الزامات حکمرانی متعالی جامعه مومنین

حکمرانی اصل ۸ 

الزامات حکمرانی متعالی جامعه مومنین / ورطه نفاق در حکمرانی و انتصابات حداقلی !

امام خمینی (ره) نهضت عظیم خود را براساس اصل واجب امر به معروف و نهی از منکر آغاز و استمرار بخشید و آنانی که در این نهضت با او هم دل و هم راه شدند نیز به این اصل اعتقاد و باور قلبی و التزام عملی داشتند و در تمام آن سالها تا پیروزی انقلاب اسلامی هزینه مادی و معنوی و البته سرمایه گذاری برای احیای این واجب الهی را پرداخت نمودند. 

جمهوری اسلامی نتیجه اهتمام به این اصل و دعوت به آری گفتن بدان در همه پرسی فروردین سال ۵۸ ؛خود یک امر به معروف و نیز نهی از "منکر حکومت سلطنت وابسته پهلوی" بود.

قانون اساسی نیز قانون پیاده سازی مهمترین معروف و یا اوجب واجبات عصر معاصر یعنی همین نظام جمهوری اسلامی است .همین قانون در اصول اولیه و اساسی خود و بعد از اصول ۴(اجرای موازین شرعی) و ۵( ولایت امری فقیه جامع الشرایط در عصر غیبت) این اصل زیرساختی "خودسازی و جامعه پردازی و تمدن سازی" و در یک معنای متعالی حکمرانی شبکه ولایت جامعه مومنین را مورد توجه قرار می دهد . اصل ۸قانون اساسی جمهوری اسلامی مقرر می دارد :" در جمهوری اسلامی ایران دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای است همگانی و متقابل بر عهده مردم نسبت به یکدیگر، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به دولت. "والمؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر".

در مورد اجرای این اصل مباحث و تحلیل های بسیاری ارائه شده است که نقطه عطف آن وضع قوانین اجرایی آن در چند سال اخیر بود.اما موضوع این وجیزه تکرار این مکررات نیست بلکه پرداختن به نکته بسیار ظریف صدرالاشاره در دل همین اصل ۸ است.آیه ۷۱سوره توبه که شاید در صدر اصل یاد شده بود از آن این چنین غفلت نمی شد.

در این جامعه زنان و مردان مومن بطور خاص در سیر تکاملی تمدن سازی و آمادگی برای ظهور حضرت ولی عصر(ع) بعنوان جهانی و جهان سازترین معروف در حال ادای تکالیف فردی و اجتماعی خود نسبت به تشکیل دولت اسلامی هستند و به حکم این آیه شریفه اولا نسبت به یکدیگر از طرف خداوند متعال ،حق ولایت و نظارت همراه با محبت دارند و در واقع بی تفاوت نیستند ثانیا به همین اعتبار حق ولایت بر یکدیگر؛ امر به معروف و نهی از منکر می کنند.

چنین ارتباط و حکمرانی در هیچ نظام سیاسی به جز نظام امامت و امت در جمهوری اسلامی و بالاخص در مقاطع خاصی که دولتی با انگیزه های اسلامی روی کار می آید نمی توان یافت و این مقاطع مغتنم ترین زمان ها برای نیروهای جبهه انقلاب اسلامی است تا تحقق این شبکه مومنین را با ویژگی های یاد شده را تحت زعامت ولی امر اعظم امام خامنه ای عرضه کنند.

این حکمرانی منحصر به فرد بر پایه های اصل ۸قانون اساسی و خاصه آیه شریفه مورد استناد آن خارج از روابط معمول بوروکراتیک عمودی (سلسله مراتب اداری) و افقی ( نظارت و هماهنگی)تعریف می شود و حتی تنزل آن به چنین سطحی نه تنها آنرا از مدار حکمرانی یاد شده خارج خواهد کرد بلکه کفران نعمت قدرتی است که خداوند متعال به آنان داده است که الَّذینَ إِن مَکَّنّاهُم فِی الأَرضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَّکاةَ وَأَمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنکَرِ ۗ وَلِلَّهِ عاقِبَةُ الأُمورِ 

در چنین عرصه حکمرانی اصل ۸ی و بسط آن است که به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی فضایی برای تنفس مومنین فراهم می گردد و عرصه بر نفاق و منافقین تنگ تر می گردد :" اگر مؤمنین، پرهیزکاران، باتقواها، آشنایان به معارف، معتقدین و پایبندان به ارزشهای الهی و اسلامی، احساس کردند که محیط اجتماعی برای آنها محیط راحت و مطلوب و قابل تنفّسی است، معلوم می‌شود که در این جامعه، ارزشهای الهی حاکم است. نظام اسلامی باید تضمین کند که ارزشهای الهی حاکم باشد. آیه‌ی مبارکه‌ی الّذین ان مکّنّاهم فی الارض...ناظر به همین معناست "

در این عرصه ی حکمرانی، مومنین دارای قدرت و اختیار در اداره امور نمی توانند به حداقل ها و موازین حداقلی تن دهند و در انتصابات حداقل ها را اعمال کنند و تصویری از یک حکمرانی حداقلی ارائه نمایند. رهبر معظم انقلاب در این خصوص می فرمایند : "در این عرصه ی مدیریتی شبکه حکمرانی مومنین در اداره امور نمی توانند به حداقل ها و موازین حداقلی تن دهند و در انتصابات حداقل ها را لحاظ و تصویری از یک حکمرانی حداقلی ارائه نمایند. رهبر معظم انقلاب در این خصوص می فرمایند : " ما در معارف خودمان چیزی به‌عنوان دین حدّاقلّی نداریم، بلکه در قرآن کریم در موارد متعدّدی اکتفای به بعضی از تعالیم دینی دون بعضی، مذمّت شده است؛ «اَلَّذینَ جَعَلُوا القُرءانَ عِضین» یا آیه‌ی شریفه‌ی «وَ یَقولونَ نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَ نَکفُرُ بِبَعض» که مربوط به منافقین است"