شهید «ولی اله اشرفی» در بخشی از وصیت‌نامه خویش آورده است: خدایا! کاش صد‌ها جان به من می‌دادی تا هر بار که زنده شدم، در راهت و در راه به ثمر رسیدن دینت فدا می‌کردم. شهادت آرزوی من است و تا نصیبم شود آرام نخواهم گرفت.

شهادت آرزوی من است و تا نصیبم شود آرام نخواهم گرفت

به گزارش گلستان ۲۴؛ به نقل از دفاع‌پرس از گرگان، شهید «ولی اله اشرفی» فرزند حسنعلی در یکم مرداد سال 1344 در شهرستان رامیان به دنیا آمد و تا کلاس دوم راهنمایی تحصیل کرد.

علاقه زیادی به پوشیدن لباس سبز پاسداری داشت و نهایتا به استخدام سپاه پاسداران درآمد و در سال 1366 ازدواج کرد.

سپس به جبهه اعزام و در چهارم خرداد سال 1367 که در سمت جانشین گردان مالک اشتر انجام وظیفه می کرد بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پهلو در شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل و پیکر مطهرش در گلزار شهدای شهرستان آزادشهر آرام گرفت.

فرازی از وصیت نامه شهید

خدایا! تو را شاهد میگیرم که در مقابل فرمان تو و در برابر عدل تو عاجز هستم و ناتوان، فقط رحم توست که مرا امیدوار می کند چون تو رحمان و رحیمی.

خداوندا! مرا آنگونه بمیران که خود صلاح می دانی. اگر لیاقت دارم و اگر جزء بندگان خوار و زبون تو محسوب می شوم سرانجام عمر مرا ختم به شهادت در راهت بگردان.

خدایا! من نمی دانم چگونه با تو صحبت کنم و از تو آمرزش بطلبم چون زبانم سخنی می گوید و قلبم و درونم به چیز دیگر وسوسه می کند که می دانم این، مورد پسندت نیست. اما می دانم تو بزرگواری، می دانم کریمی، رحیمی، رحمانی، سبحان اله!

خدایا! کاش صدها جان به من می دادی تا هر بار که زنده شدم، در راهت و در راه به ثمر رسیدن دینت فدا می کردم.

خدایا! شهادت آرزوی من است و تا نصیبم شود آرام نخواهم گرفت.

 

ارسال نظر

آخرین اخبار