دفتر سومین جشنواره موسیقی البرز نشینان بسته شد

به گزارش گلستان ۲۴ ؛‌ در این دوره از جشنواره نوازندگانی از هشت استان و سه کشور همسایه شرکت داشتند که در سه بخش رقابت های فردی ، گروهی و اجراهای جنبی رقابت کردند.

شرکت کنندگان داخلی این جشنواره از مازندران ، گلستان ، خراسان رضوی ، گیلان ، لرستان ، سمنان ، سیستان و بلوچستان و هرمزگان و شرکت کنندگان خارجی نیز از جمهوری آذربایجان ، قزاقستان و افغانستان بودند.

مازندران با 129 هنرمند بیشترین شرکت کننده را در جشنواره سوم داشت و هنرمندان شرکت کننده در هفت ساز بومی جغرافیای البرز ، رشته منظومه خوانی ، آواز محلی و در یک تیم گروهی با یکدیگر رقابت کردند.

سازهای بومی جغرافیای البرز در این جشنواره ' تشت ' ، ' غرنه ' ، ' کمانچه ' ، ' دسرکوتن ' ، ' دوتار ' ، ' سرنا ' و ' لله وا ' بود .

استاندار مازندران در مراسم اختتامیه این جشنواره گفت : موسیقی بومی و محلی همراه با دیگر داشته های فرهنگی بهترین بستر و ابزار برای جلوگیری از تهاجم فرهنگی و ایجاد نشاط در جامعه است.

محمد اسلامی از موسیقی محلی به عنوان میراث فرهنگی هر منطقه یاد کرد و افزود : جاری سازی و زنده نگه داشتن ارث و میراث تاریخی و فرهنگی ایران زمین کاری بسیار ارزشمند است.

وی با تاکید بر این که تهاجم فرهنگی تمام داشته های ملت ها را به یغما می برد ، گفت : ملتی در تاریخ باقی می ماند که میراث و ارزش هایش را حفظ کند و زنده نگه دارد و نسل به نسل آنها را انتقال دهد تا نشان دهد زنده و پویاست.

نماینده عالی دولت در مازندران تاکید کرد : برگزاری جشنواره هایی مانند جشنواره لیلم علاوه بر این که کمک می کند این اصل و هدف محقق شود ، در حوزه موسیقی می تواند فضای مفرحی را برای خانواده های علاقه مند به این هنر به وجود بیاورد که در جای خود ارزشمند و ستودنی است.

اسلامی افزود : یکی از اقدامات و کارهای ارزشمندی که باید در این جشنواره ها مورد توجه قرار گیرد زنده نگه داشتن اصالت فرهنگی موسیقی محلی و محافظت آن از دستبرد ، تحریف و بدعت گذاری هایی است که می تواند به طرق مختلف از جمله ایجاد تغییر در نت های موسیقی به صورت موریانه آن را تخریب کند.

استاندار مازندران با استناد به وقایع تاریخی و ظهور و فروپاشی فرهنگی ملت ها ، اظهار داشت : هویت و تاریخ یک ملت همواره می تواند مورد تاراج واقع شود کما اینکه در گذشته هم چنین شده است ، اما غیرت و همت ایرانی و عناصر فرهیخته و فاخر ما در طول تاریخ همواره توانسته اند این میراث ها را حفظ کرده و تا به اینجا برسانند.

وی به شتاب تحولات فناورانه در جهان کنونی به عنوان تیغ دولبه یاد کرد و افزود : امروز در عصر انفجار اطلاعات و در عصر فضای مجازی نباید احساس کنیم که فضای مجازی غنای فرهنگی و متناسب با سلائق مردم به وجود می آورد بلکه این فضا می تواند بزرگ ترین آسیب و خطر برای فرهنگ و هنر ما باشد.

استاندار توضیح داد : نباید با نگاه صرف به این که فضای مجازی یک ابزار تکنولوژیک و پیشرفته است ، ساده اندیشانه از کنارش عبور کرده و به آسیب هایی که می تواند به فرهنگ ما وارد کند بی اعتنا باشیم ، بلکه باید با برگزاری جشنواره هایی مانند جشنواره لیلم تلاش کنیم از میراث فرهنگی و تاریخی خود حفاظت نماییم .

وی گفت : این جشنواره ها فرصت هایی را فراهم می آورند تا هنرمندان عرصه های گوناگون به طور زنده بتوانند هنر اصیل محلی ، ملی و منطقه ای را به دوستداران آن عرضه کنند و از این طریق در راه حفظ آن بکوشند.

در پایان این مراسم نفرات برتر هر بخش و هر ساز معرفی و لوح سپاس دریافت کردند .

جشنواره موسیقی لیلم سال 95 با شرکت هنرمندان و گروههای موسیقی استان مازندران بنیان گذاشته شد و در سال بعد به جشنواره موسیقی البرزنشینان تغییر نام داد.

علت این تغییر نام نیز جغرافیای گسترده فرهنگی مازندران اعلام شد که زمانی چندین استان کنونی در غرب ، شرق و جنوب مازندران کنونی را زیر پوشش داشت.

بر اساس اسناد تاریخی مازندران کنونی یا تبرستان در گستره ' فرشوادگر ' واقع بود که اتحادیه‌ای از گیلان ، رویان ، تبرستان ، دماوند ، ری ، قومِش ، دامغان و گرگان را شامل می شد که به نوشته اسناد تاریخی نزدیک به ۲۴۰۰ سال پیش شکل گرفت.

فرشواگرد به معنی پادشاه دشت ، کوه و دریاست و در کتاب های تاریخی به عنوان لقب پادشاهان تبرستان به کار می رفت .

به نوشته کتاب های تاریخی ، اهالی فرشوادگر باور داشتند که فرش یعنی هامون ، واد یعنی کوهستان و گر به معنی دریاست و بر همین اساس فرشواگرد تمام سرزمین های جنوب دریای خزر را شامل می شود که در روزگار جدید با نام البرزنشینان شناخته می شوند.

با توجه به قدمت تاریخ و فرهنگ تبرستان که در قرن هفتم هجری با شروع حمله مغول ها نامش به مازندران تغییر یافت ، موسیقی رسمی ایران بویژه موسیقی دوره اسلامی که ریشه در دوره باستان دارد ، در این پهنه پایگاه داشته و سازهایی مانند تنبور، رباب، چنگ، کرنا، نی و کمانچه جزو سازهای مازندران بوده است.

نام لیلم به کسر لام دوم در زبان مازندرانی به زمین بایر و یا زمین تازه آباد و به حال خود رها شده گفته می شود ولی در اذهان عامه مردم مراتع سرسبز و ییلاقی و دشت های کوهستانی رشته کوه های البرز لیلم نام دارد.

انتهای پیام /