مردان بی‌ادعای پشت صحنه سیل گلستان/ مدیریت نیروها پازل گمشده مدیریت بحران
عکس و تصاویری که پشت سرهم مخابره می‌شود و از رسانه ملی تا فضای مجازی پخش می‌شود و البته شخصیت اول این داستان مدیرانی هستند که از قبل سیل حادثه برای خود نام و عنوانی دست و پا کرده‌اند.
به گزارش گلستان 24 ؛ آنان آنچنان مست شهرت و توجه هستند که فرصت و اجازه خودنمایی به دیگران و حتی مجموعه خود نمی‌دهند و چنان حماسه‌‌سرایی می کنند که گویی یک تنه در مقابل سیل بی‌رحم و خروشان ایستاد‌ه‌اند.
در این بین رسانه‌ها هم تقصیری ندارند، آنان به دنبال شهرت گوینده خبر هستند و چه کنند که هر چه مقام بالاتر باشد ارزش خبری آنان نیز افزون می‌شود، اما در این نگاه حرفه‌ای تنها کسانی که دیده نمی‌شوند، آنانی هستند که روزهای بسیار در مقابل سیلاب ایستاده اند و دیگر زانوانشان تاب ایستادن ندارد اما دریغ از یک تشکر خشک و خالی.
در این مجال سعی کردیم با نگاهی متفاوت، اندکی نگاهها را به سمت افرادی بچرخانیم که این روزها بر خلاف آقایان مسوول تحت توجه دوربین، در پشت صحنه برای مردم و انجام وظایف خود و چه بسا خارج از وظایف سازمانی خود جانانه تلاش کرده‌اند و هیچ علاقه‌ای به دیده شدن ندارند.
*عیدی که در کنار مردم سیل‌زده گذشت/ لزوم توجه به نیروهای درگیر در سیلاب گلستان
سربازان گمنام حادثه که از بردن نام خود ابا دارند، پیش از تحویل سال نو طعم دور بودن از خانواده خود را چشیده‌اند و حتی بسیاری از آنان همچنان در محل کار خود تمامی ایام سال نو را گذرانده‌اند، اما چه سود که در فلاش دوربین‌های فراموشی گم شده‌اند.
از یکی از این افراد می‌پرسم از زمان حادثه سیل چند روز است که به خانه نرفته‌است، پاسخی که می‌دهد بسیار جالب و البته دردناک است، از اواخر سال تاکنون که با من مصاحبه می‌کند در محل کار خود مستقر است و عید را به شکل کامل در این منطقه سیل‌زده گذرانده است.
این پاسخ سوال دیگری را در ذهنم متبادر می‌کند: چرا در این مدت با نیروهای دیگر جابه‌جا نشده است تا دچار فرسایش روحی نشود و بتواند حداقل بخشی از سال نو را در کنار خانواده اش باشد، به من می گوید این سوال را از مدیری بپرسید که به دلیل فقدان تجربه هرگز به این موضوع و مدیریت نیروهایش نمی‌اندیشد.
به شوخی به وی می‌گویم که خوب به جایش به لحاظ مالی حتما شارژ شده‌اید، خنده تلخ روی لب‌های بی‌رنگش نشان می‌دهد که گویی خبری از این حرف‌ها نیست و به نوعی حتی دریغ از یک تشکر خشک و خالی!
البته وی و دیگر کسانی که با آنان سخن گفته‌ام هیچ ادعایی ندارند، حتی وقتی به موضوع مالی اشاره می‌کنم، از من می‌خواهتد به این موضوع نپردازم چون یک موضوع سازمانی است و حتما مدیران بالادست تدابیری را به کار خواهند بست.
پاسخ‌های تلخ مشخص می‌کند که مدیرانی که در مهار سیل تلاش کرده‌اند هنوز بلد نیستند که چگونه نیروهای خود را مدیریت کنند و به ویژه در شرایط انگیزشی شرایط را برای آنان آسان کنند، موضوعی که به نظر می‌رسید حتما باید توسط مدیران ارشد استان و به ویژه استاندار گلستان مدنظر قرار گیرد.
* تیترمی‌سازند اما دیگران تیتر می‌شوند/ لزوم تدبیر در مدیریت انگیزشی نیروهای درگیر در سیلاب گلستان
اینکه همه تلاش‌های انجام گرفته چه با موفقیت همراه بوده و یا با شکست، حتما یک کار تیمی است و اینکه به نام و کام یک نفر باشد، منصفانه نیست بلکه باید به این موضوع توجه شود که مدیریت حوادث یک کار جمعی است و همچنان که در سختی‌هایش عده‌ای سهیم هستند باید در موفقیت‌هایش همان عده سهیم باشند.
سیل اخیر در گلستان در عمل ثابت کرد که تقریبا همه مدیران شهرستان در مدیریت جامع این حادثه آنچنان موفق نبوده‌اند و گاهی هم مرعوب فضا شده و نتوانستند تصمیمات درست و بجایی اتخاذ کنند که بیشتر نشات از فقدان اعتقاد آنان به خردجمعی و استفاده از تجارب مدیران باتجربه بوده است.
آنان در کنار این موضوع نتوانسته‌اند از توانمندی مجموعه خود استفاده بهینه کنند تا با مدیریت مناسب بخش بسیاری از استرس‌های ناشی از مدیریت حادثه را مهار کنند.
مدیران ما حتی بلد نیستند که از حضور تمام وقت نیروهای خود برای آرام کردن مردم سیل‌زده استفاده کنند، چرا که به نظر آنان حضور نیروهای سازمان یک وظیفه است و در این بین فرقی ندارد که آنان خانواده دارند و فرزندانشان در این عید سالانه چشم انتظار پدرانشان هستند.
آنان تنها دغدغه تیتر اول شدن را دارند و اینکه به مدیریت خو ببالند و گاهی هم از مردم مایه می‌گذراند اما یک بار هم نمی‌گویند که اگر موفقیتی حاصل شد محصول تلاش نیروهایی است که در مجموعه وی شب و روز خود را گذاشته‌اند و در حالی که طبق سنت بسیاری از دوستان و همکارانشان در این ایام به مسافرت رفته و یا در کنار خانواده خود ایام عید را سپری می‌کنند، آنان درمحل کار خود بیدارند و یا در مناطق سیل‌زده حضور دارند تا به مردمانش آسیب نرسد.
این نیروها بیش از هر کسی نیازمند توجه هستند هر چند خودشان به هیچ‌وجه مدعی نیستند که از آنان تقدیر شود اما باید به آنان دست مریزاد شد، آنان که تیتر نمی‌شوند اما تیترهای دیگران را می‌سازند.
بسیاری از آنان هنوز به خانه خود و نزد خانواده خود بازنگشته‌اند و هنو موفق به دیدن فرزندان و خانواده خود نشده‌اند تا در این روزهای بهاری کنار مردم شهرستان محل ماموریت خود برای مصون ماندن آنان از سیل تلاش کنند.
آنان قهرمانان گمنامی هستند که چون ایام دفاع مقدس، هستی خود را برای برای هدف مقدس حفظ جان و مال مردم هزینه می‌کنند، اما نه ادعایی دارند و نه می‌خواهند دوربین‌ها به سمت آنان بچرخد اما انتظار دارند تلاششان دیده شود و زحماتشان نادیده گرفته نشود.
این روزها به زودی و به سرعت خواهد گذشت اما باید این موضوع را پذیرفت که مدیریت بحران یک کار جمعی است و مجموعه‌ای که به نیروهایش توجه نکند در ادامه مسیر مسئولیت خود دچار توقف یا کاستی خواهد شد.
حادثه‌ها همچنان در راه است، اما ترمیم روحیه فرسوده نیروهای درگیر حادثه یک هنر مدیریتی است که می‌تواند در اشکال گوناگون مورد توجه قرار گیرد، موضوعی که روزهای آینده و تدابیر مدیریتی د گلستان آن را مشخص می‌کند.
انتهای پیام/فارس
ارسال نظر