بچه های با غیرت …

به گزارش گلستان 24، وب سایت «معبر سایبری بی سنگر» نوشت:

صبح از خواب بیدار میشیم صبحونمون آماده هستش!میخوریم به پدر مادر یه سلام و صبح بخیری میگیم میریم پی کار خودمون و یه زندگی رو فرم و عادی رو پیش میگیریم ! اصلا هم فکر نمیکنیم تو این دنیا یه آدمایی پیدا میشن که حسرت یه لحظه زندگی کردن تو حس و حال ما رو دارند !

تو کل روز شاید چند بار ببینیمشون ولی خیلی بی تفاوت از کنارشون رد میشیم … ! اسم خودمون رو گذاشتیممسلمان ولی  وقت کمک و یاری که به برادر یا خواهرمسلمان که میرسه مث یه توپ پنچر میشیم و میریم یهگوشه !

دلیلش چیه ؟؟؟ چرا ما باید همیشه همه چیزو برای خودمون بخوایم واقعا ؟؟ دیروز داشتم تو خیابون قدم میزدم دیدم یه بچه ی خیلی مظلومی سرشو از تو سطل آشغال آورده بیرون و داره مردمو نگاه میکنه !وضعیتشو که دیدم خیلی بهم برخورد رفتم آوردمش بیرون کلا 7 سال داشت !

میگفت بابام رفته پیش خدا مامانمم مریض هستش من اومدم برای مامانم غذا پیدا کنم !خیلی دلم سوخت آره اومده غذا پیدا کنه ولی از کجا ؟؟(سطل آشغال)؟؟

آره ما اینطوری هستیم هر روز که از خواب بیدار میشیم میریم تو خیابون یک طرفه زندگی که فقط خودمونیم و خودمون ! شاید بعضی وقتا واجب باشه مسلمان بودن خودمونو تو عمل هم ثابت کنیم !

پ.ن:کاش یه ماه هم بود که موظف بودیم : از اذان صبح تا غروب فقرا رو سیر کنیم ، نه اینکه گرسنگیبکشیم تا اونا رو درک کنیم !