بی کفایت‌ترین دولت در کنترل بازار ارز/ داری اشتباه می‌کنی خلبان!

پول ملی ایران هر روز بی ارزش تر می شود و تیم اقتصادی دولت دوازدهم نیز نظاره گر قیمت های نجومی ارز در بازار است. این تیم یا در حال خیانت به کشور در زمینه اقتصادی است تا شاید و ظاهرا به آروزی خود برای رساندن قیمت دلار به 7 هزار تومان برسد یا آنکه واقعا هیچ اراده ای برای مدیریت قیمت ارز وجود ندارد و ضعف تیم اقتصادی دولت زمینه ساز این افسارگسیختی در قمیت ارز شده است.

حسن روحانی که در ایام انتخابات ریاست جمهوری سال 92 در اظهاراتی با انتقاد تند نسبت به دولت قبل آنها را به عدم آشنایی با شاخص های اقتصادی و مدیریت اقتصادی متهم کرده بود و اعلام کرده بود که در دوره گذشته به صورت لحظه ای شاهد افزایش قیمت ارز بودیم، خود در یک سال اخیر نتوانسته حتی سطح قیمت را براساس درصد رشد دولت قبل حفظ کند و دلار در یک دوره چند ماهه بیش از 1500 تومان رشد داشته و در یک سال گذشته نیز بیش از دو هزار تومان به قیمت آن افزوده شده است.

مدیریت حسن روحانی در زمینه رکود اقتصادی و بی ثباتی در بازرهای مختلف در سال های گذشته به اثبات رسیده بود و کنترل صوری تورم تک رقمی نیز تنها شوی و نمایشی بود که هیچ گونه واقعیتی در زندگی روزمره نداشت ولی به یکباره این مدیریت خود را به صورت علنی و واقعی در بازر ارز به اثبات رساند تا ثابت شود بی کفایت ترین رئیس جمهور در کنترل بازار ارز رئیس دولت دوازدهم است.

دور از ذهن نیست که افزایش قیمت دلار باعث بالا رفتن قیمت کالاهای اساسی و افزایش تورم شود و بدین ترتیب زندگی مردم بیش از گذشته درگیر تلاطم های اقتصادی و معیشتی خواهد گشت. دشمنان کشور سال ها تلاش کردند تا با تحریم و فشار اقتصادی چنین اوضاعی را رقم بزنند ولی متاسفانه زمینه سازی برای بحران های اقتصادی از سوی مدیریت ضعیف دولتی حاصل شده و هر آن امکان دارد تبدیل به نارضایتی های اجتماعی شود.

همین چند روز پیش بود که وزیر دفاع اسرائیل برای ایجاد بحران اقتصادی و اجتماعی در ایران صحبت کرده بود و بالا رفتن قیمت دلار گل به خودی ناشیانه ای است که از سوی ژنرال های اقتصادی دولت به دشمنان کشور اهدا شده است. جالبتر آنجاست که زاغفر، کارشناس اقتصادی حامی دولت در روزهای اخیر اعلام کرده بود که خط فقر برای خانواده چهار نفر شهری بیش از 4 میلیون تومان است ولی درآمد کارگر ایرانی زیر یک و نیم میلیون تومان محاسبه می شود که  با افزایش قیمت ارز نه تنها خط فقر باز هم جابه جا می شود بلکه باید در انتظار تبعات اجتماعی آن بود.

از سوی دیگر، مرکز استراتژیک تحقیقات ریاست جمهوری به رهبری حسام الدین آشنا پیش از عید نوروز کلیپی منتشر کرد با مضمون «داری اشتباه می کنی خلبان» که گویای هشدارهایی برای مدیریت صحیح کشور بود ولی به نظر می رسد این کلیپ به سوی مدیریت دولتی برگشت خورده چرا که حاصل این مدیریت بی ثباتی در اقتصاد و ایجاد بحران های شکننده در جامعه است.

آشنا در لاپوشانی ناکارآمدی دولت در مدیریت بحران ارز همچنان مشغول انداختن توپ به زمین رقبا و ارواحی است که وی در ذهنش متوهمانه پرورش می دهد. وی در توئیتی در واکنش به رسیدن قیمت دلار به 5800 نوشته است: «ارز ارزان می‌شود اما نه با مماشات با محتکران جسور اسکناس و قاچاقچیان قهار اربیل و استانبول.»

هرچند وی سعی کرده تا بار دیگر زمین بازی را عوض کند ولی کیست که نداند برخی از مدیران و اطرافیان دولت روحانی از معروف ترین صرافان بازار هستند. از دختر صفدر حسینی گرفته تا برادر ریئس جمهور که نام هر یک از آنها با یک تا چند صرافی گره خورده است. در سال 90 و در هنگام شدت گرفتن بحران ارزی در کشور سیده فاطمه حسینی دختر رئیس صندوق توسعه ملی دولت روحانی، (که آن زمان 26 سال داشت) به همراه شوهرش هانی میرمحمد علی اقدم به تأسیس یک صرافی به نام «شرکت تضامنی سیدهانی میرمحمد علی و شرکا» کردند.

صرافی که ظاهرا همچنان با قوت به کارش ادامه می دهد و در تلاطم بازار سودهای کلانی را نصیب خود کرده است. از دیگر صرافی های معروف، صرافی «صدقی- فریدون» است. صدقی همان مدیرعامل بانک رفاه با فیش های حقوق نجومی است که به همراه برادر رئیس جمهور در بازار ارز ید طولانی دارند. منسوبان به دولت خود از مهمترین فعالان بازار ارز هستند و بیشترین سودها را نیز در افزایش و نوسانات قیمت ارز اینها می برند. بهتر است حسام الدین آشنا نگاهی به اطراف خود بیافکند تا مشخص شود که چه کسانی در بازار از تلاطم سود بیشتری می برند.

اما در این شرایط حساس و بحرانی روحانی اولین مسئولی است که در ردیف اول ایجاد بحران در بازار ارز و اقتصاد قرار می گیرد. حسن روحانی اینک باید پاسخگوی معظلاتی باشد که حاصل مدیریت وی در عرصه اقتصادی کشور است و وی نمی تواند بار دیگر از زیر این مسئولیت شانه خالی کند. او بایستی با تجدیدنظر ساختاری در کابینه به کنترل بحران های اقتصادی بپردازد. بازی های سیاسی بی حاصل تنها منافع ملی را تهدید خواهد کرد و زمینه را برای دشمنانی فراهم می کند که هر لحظه مترصد سواستفاده از فضای بحرانی دراقتصاد و جامعه هستند.