هایی هستند که به طور قطع باید از ازدواج با آنها خودداری کرد چرا که تا حد زیادی پرده های حیا را دریده و خانواده را نیز درگیر می‌کنند و ثمره آن در زندگی بچه ها و تربیت حیا مدارانه چیز خوبی نخواهد بود.

امام حسین(ع) در حدیث شریفی فرمودند: «مُجالَسَهِ أهلِ الدِنَاءَه شَر، وَ مُجَالَسَهِ أَهلِ الفُسُوقِ ریبَه؛ همنشینی با سفلگان و افراد پست ناپسند است و همدمی گناهکاران موجب بدبینی مردم و از دست دادن اعتماد و اعتبار است»
 
امام در این حدیث به این نکته اشاره می‌فرماید که مصاحبت و همنشینی با انسان های پست و بی‌شخصیت، امری ناپسند و زشت است و از سوی دیگر، همنشینی با انسان فاسق که ظاهرش مومنانه و باطنش فاسقانه است، باعث شک و تردید در دین می‌شود.
 
این همنشینی و همراهی به خصوص در ازدواج دارای آثار اجتماعی است و یکی از موثرترین چیزهایی که باعث تقویت یا تضعیف ایمان می‌شود، همنشینی است. گاهی انسان با عالمی می‌نشیند و گاهی با فردی که فایده‌ای برایش ندارد، همنشین می‌شود و تحت تاثیر آنها قرار می‌گیرد. بنابراین همان طور که همنشینی و ازدواج با انسان های خوب در انسان تأثیرگذار است، همنشینی و ازدواج با انسانهای بد و فاسق نیز تأثیرگذار است. نه تنها در زندگی زناشویی بلکه در وجود فرزندان آینده نیز تاثیر گذار است.

حکمت اینکه امام(ع) می‌فرماید، با افراد بی‌شخصیت و فاسق همنشینی و مصاحبت نداشته باشید، بدین دلیل است که این ها حرفی برای گفتن ندارند و هنگام حرف زدن، حرفهای بیهوده‌ای می‌زنند که ممکن است شامل دروغ یا گناه دیگری باشد یا حتی این همنشینی ممکن است به گناهان دیگر نیز منتهی شود. به هرحال همسر فاسق زن و یا شوهر را با خود حداقل در دیدن و شنیدن حرام و خوردن حرام شریک می کند.
 
یک نکته فاصله میان عابد و فاسق
امام صادق علیه السلام مى فرماید:
دو نفر وارد مسجد شدند، یکى عابد و دیگرى فاسق، پس از مدتى از مسجد خارج گشتند در حالى که فاسق صدیق شده بود و عابد فاسق و این به خاطر این بود که عابد در مسجد به عبادتش نازید و فاسق در مسجد بر فسقش پشیمان شد و به راه توبه رفت .
 
 نقل شده زمانیکه مرحوم محمد تقی مجلسی هنوز شهرتی نداشت مردی به ایشان گفت: همسایه ای دارم از دست او به تنگ آمده ‌ام، شب ها اشرار را به خانه خود جمع می‌ کند و مشغول شراب خواری و ساز و رقص می‌شوند، چاره ای برای من پیدا کنید ؟
شیخ فرمود: امشب ایشان را به مهمانی دعوت کن، من هم در آن مهمانی حاضر می‌ شوم، آن شخص آن ها را برای شام دعوت کرد، علامه قبل از همه وارد منزل شد و در گوشه ‌ای نشست، ناگاه رئیس اشرار با افرادش از در وارد شدند و نشستند و چون علامه مجلسی را دیدند ناراحت شدند، زیرا ایشان از جنس آن ها نبود و بسبب او عیش آنها خراب می‌ شد. رئیسشان خواست علامه را از دور خارج کرده باشد، روی به علامه کرده و گفت: شیوه‌ ایکه شما در زندگی دارید بهتر است یا شیوه ‌ایکه ما داریم ؟ علامه گفت: هر یک خواص و شرایط زندگی خود را بیان کنیم آن وقت ببینیم کدام بهتر است؟

رئیس گفت: یکی از اوصاف ما این است چون نمک کسی را خوردیم به او خیانت نمی‌ کنیم، علامه گفت: حرف شما را قبول ندارم. رئیس اشرار گفت: این در میان همه ما مسلم است.

علامه فرمود: شما تا الان نمک خداوند عالم را نخورده ‌اید!؟ رئیس که این سخن را شنید تاملی کرده یک مرتبه از جای بلند شد و رفت، همراهان او نیز همه رفتند، صاحب خانه به علامه گفت: کار بدتر، شد چون آن ها با ناراحتی رفتند.

صبح روز بعد، رئیس دزدها درب خانه علامه که آ ن روزها یک روحانی معمولی بود، آمده عرض کرد:کلام دیشب شما بر من اثر کرد، من عمری است نمک گیر خداوند هستم و رزق او را می خورم اما …! اکنون توبه کرده و غسل نموده‌ ام و آمده‌ام تا مسائل دین را به من تعلیم دهی. نکته این است که همیشه وهمه ملاک قضاوت ما باید خدا و احکام الهی باشد و ملاک حال افراد است.
 
اگر همسری فاسق داریم چه کنیم؟
به طور طبیعی ، نمی توان زندگی همسران را بدون هیچ گونه تعارضی در نظر گرفت؛ چرا که زندگی، سراسر ارتباط افکار، سلیقه ها و رفتارهای متفاوتی است که به طور معمول می تواند ناسازگاری هایی را پدید آورد. براساس مطابق آموزه های دینی ، تغافل مهارتی قابل توجه در زندگی خانوادگی محسوب می شود و مسیر حیات را به سوی بسامانی و پایندگی سوق می دهد و صلابت و سلامت خانواده را تضمین می نماید.

این آموزه، با سازوکار دفاعی بازداری، که از جمله سازوکار مؤثر در فرایند سازگاری- از دیدگاه روان شناسی- محسوب می شود، کاملاً منطبق است. اصل مودت و رحمت، سازگاری و مدارا، تکریم و احترام ، اصل شکیبایی و بردباری، از جمله مهم ترین مبانی تغافل در اندیشه دینی می باشد. عدم همرنگی با فرد خاطی در انحراف ، عدم تسامح در مورد خطاهای تکرارشونده و فراگیر، اتخاذ راهکارهایی برای تحقق رفتار مثبت نیز از مرزهای حائز اهمیت در رفتارهای تغافلی محسوب می گردد.
 
آرى، آن که پایبند به واجبات الهى نیست، و از فسق و فجور پرهیز ندارد، و آن‌که از اخلاق نیک بهره‌ ای ندارد، و آلوده به بداخلاقى است، و از عقل و فکر لازم بهره ندارد، و آن سست اراده ‌اى که از مشروبات حرام پرهیز ندارد، اهلیت ندارد که دخترى پاک و مؤمنه که امانت الهى است به او سپرده شود، که نه تنها دختر ضایع مى‌ گردد، بلکه فرزندان آن ها متأثر از آثار سوء وجودى آن شوهر زشت‌ کردار خواهند شد، که قبل از این که دانش بشر به این حقیقت برسد، حضرات معصومین (ع) این حقیقت را اعلام فرموده‌اند: «الْحَرامُ یبینُ فِى الذُّرِّیَّه» آثار حرام در نسل آشکار مى‌ گردد!!

از این روایات مى‌ توان فهمید که چون شرابخوار، هتک حرمت فرمان خداوند کرده و به آن بى‌ اعتنایى نموده و دست به سرکشى و طغیان زده است، نسبت به همسر و فرزندانش نیز چنین خواهد کرد، حرمتشان را خواهد درید؛ حقوقشان را ادا نخواهد کرد و موجبات آزار و اذیتشان را فراهم خواهد ساخت و صفات رذیله و ناپسند او چنان که گذشت به همسر و فرزندانش منتقل شده و فطرت پاکشان را آلوده خواهد کرد.

روشن است همان علتى که در شرابخوار، موجب سرکشى او شده و رابطه‌ اش را با خدا و خانواده‌اش تیره و تار کرده است و او را مطرود جامعه ساخته است، در افراد معتاد، قاچاقچى، بى ‌بندبار و لاابالى نیز وجود دارد؛ این افراد خود را پایبند به هیچ مقرراتى نمى‌ دانند و به خاطر تأمین نیازشان دست به هر اقدام زشت و وقیح مى‌زنند؛ ارزش های خانوادگى را زیر پا مى‌ گذارند؛ حقوق همسر و فرزندان را رعایت و ادا نمى‌ک نند، ازاین رو، ازدواج با این‌گونه افراد، ازدواج موفّقى نخواهد بود.

حال سوال اصلی این است که اگر در دام چنین فردی وارد زندگی شدیم چه کنیم؟ سوالی که راهکارهایی عملی آن را در یادداشت بعدی مورد بررسی قرار می دهیم.